Hi,

Ik begrijp wel wat je zegt. Hoe vaag het misschien ook klinkt in je hoofd ik snap echt wat je bedoelt. Als je graag wilt weten of het een depressie is zou ik zeggen ja. Ik ben geen specialist, deskundige of psycholoog maar ik heb wel al last van de dingen die je zegt sinds ik 10 ben. Ik snap dat je graag een 'normale tiener' wilt zijn, maar wat beschouw je als normaal. Bezopen terug naar huis fietsen, overgeven midden in de nacht van een of ander dom pilletje, truth or dare spelen met vrienden? Ik weet ook niet hoe je een normale tiener kan zijn. Volgens mij is dat voor iedereen anders. Ik denk niet dat je iemand hoeft te worden voor jezelf, voor je ouders of voor je leraar. Ik denk dat je moet proberen jezelf te vinden. Ik snap dat het lastig is om jezelf te zijn als je niet weet wie je bent, maar stapje voor stapje kom je ergens. En ja dat gaat je zult daardoor dingen doen. Je zult in kut situaties terecht komen en je zult dingen doen waarvan je denkt dat je die nooit zou doen. Maar hierdoor vorm je jezelf en weet je wat bij jou hoort en wat niet. School is gewoon kut. Je leert er van alles wat je niet nodig gaat hebben in je leven, maar het is verplicht. Niet naar school gaan is nu in deze maatschappij helaas geen optie. Je moet en zal erdoor heen moeten komen. En daarnaast zijn cijfers ook niet alles. Als je blijft zitten of als je naar een lager niveau gaat omdat het je nu niet lukt hoef je daar aan niemand verantwoording voor af te leggen. Al zijn ze boos, teleurgesteld whatever. Het is jou leven en jij bepaald daarin alles. Als je de ene keer geen activiteiten wilt doen dan doe je het niet. Als je het de volgende dag wel wilt doen dan kan dat alsnog. Het is jou leven en jij geeft de invulling. Je bent 16 en de wereld ligt voor je open. Stap voor stap zal je door die opening komen hoe hoog de drempel nu ook nog is. Het komt goed. Als je wilt dat iemand je hierbij helpt, zoek een therapeut of een psychloog. Als je dat niet wilt ben ik altijd hier om je alsnog te helpen.

Groetjes

Wat de andere jongen van 22 zegt: het is belangrijk om te ontdekken wie je zelf bent en wat je zelf wilt, en niet te proberen jezelf te veranderen om aan andermans verwachtingen te voldoen. Proberen iemand te zijn die je niet bent maakt niemand gelukkig. Je schrijft dat je veel druk voelt van je ouders. Dat lijkt me zwaar. Heb je wel eens met hen gepraat over de verwachtingen die ze van je hebben en wat die verwachtingen met jou doen - dus hoe zwaar die voor jou zijn? Zo ja, hoe reageerden ze? Zo nee, denk je dat het een goed idee is om daar eens met hen over te praten? In het algemeen raad ik je aan om niet alleen rond te blijven lopen met deze gevoelens. Wat dat betreft goed dat je erover post hier op het forum! Ik kan je ook aanbevelen om er eens met een volwassene die je vertrouwt over te praten. Bijvoorbeeld je mentor op school: die kan je als het goed is ook helpen met de impact van dit alles op je schoolwerk, misschien door afspraken met je te maken waardoor je minder druk en stress voelt van school. Als je deze gevoelens al langer hebt, is het ook een goed idee om eens met je huisarts te praten: die kan je als dat nodig is doorverwijzen naar psychische hulp. Ik heb zelf goede ervaringen met therapie: die heeft me, toen ikzelf last had van depressieve gevoelens, heel erg geholpen om beter te begrijpen wat ik nodig had om gelukkig te zijn, en de juiste dingen aan te passen in mijn leven. Ik wens je heel veel sterkte, meisje van 16, en reageer gerust als ik iets voor je kan betekenen hier op het forum. - J.

Beste meid, Je zit in een dal en je hebt nergens meer zin in. In je verhaal schijf je dat je probeert te zijn wat bijvoorbeeld je ouders willen dat je bent. Wat je ook schrijft is dat je een gewone tiener wil zijn en plezier maken.

Het punt is, weet jij wel wie jij bent? Van jongeren zoals jij wordt van alles verwacht. Ze moeten allerlei dingen doen, ze moeten hun best doen op school, ze moeten vrienden en vriendinnen hebben, ze moeten hun ouders blij maken, ze hebben geld nodig voor dingen die elke tiener MOET hebben zoals een mooie phone bijvoorbeeld. Van buiten af hoor je allerlei akelige dingen over de klimaatverandering, je moet duurzaam zijn, je moet woke zijn, je mag geen woorden gebruiken die anderen kwetsen, en ga zo maar door. Kortom, je kan niet zomaar iemand zijn, je moet iemand zijn zoals je omgeving en de overheid wil dat jij bent.

Het is te begrijpen dat het sommigen wel eens te veel wordt. Sommigen halen hun schouders op, trekken zich nergens wat van aan en worden gewone tieners die plezier maken of rebellen. Anderen trekken het zich allemaal juist wel aan en beseffen dat ze nooit aan alle eisen kunnen voldoen en worden dan depressief.

Op school gaat het slecht schrijf je. Ben je wel over naar het volgende jaar? Dan heb je nu vakantie en hoef jij je voorlopig daar even geen zorgen over te maken.
De vraag is, hoe kom jij uit het dal waar je nu in zit? Als ik het recept daar voor had dan zou ik het je onmiddellijk geven, maar dat heb ik niet. Depressie verlamt je en geeft je het gevoel dat alles zinloos is. Je ziet geen toekomst omdat je denkt dat er voor jou geen toekomst is.
Die verlamming moet je zien te doorbreken. Blijf niet op je kamer zitten maar ga de deur uit. Ga een eindje fietsen, ga hardlopen in het park, ga eens naar het strand. Heb je vriendinnen waar je redelijk contact mee hebt? Wat doen zij deze tijd? Heb je een baantje?

Vraag jezelf eens af wat jij van het leven verwacht. Niet wat je denkt wat je krijgt maar wat je graag zou willen. Van een meisje wordt verwacht dat zij een partner vindt, kindertjes krijgt en een hele gelukkige moeder wordt. Is dat ook jouw ideaal of is dat het ideaal wat jou ingeprent is door je omgeving?

Gelukkig worden begint met zijn wie je bent en accepteren hoe je bent. Misschien is dat niet hoe je zou willen zijn, maar liever koekjes worden niet gebakken zei mijn moeder altijd. Zoek uit wie je bent, probeer niet iemand te zijn die je niet bent om anderen een plezier te doen en geloof niet alles wat ze je wijs proberen te maken. Dat doen honden en katten ook niet, en de meesten hebben een heel aangenaam leven, dus waarom zou jij dat wel doen?

Hou vol. Je bent er en straks is er iemand die heel blij is dat jij er bent en dat hij/zij jou gevonden heeft!