hoi ts, ik weet hoe enorm lastig het leven soms kan zijn en een goede bandeling kan wonderen doen alleen moet deze gevonden worden en dat duur heel lang soms.

ik ben zelf 2 jaar depressief geweest en sneed mezelf hierbij vaak en wilde ook vaak uit het leven stappen.. op een gegeven moment had ik op alles wat ik deed de voor en nadelen opgeschrven en met mijn levensmotivatie ¨doe nooit een ander pijn¨ was dit dus geen optie.. ik heb in die 2 jaar veel meegemaakt en dit was de oorzaak van mijn depressie. ik krijg nu therapie om ermee om te leren gaan.. de belangrijkste dingen die ik je kan meegeven is:
1 op vaste tijden slapen en sta op vaste tijden op.
2 ga opzoek evt met je ouders naar hulp dit kan bij de huisarts.
3probeer jezelf niet te snijden echt waar later krijg je hier spijt van want de littekens gaan nooit meer weg!
en 4 verzin dingen die je leuk vindt om te doen en doe deze dingen ook ondands je er geen zin in hebt!

hopelijk voel je je snel fijner

Vervelend voor je!

Je schreef eerder dat je wel hulp krijgt, maar dat dat niet lijkt te helpen. Heb je het daar met je behandelaar over gehad? Niet iedere behandeling werkt namelijk voor iedereen even goed, dus soms kan het helpen om een ander soort behandeling te proberen.

Slecht

Hey TS, hoe is het nu met je?

Lief meisje, Eerder heb ik je al een berichtje gestuurd, maar het gaat nog steeds slecht. Zelf heb ik ook wel eens het gevoel dat niets leuk is en dat het in de toekomst niet anders zal zijn, maar gelukkig duurt het meestal maar kort. Sommige mensen denken dat God ze gemaakt heeft zoals ze zijn, maar dan denk ik wel eens waarom pest God sommige mensen dan door ze te maken zoals ze zijn, met garantie op een ongelukkig leven?

De enige manier om er mee om te gaan is geloven dat jij wat voor anderen kan betekenen en zelf wat gelukkiger kan worden door anderen te helpen. Toevallig zag ik vandaag op de website van RTL Nieuws een filmpje van twee kinderen die door omstanders gered werden uit een brandende flat. Het was op de derde verdieping en ze konden er niet uit. Een aantal mensen gingen beneden staan en moedigden aan te springen. De oudste, 10, liet eerst zijn broertje van 3 vallen en sprong toen zelf. Ze hadden de moed te springen en het vertrouwen dat ze werden opgevangen. Ze werden ook allebei opgevangen zonder gewond te raken. Drie mensen die hen opvingen liepen botbreuken op, maar ze hadden het er voor over.
Doet zo iets je niet wat en geeft het je niet een beetje vertrouwen in mensen?

Op tv zijn er regelmatig jongerenfilms onder het label Zappbios. In die films gaat het vaak over moed, solidariteit, vriendschap, liefde, verdriet, allemaal zaken waar je als jongere mee te maken krijgt. Die films lopen altijd goed af en vaak zijn ze heel ontroerend. Kijk je daar wel eens naar? Op internet kun je er ook heel wat vinden, zoek op Jeugdfilms.

Je praat over de nare dingen die je hebt meegemaakt. Hoe gaan anderen die dat ook meegemaakt hebben daar mee om? Die hebben daar ook, soms veel verdriet van. Jouw oma of opa is de moeder of vader van een van je ouders. Jouw oom of tante is hun broer of zus. Afscheid nemen hoort bij het leven. Daar kun je veel verdriet van hebben. Maar zo is het nu eenmaal, je kunt het alleen maar accepteren en proberen elkaar te troosten.
Het verdriet wat jij hebt hebben anderen om jou heen ook. Geef ze niet nog meer verdriet. Praat er over met die mensen, help elkaar het te verwerken en samen verder te leven.

Geef niet op! Straks ontmoet je misschien die ene heel speciale persoon voor wie jij ook heel speciaal bent. Wil je dat mislopen?

Ik ben de schrijfster ik ben al eerder naar 113 en de kindertelefoon geweest en af en toe lucht het ook op ik heb al hulp alleen dat gaat niet lekker en wat ik meegemaakt heb is teveel om zo even op te noemen

Dat lijkt me moeilijk voor je. Wil je meer vertellen over wat je hebt meegemaakt?

Kun je trouwens iets met de tips die ik je eerder gaf? (Contact opnemen met Kindertelefoon/113, afspraak maken met je huisarts.)

Het gaat gewoon allemaal heel kut ik voel mij echt enorm slecht en zie het leven niet zitten in het kort samengevat ik ben de schrijfster

Als je je verhaal kwijt wilt, kan dat hier en dan lees ik het! En als je vragen hebt, dan kan ik je misschien ook helpen - ik heb zelf ervaring met psychische klachten en heb hiervoor ook hulp gehad van een psycholoog, dus als je bijvoorbeeld meer wilt weten over hoe dat in zijn werk gaat, dan kan ik je daar meer over vertellen.

Hoi ik ben de schrijfster wat kun je dan voor mij doen?

Hallo TS, wat zwaar voor je dat je je zo wanhopig voelt. Weet alsjeblieft dat er mensen zijn die je kunnen en willen helpen: je hoeft dit niet alleen op te lossen! De redactie geeft goede tips: je kunt bellen met de Kindertelefoon of met 113. Ik raad je ook aan om een afspraak te maken met je huisarts. Die kan je namelijk doorverwijzen naar professionele hulp. Je schrijft dat je veel hebt meegemaakt in je leven; ook om dat te verwerken kan een psycholoog je helpen.

Ik ben zelf depressief geweest en heb ook zelfmoordgedachten gehad, en ik weet dat alles heel hopeloos kan voelen als je daar middenin zit. Het lijkt dan soms alsof je moet kiezen tussen een rotleven of de dood. Maar ik kan je vertellen dat dat niet waar is: er is een derde optie, namelijk in leven blijven en gelukkig worden, ook al lijkt dat nu misschien niet mogelijk. Dit bericht posten en hulp zoeken zijn al eerste stappen naar dat doel! Dus geef de moed alsjeblieft niet op; er is echt hoop!

Heel veel sterkte! Ik meld me aan voor dit topic, dus laat het me weten als ik nog iets voor je kan doen.

Lief meisje, met je ouders gaat het goed, met je school gaat het goed en toch zie je geen toekomst. Het lijkt mij dat jij juist veel toekomst hebt. In feite heb je alleen maar toekomst.

De nare dingen die je hebt meegemaakt kunnen op je drukken, maar ze liggen achter je. Je hebt ze ook niet alleen meegemaakt, samen kun je het aan, en als je het er moeilijk mee hebt, praat er over met die anderen, die begrijpen je.

De puberteit is voor iedereen een moeilijke periode. Je wordt verliefd, het gaat uit, je bent snel boos en snel blij, alles is heftig en alles is heel erg. Dat hoort er nu eenmaal bij en het gaat ook weer voorbij. Iedereen maakt dat mee.

Heb je vriendinnen en praat je met hen wel eens over jouw sombere gevoelens of hebben ze geen zin om daar naar te luisteren? Dat zou ik mij voor kunnen stellen want als iemand zo negatief in het leven staat dan worden de mensen die met je omgaan daar ook somber van. Doe leuke dingen met je vrienden en vriendinnen en denk gewoon even niet aan negatieve dingen.

Zou het echt niet lukken om nog even vol te houden en op te houden met denken dat er geen hoop meer is? Waarom zou er geen hoop meer zijn? Je bent toch geen meisje van tien dat ergens in Azië in een naaiatelier werkt voor een dollar per week en weet dat het nooit beter gaat worden? Je woont in Nederland, je hebt alle kansen. Jij bent de baas over je leven en je kunt nog alles worden wat je wilt.
Wie weet wat er allemaal nog voor opwindende dingen gaan gebeuren, wil je dat echt niet meer meemaken? Je begint pas aan het echte leven en nu heb je er al genoeg van. Ben je al eens verliefd geweest? Als je die ene speciale persoon tegenkomt dan wil je alleen nog maar leven.

Op het forum lees ik vooral berichten van meisjes van 15 die depressief zijn en een enkele van 16, daarna is het blijkbaar over en zien ze het leven weer zitten. Dat gaat vast en zeker ook voor jou zo zijn. Geloof daar in en hou op met snijden, dat vind ik heel akelig.

Ik ben de schrijfster het is gewoon omdat ik veel meegemaakt heb in mijn leven teveel om op te noemen en dat trek ik niet meer en met de puberteit ernaast maakt het al helemaal zwaar en daardoor zie ik geen toekomst voor de rest gaat het met ouders school etc goed

Wat is dat toch met al die meisjes van 15 die zo depressief zijn?

Lief meisje, als je dat wilt en er toe in staat bent, zou je mij dan wat willen vertellen over hoe het zo met jou gekomen is en waarom jij geen toekomst meer ziet?
Dingen die ik mij afvraag zijn: Hoe is het met jouw ouders, zien ze niet hoe het met je is of zijn ze niet in staat om hier over met jou in gesprek te komen?
Je zit op school gezien je leeftijd. Gaat het daar niet goed, of heb je problemen met klasgenoten die jou het leven te moeilijk maken?
Zijn er dingen in jouw persoonlijke even die jou zoveel pijn doen dat je niet verder wilt? Is het leven voor een meisje van 15 zoveel moeilijker dan voor een jongen van 15?
Je zegt dat je jezelf snijdt, dus met opzet verwondt en pijn doet. Doe je dat om die andere pijn niet te voelen of doe je dat om jezelf ergens voor te straffen?
Is er iemand die jou wel eens liefkozend aanraakt waardoor je het gevoel krijgt dat er van je gehouden wordt, of heb jij het gevoel dat er niemand echt om jou geeft en raakt niemand jou aan?

Dat zijn allemaal vragen die bij mij opkomen als ik al die verdrietige berichtjes lees van al die meisjes die het zo moeilijk hebben in het leven. Het geeft zo'n machteloos gevoel als je al dat verdriet ziet en niet weet wat je er aan kan doen. Misschien kun je het opbrengen om er wat van te zeggen. Alvast bedankt.
Anderen die met hetzelfde zitten mogen natuurlijk ook reageren, graag zelfs.

hey, ik ben zelf ook depressief en heb mezelf gesneden. het enige wat ik kan zeggen is, zoek hulp en snijd jezelf niet. als je jezelf pijn wil doen doe het dan met een elastiekje die je op je arm laat knappen