@jongen 18 Zwaar voor je, zeg. Ik zal niet zeggen 'Maak je geen zorgen', want ik weet hoe moeilijk het kan zijn om zulke gedachten te stoppen. Ik wil wel zeggen dat je er mag zijn en dat het niet erg is als je fouten maakt: dat is heel menselijk. Je bent goed zoals je bent.

Je zou hier eens mee naar de huisarts kunnen gaan. Die kan je een behandeling voorschrijven die bij je past.

Ik heb dit ook ik slaap ook echt heel slecht heel vaak ga ik om 6 uur naar bed want als ik vroeg naar bed ga dan duurt het heel lang om in slaap te vallen en dat lukt nooit omdat ik aan alles denk wat ik fout doe

Fijn om weer iets van je te horen! :-) Hoe is het nu met je?

Ik vond deze website waarop een aantal forums over depressie en andere links te vinden zijn: http://tomylovedones.nl/online-forums-voor-mensen-met-depressie/

Ik hoop dat je hier iets mee kunt.

Ja ik denk dat het zou helpen maar ik kan er geen vinden....

Ja, dat je begrepen wilt worden en serieus genomen wilt worden, is heel begrijpelijk. Sorry dat ik misschien te veel oplossingen bij je probeerde op te dringen in plaats van naar je te luisteren. Ik ben zelf depressief geweest en daarom probeerde ik je dingen aan te raden die voor mij hebben geholpen, omdat ik het echt erg voor je vind dat je dit nu meemaakt.

Zou het je misschien kunnen helpen om contact te zoeken met andere mensen met een depressie? Daar zijn denk ik wel forums voor op internet.

Ik heb niet iemand nodig die mij zecht wat goed voor mij is of war ik moet doen ik heb iemand nodig die mij begrijpt!!!

Dat je je zorgen over je ouders maakt, is heel begrijpelijk en ik vind het bewonderenswaardig dat je duidelijk veel om je ouders geeft. Maar depressie is niet iets waar iemand schuldig aan is: het is een ziekte, een ziekte die zich in je hoofd afspeelt. Het is niet jouw schuld en dus ook niet de schuld van je ouders: zeg dat duidelijk tegen ze als je je zorgen over hen maakt. Daarnaast: natuurlijk zal het pijnlijk zijn voor je ouders om te horen dat het slecht met je gaat. Maar denk je niet dat ze het zouden willen weten als je je zo voelt, zeker als ze je kunnen helpen door samen met jou naar hulp te zoeken? Stel dat je lichamelijk heel ziek was, zou je het dan ook verbergen? Waarschijnlijk niet. Bij depressie is het niet anders.

Ze zouden kapot gaan en zig zelf de schuld geven.....

Hoe komt het dat je het niet aan je ouders kwijt wilt?

Sorry als ik te veel vragen stel. Ik probeer je te helpen zo goed ik kan.

Ja maar als ik een therapeut wil moet ik mijn ouder vertellen en dat wil ik niet. C

Is er een reden waarom je niets wilt vertellen?

Als online therapie niet werkte, zou een psycholoog in het echte leven mogelijk wel kunnen helpen. Er zijn ook veel verschillende behandelaars die op verschillende manieren werken: soms werkt de ene soort therapie beter voor je dan de andere.

Ik ga niks vertellen. Ik heb het elastiekje al geprobeert. Werkt niet. Ik ben in therapie geweest bij 113. Maar het kwam 2 keer zo hard terug. Te veel pijn..... C

Hé C, wat heftig dat je je al zo lang zo slecht voelt. Goed dat je er nu op dit forum voor uitkomt. Dat is al een eerste stap naar genezing.

Uit eigen ervaring met depressie kan ik je beloven dat er hoop is. Depressies zijn erg zwaar en soms voelt het alsof het nooit meer goed zal komen, maar echt, je kunt weer gelukkig worden. Depressie is eigenlijk gewoon een soort ziekte die kan genezen.

Je staat hier niet alleen voor. Ik raad je aan om hulp te zoeken en je verhaal te vertellen aan mensen die je kunt vertrouwen: dat kunnen je ouders zijn, maar je kunt het ook vertellen aan een leraar op school of aan een vertrouwenspersoon daar. Ga hier vervolgens mee naar de huisarts: die kan je doorverwijzen naar een psycholoog, die je zal helpen om weer meer grip op je gedachten te krijgen en van je depressie af te komen. Je hoeft je echt niet te schamen voor je depressie: zoals ik al zei, is het een ziekte waar je niet voor gekozen hebt, en er zijn mensen die je kunnen en willen helpen.

Dan nog een praktische tip. Als je de neiging voelt om jezelf te snijden of op een andere manier pijn te doen, doe dan een elastiekje om je pols en trek daaraan. Zo voel je toch pijn, maar blijft het redelijk veilig. Op die manier kun je het afbouwen. Ook hierbij kan een psycholoog je helpen.

Er zijn trouwens ook websites die gratis en vaak anoniem hulp bieden. Je kunt die vinden via bijvoorbeeld Google. Verder kun je bellen of chatten met de Kindertelefoon.

Laat het me weten als ik je met iets kan helpen. Heel veel sterkte!