Beste jongen, Dit corona gedoe heeft het leven van veel mensen flink onaangenamer gemaakt. Je ziet je vrienden niet meer, je kan niet meer naar de winkel en nu mag je ook al na negen uur niet meer naar buiten. De vraag is hoe lang dit allemaal gaat duren en dat maakt het zo uitzichtloos, waar is het einde? Een buurjongen van mij, iets jonger dan jij, zag ik vanmiddag ook al zo depressief achter zijn hondje aansjokken. Met een grote bos haar die hem eigenlijk wel leuk stond.

Wat ik mij afvraag als ik je verhaal lees, hoe je is leven nu? Als je alleen op kamers woont in de grote stad, of nog bij je ouders thuis waar jullie na al die weken wel op elkaar uitgekeken raken, dat maakt verschil. Het maakt ook uit of je een relatie hebt en elkaar nog kan ontmoeten of dat je sociale leven wat oppervlakkiger was met een heleboel kennissen en weinig echte vrienden of vriendinnen.
Misschien dat deze periode aanleiding is om eens na te denken over hoe je tot nog toe geleefd hebt en of je wel op de goede weg was. Wat je nu meemaakt is een confrontatie met jezelf en die is niet meegevallen. Leer daar van!

Je doet HBO en dan neem ik aan dat je thuis studeert met online ondersteuning. Hoe is je relatie met je klasgenoten en hoe zit het met je sociale contacten? Iedereen zit nu in dezelfde situatie en iedereen worstelt in meer of mindere mate met het op jezelf terug geworpen zijn. Heb je nog contact met medestudenten waar je op school goed mee kon opschieten en is het niet mogelijk om zo af en toe samen te studeren?
Het lijkt mij dat je dan wat gemotiveerder en wat productiever bent dan wanneer je maar thuis zit te somberen.

Probeer een beetje creatief te zijn. Zoek wat mensen op die je kent en maak eens een wandelingetje in de stad of in de natuur met een vriend of vriendin. Praat eens met elkaar over het leven, wat je er van verwacht en wat je leert van deze gedwongen isolatie.

Het is een nare tijd, koud, somber, bedreigend, maar als je in de tuin kijkt dan zie je dat de eerste lentebloemen alweer in bloei staan. De winter is bijna voorbij en de lente en daarna de zomer komt er weer aan. Je zit nu in een dal, maar wie weet, is dit een ervaring die je straks anders naar het leven laat kijken. Bewuster en volwassener. Geloof dat het weer beter gaat worden. Misschien moest je er even op gewezen worden wat echt belangrijk is en dat niets vanzelfsprekend is. Houd moed! Het gaat allemaal weer beter en mooier worden!