Jij post erg veel in deze forum had een bericht voor jou deze nacht nog geschreven in een andere topic, Ik zou niet weten waarom het zou geweigerd worden.
Dat zijn echt wel paniekaanvallen, heb die ook gehad ooit. Blijf kalm als da gebeurt en ga zitten als dat nog maar eens gebeurt zodat ge u gene pijn kunt doen.
Over de hemel en hel, dat is religieuze onzin MAAR... Het leven gaat wel echt door na de dood van het lichaam en dat heb ik al mogen meemaken. Heb geen bang van dat allemaal. Waar uw moeder is, weet ik natuurlijk niet maar er zou daar ook verschillende plaatsen zijn azngepast aan wie je was in het leven. Dat is om bij te leren. Als je de bijbel moet geloven dan was er ook de reeïncarnatie, dat is voor de eerste eeuw eruit gelaten. plots is dat dan niet meer belangrijk he. Vele culturen hebben daar wel iets over te zeggen. Ja ik lees ook veel en maak ook dingen mee op spiritueel vlak niks raars aan.
Als iemand dat niet gelooft is dat niet erg ooit gaan ze het zelf zien met hun eigen ogen. No problemo.

Jij hebt geen leuk leven gehad meisje, maar ik denk dat je er wel een beetje vertrouwen in mag hebben dat het in de toekomst beter gaat zijn. Misschien dat het officieel nog niet geregeld is dat jij bij je pleegouders kan blijven met je zusje, maar ik zie geen reden waarom je daar weg zou moeten. Er is een groot gebrek aan pleegouders voor wat oudere kinderen en op jouw leeftijd heb jij al heel veel zeggenschap over waar jij wilt wonen.

Je ziet dat er anderen zijn die met jou mee leven en ook reacties plaatsen. Of je slaapmiddelen moet gaan gebruiken of therapeutische hulp nodig hebt zoals sommigen aanbevelen weet ik niet. Met hulp van je pleegmoeder kan je zelf ook al veel bereiken. Je pleegouders willen gaan verhuizen en natuurlijk gaan jullie mee. Misschien is het wel goed dat je nu naar een nieuwe omgeving gaat en als het ware een nieuw leven gaat beginnen.

Je vraagt je af waar je moeder nu is. Zelf geloof ik niet dat er iets is na dit leven. Iemand zei dat je na de dood bent waar je was voor je geboorte. Als er wel een hel en een hemel is, waar zou jij dan willen dat je moeder nu is? Jullie hebben geen normale gelukkige jeugdjaren gehad maar ik denk dat jouw moeder ook geen gelukkig mens is geweest. Ze was steeds op zoek naar vergetelheid in de drank en liefde, maar dan op de verkeerde manier. Als God bestaat, misschien dat hij dan medelijden heeft. Denk jij dat jij je moeder kan vergeven?
Over je vader valt ook al niets goeds te zeggen begrijp ik. Heb jij nog wel vertrouwen in de mensen? Nu kun je gelukkig ervaren dat mensen liefde kunnen voelen en geven. Langzaam gaat dat jou genezen van wat ik je trauma noemde.
Je ziet dat J19 daar ook heel lang mee heeft geworsteld, maar hij is er van hersteld. Dat gaat jou ook gebeuren.

In je laatste bericht merk ik dat het nog lang zo ver niet is voor jou. Ik hoop dat jouw pleegmoeder en die anderen daar jou uiteindelijk het vertrouwen kunnen geven dat er een gewoon leven voor je ligt met een familie die er voor jou is en waar jij een deel van bent. Ik denk dat jouw verstand zegt dat jij daar bij je nieuwe familie kan blijven, maar van binnen durf je het nog niet echt te geloven.

Het kost tijd, maar langzaam zal het beter worden. Durf te geloven dat de narigheid voorgoed achter je ligt. Hoe ouder jij wordt, hoe meer jij de baas wordt over je eigen leven. Gaat het goed op school? Een goed diploma is heel belangrijk. Dat maakt je zelfstandig en geeft je zelfvertrouwen. Jij moet er ook zijn voor je zusje. Nu is ze misschien nog wat jong om alles zo te ervaren zoals jij dat doet, maar in de toekomst zullen jullie veel aan elkaar hebben. Jullie kennen elkaar al jullie hele leven. Jullie blijven er je hele leven voor elkaar zijn.

Heb vertrouwen en wees sterk! Er zijn mensen die om je geven en van je houden.

Werd net wakker met drukkend gevoel op mijn borst . En duizeligheid. Pleegmama zeg dat dit paniek aanval kan zijn .had dit gisteren ook pffffff word hier gek van

mijn echte mama is vorige maand overleden ( zelfmoord waarschijnlijk) mijn pleegmama waar ik nu woon werkt bij groot transport bedrijf doet ze samen met oudste zus. Soms werk ze in magazijn of kantoor maar bij enorme drukte of uitval van personeel word zij op pad gestuurt . Ze zijn bezig met een ander huis wat dichterbij bedrijf is nu zit daar eenuur reistijd tussen en als ze dichterbij gaan wonen is het half uurtje . Mijn vader wil ik geen contact meer mee omdat hij nare dingen met mij gedaan heb en vroeger toen wij ( jongste zusje en ik ) klein waren nooit naar ons omgekeken heb ( onder het motto wel de lusten niet de lasten ) . Ik snap dat dit enige tijd inbeslag neemt om alles te beoordelen . Vriend van pleegmama is er ook ( werk nu niet is 100% afgekeurd ) en die ook voor mij en zusje zorgt . Maar aangezien ik zo,n goede band met pleegmama en oudste zus heb ben ik bang dat ze ons op gegeven moment weghalen omdat er tot op heden nog niets geregeld is voor ons . De vraag waar mama nu is bedoelde ik mee ( hemel of hel ). mijn mama ( die overleden is )heb ons nooit goed verzorgd was week van huis en wij werden aan ons lot over gelaten . de weekenden was ze er bijna niet ( leve de lol giet me vol ) zat in de kroeg of dates . Ik krijg het idee dat wij niet gewenst waren dat ze ons liever niet heb gehad . vanwege verzorging en dat ze veel weg was en ik mij eigen en zusje kon opvoeden . maar nu is dat anders krijgen nu de liefde en zorg die wij nodig hebben . vandaar dat ik veel wakker lig en lig te piekeren over dit . dit gaat aan je vreten snapje ?? hoop nu echt na wat er allemaal gebeurt is dat we nu een goed leven krijgen .

topicstarter, ik wil je aller eerst enorm veel sterkte wensen met het verlies van je moeder!
ik vind het daarnaast niet gek dat je slecht slaapt..
ik zelf heb ook best heftige dingen meegemaakt als tiener hierna heb ik ook slaapproblemen ontwikkeld. het heeft wel 2 jaar geduurt voordat ik weer helemaal de oude slapende ik was..
mochten de slaapproblemen aanhouden zal ik toch eens langs de huisarts gaan. deze mensen hebben hele goed werkende medicatie pillentjes die helpen tegen slaapproblemen... misschien helpt praten met je pleegmoeder ook wel?

ik hoop dat je je rust gaat vinden en het snel beter met je gaat!! sterkte!

Als ik jou verhalen zo lees TS.
Denk ik dat het goed is om contact te zoeken met professionele hulp.
En waarom ik dat zeg:
omdat: je momenteel in een dal gaat vallen,die alleen maar dieper wordt.
Je hebt hulp hierbij nodig,iemand waarbij je even kan uithuilen.
Ga naar je huisarts of de kindertelefoon.
misschien voor de huisarts wel zo handig dat je dat snel doet,hij heeft hier ervaring mee en niets voor niets bestaat ggz of jeugdbescherming noord,die zijn er voor jou.

Dus probeer er iets aan te doen,en voor het slaap probleem,ga erover praten!!!!!

Beste meid, Ik begrijp dat jullie echte moeder niet zo goed voor jullie gezorgd heeft en dat er met jou nare dingen gebeurd zijn. Nu zitten jij en je zusje dus in een pleeggezin en daar zou jij graag willen blijven.
Wat mij niet helemaal duidelijk is dat is of je echte moeder nog leeft of dat ze overleden is. Die indruk kreeg ik in je andere bericht, maar nu lijkt het alsof ze er nog is maar jullie haar niet meer zien.
Hoe het ook is, het is allemaal erg verdrietig en ik begrijp dat je het er moeilijk mee hebt. Een trauma noemen ze zo iets. Dat is een geestelijke wond en die genezen veel langzamer dan echte wonden en soms gaan ze nooit echt helemaal over.

Nu zit jij dus bij dat pleeggezin. Jouw pleegmoeder heeft jullie in huis genomen omdat ze dat wilde. Ze wil voor jullie zorgen en zo goed als het kan voor jullie doen wat je echte moeder zou moeten doen. Nu is het zo dat de jeugdzorg erg voorzichtig is met dat soort dingen. Jij hebt al heel nare dingen meegemaakt en ze willen er zeker van zijn dat het nu goed zal gaan. Daarom duurt het allemaal wat langer voordat dingen definitief geregeld zijn.
Als jullie pleegmoeder jullie wil houden dan zal ze haar best doen om dat te regelen. Ik begrijp dat ze chauffeur is en soms dagen weg is voor haar werk. Dat maakt het wat lastiger maar ik begrijp dat ze een oudere dochter heeft die dan voor jullie zorgt. Jij bent bang dat ze niet terug komt, maar ze komt natuurlijk gewoon weer terug als haar reis achter de rug is. Iedereen die werk heeft en daar voor op pad moet komt altijd weer terug naar huis, het is toch je thuis!

Je praat over verhuizen. Is daar over gesproken, of ben je daar bang voor? Als iemand gaat verhuizen dan neemt die alles en iedereen mee naar het nieuwe huis, dus als je pleegmoeder gaat verhuizen dan gaan jullie natuurlijk mee.

Wat mij opvalt is dat ik niets over een echte vader of een pleegvader lees. Is die er niet? Bij jeugdzorg willen ze kinderen alleen in een pleeggezin plaatsen als er, zoals dat heet, sprake is van een stabiele gezinssituatie. Of dat bij jou zo is kan ik niet beoordelen, maar als er liefde is, en ik krijg het gevoel dat die er is, dan is er stabiliteit.

Sommige dingen daar kan je wat aan doen, andere dingen niet. Waar je wat aan kan doen daar moet je over nadenken. Piekeren over dingen waar je niets aan kan doen heeft geen zin, daar wordt je alleen maar ongelukkig van. Je kan je af blijven vragen waarom de dingen die gebeurd zijn gebeurd zijn, maar wat schiet je daar mee op? Ze zijn gebeurd omdat mensen soms alleen maar aan zichzelf denken en niet beseffen wat voor narigheid ze aanrichten. Soms zijn mensen dom, soms zijn ze slecht.

Nu ben jij bij goede mensen. Als je pleegmoeder terug is, praat dan met haar over je angsten. Jij bent oud genoeg om te begrijpen hoe dat allemaal zit met pleegzorg en de problemen die dat soms geeft. Misschien helpt het je wat geruster te zijn.

Veel sterkte en ik hoop dat alles goed gaat met jou en je zusje.

Slapen tijdelijk op 1 kamer . Wel in zelfde bed. Maar soms gaat mij jongste zusje bij. Oudste van pleegmama slapen . En juist dan pieker ik overal over. Mogen we hier blijven wonen ? Gaat pleegmama verhuizen en nieuw leven met ons allen opbouwen ? Waar is mama nu ?? Waarom heb ze ons verwaarloosd?? Waarom ben ik sexueel misbruikt?? Moet ik en zusje naar andere school ?? Gaat mij. Pleegmama niet weg en laat ze ons achter ( wat dus woensdag / donderdag ) gebeurt is maar was voor werk ) Zulke vragen heb ik maar geen antwoord erop. En nee hulp kan nog niet omdat pleegmama op antwoord zit te wachten. Terwijl pleegmama schatten van mensen zijn

Beste meid, Jij en je zusje zijn jullie moeder kwijt. Je moeder verliezen is altijd heel erg, maar voor iemand van jullie leeftijd is dat het ergste wat er is. Zij was er altijd voor jullie en nu niet meer.
Het is te begrijpen dat je daar nog steeds veel verdriet van hebt. Gelukkig dat jij en je zusje elkaar hebben en dat je bij mensen woont die heel goed voor jullie zorgen.

Het is te begrijpen dat jij daar veel mee bezig bent en 's nachts over ligt te piekeren. Hoe is dat met je zusje? Heeft zij het ook zo moeilijk of heb jij een beetje de plaats van je moeder voor haar overgenomen? Hebben jullie allebei een eigen kamer of slapen jullie samen op een kamer?
Soms helpt het wel eens om gewoon bij elkaar in bed te kruipen als je verdriet hebt en elkaar vast te houden.

Wat die slapeloosheid betreft, als je gedachten maar blijven doordraaien in je hoofd dan ga je niet slapen. Je moet ze stilzetten. Je kan aan iets leuks gaan denken bijvoorbeeld over wat je meegemaakt hebt of waar je van droomt. Je kan ook de radio zacht aanzetten, bij voorkeur een praatprogramma, dan wordt je zachtjes in slaap gebabbeld. Sommige radio's hebben een functie dat ze na een ingestelde tijd vanzelf uitschakelen.

Verdriet en gemis dat moet slijten en dat kan lang duren. Ik hoop dat je toch je gelukkige momenten hebt in je leven. Jij moet er zijn voor je zusje. Ik denk dat jou moeder er heel blij mee zou zijn als dat zo is. Veel sterkte maar!

Het is niet raar dat slapen niet lukt je bent nog zo bezig met verwerken en door de onrust in hele hoofd is het lastig ontspannen waardoor de slaap moeilijk komt. Overleg of je melatonine mag en zoek op ademhaling en ontspanningsoefeningen op internet/YouTube. Heb je of ga je professionele hulp krijgen voor alles wat je hebt meegemaakt?