@jongen 15 Zwaar voor je! Weten je ouders al dat mensen op school je zo noemen? Ik raad je ook aan om het bij je mentor en/of je docenten te melden: die horen je tegen dit soort gepest te beschermen.

Denk alsjeblieft niet dat jij iets verkeerd doet omdat mensen vervelend tegen je doen. Het is echt niet jouw schuld: het zijn de pesters die fout zitten, niet jij. Ik weet helaas uit eigen ervaring hoe lastig het is om je zelfvertrouwen te behouden wanneer je gepest wordt: je gaat gemakkelijk aan jezelf twijfelen. Maar echt, je verdient het niet om je zo slecht over jezelf te voelen.

Maak je niet te veel zorgen over de jongen die je over twee dagen gaat zien. Als jullie elkaar via jullie ouders leren kennen, is de situatie heel anders dan op school, waar de pesters elkaar waarschijnlijk opjutten. Dus wees niet bang; als hij rot gaat doen, dan kun je altijd weggaan.

Veel sterkte.

Dag mensen, jullie moeten me kindd off helpen, weet geen raad meer. Op school wordt ik heel vaak gay en janet genoemd terwijl ik dat niet eens ben. Mijn zelfvertrouwen verlaagt er echt heel erg door. Ik durf geen jongens meer aanspreken om vrienden te kunnen worden omdat ik bang ben dat zij me ook 'gay' zouden vinden. Mijn ouders en de ouders van een andere gast proberen ons te bevrienden aan elkaar, binnen 2dagen zie ik die gast maar ik ben echt bang dat hij me ook 'gay' zal vinden en dus geen vrienden zal willen worden. Ik heb zelf niet eens jongensvrienden puur omdat iedereen me 'gay' vindt :((

Wat heftig, jongen 15! Hopelijk helpt je therapie. Doet je school nog iets tegen het pesten? Als mensen je in elkaar slaan, dan mag je ook aangifte doen bij de politie, want dat is mishandeling.

Heel veel sterkte gewenst; echt dapper dat je je niet laat tegenhouden om jezelf te zijn!

Hallo allemaal. Ik ben 15. Ik ben heel erg depressief geweest. Nu is het verschillend. Ik vindt het erg voor jullie. Op school wordt ik elke dag uitgescholden en opgewacht. Ben 2 weken terug in elkaar geslagen. Heb m'n arm gebroken en m'n pols gekneust. Ik heb op m'n hoofd een grote snee. Ik ben ook homo. Wat anderen er van vinden boeit mij niks. De wereld is gestoord. Zoek allemaal vooral hulp. Dat werk het beste. Ik ga emdr krijgen. Trauma therapie. Ik wens jullie allemaal succes. Jullie zijn allemaal kanjers! Ik heb respect voor mensen als ons, en dus ook jullie.

jemig j21 lang bericht
maar ik hoop niet dat je zelfmoord wil plegen
ik zelf word ook gay genoemd ben het niet maakt ook niet uit en ik heb best wel een manier om dat af te handelen
stel je kijkt naar plaatjes van meisjes en iemand zegt: vindt je wl lekker hoor zeg dan gewoon ja.

Wat naar voor je dat je je zo voelt, TS. Goed dat je het aan je ouders of je mentor wilt vertellen, want je hoeft er niet alleen voor te staan! Als je het moeilijk vindt om het te vertellen, kun je het inderdaad ook opschrijven, zoals jongen 21 zegt.

Ik raad je ook aan om naar je huisarts te gaan en te vertellen hoe je je voelt. Die kan je doorverwijzen voor therapie. Zelf heb ik daar heel goede ervaringen mee uit de tijd dat ik zelf depressief was.

Weet dat er altijd hoop is, ook als je depressie je vertelt dat die er niet is. Je kunt echt herstellen en weer gelukkig worden.

Heel veel sterkte!

Hallo jongen. Vanuit mijn reactie en positie is het moeilijk om je te helpen, ook al zou ik het willen. Je zegt dat alles tot aan de pubertijd goed ging, en daarna in de puberteit niet meer. Je zegt dat je niet veel mensen hebt die om je geven, duid je hiermee aan dat je buitengesloten word en zelfs misschien gepest? Je zegt ook dat mensen je ''gay'' beginnen te noemen. Ten eerste, je bent wie je bent, het maakt niet uit of je nu hetero of homo/bi bent. In de pubertijd gieren de hormonen door je lijf, en dan kan het goed zijn dat je twijfelt of je nu op jongens en/of op meiden valt. Maar als het toch blijkt dat je homo bent, dan is dat geen enkel probleem. De mensen/klasgenoten die je daarmee pesten, zijn zelf dom. Zij moeten veranderen door dat niet meer te doen, want jij kan jezelf immers niet veranderen. Men pest mensen die hetero zijn toch ook niet door te schelden met ''hee vieze hetero''? Je spreekt ook over regelmatige zelfmoordgedachten, waarom denk je daaraan? Vanwege het feit dat mensen je ''gay'' noemen, of om nog meer/andere redenen? Ik hoop dat je nooit een poging tot zelfmoord doet, want hoe uitzichtloos het leven ook lijkt, er is bijna altijd nog een lichtpuntje(es) aan de horizon, hoe klein ze ook zijn. Daarnaast is het, zoals je zelf al zegt, niet de beste oplossing voor de problemen, dat ben ik van harte met je eens! Ten laatste vraag je hoe je het aan je ouders/mentor kan vertellen. Ik zou hier zo graag een pasklaar advies voor willen geven, maar dat kan ik niet. Ik weet ook niet hoe je relatie met je ouders/mentor is. Misschien kan ik als tip geven, om bij 1 van je ouders te beginnen, omdat alle 2 misschien nog lastiger is dan 1. Het ligt eraan hoe jij bent, maar het kan ook helpen om erover te beginnen als je over koetjes en kalfjes aan het praten bent met je ouders. Dan is de situatie denk ik wat ''ontspannender''. Tegen ze zeggen dat je iets belangrijks wilt vertellen, en dan om de tafel gaan zitten, kan lastiger zijn. En je mentor, misschien kan je die eens spreken tijdens een mentorgesprek. Als je dat niet lukt, zou je hem misschien een e-mail kunnen sturen, of een appje, dat je graag even met hem alleen over iets belangrijks wil praten. En nogmaals wil ik het benadrukken, zelfmoord is niet de juiste oplossing voor alle problemen. Ik hoop ook zo dat je nog wat goede vrienden/vriendinnen mag krijgen. Dit duurde bij mij ook lang, ook ik heb op het voortgezet onderwijs bijna niemand gehad. Nu ik 21 ben, heb ik eindelijk een paar goede vrienden, waarvan 1 eigenlijk m'n beste vriend is, waar ik me ook echt op m'n gemak voel! 1 goede vriend hebben is beter dan 10 vrienden die eigenlijk, als het eropaan komt, geen vrienden blijken te zijn! Ten laatste wil ik je veel sterkte wensen met de moeilijkheden die je leven op dit moment bezetten, en wens ik je alle goeds! Het is je gegund!