Wat moet ik doen

Ik ben smoorverliefd op een jongen , ik weet het ik ben maar 13 maar ik ben niet kinderachtig ofzo . Hij zei ongeveer 6 maanden geleden dat hij me knap vond , ik reageerde toen heel gemeen omdat ik hem nog niet kende , en het dus raar vond . 4 dagen erna kwamen 3 jongens naar mij te zeggen dat ze een jongen kennen die mij leuk vind , ze zeiden niet wie . Hij keek best vaak naar me en hij eerst zenuwachtig als ik in de buurt kwam . We hadden nog een gesprek (hij zei dat ik moest op passen om op een bank te gaan zitten omdat er pissebedden zitten en ik zei heel droog "oké") . En hij kwam ooit met een vriend naast mij en een vriendin zitten en zijn vriend vroeg of we hun nieuwe beste vrienden wouden zijn . Mijn beste vriendin denkt dat hij ook op mij is , maar ik heb dus geen flauw idee. Ik wou het vragen maar ofwel ging het niet ofwel durfde ik niet . En nu is het schooljaar voorbij en ik ga hem nooit meer zien want hij is 14 , en hij gaat naar het derde en ik naar het tweede en het eerste en het tweede zitten apoart van de rest . In het skatepark zou ik hem nog kunnen tegenkomen maar daar ga ik normaal alleen naartoe voor de lessen en in de vakantie is er geen les , dus dan kan ik alleen op de normale uren gaan . Maar dan ben ik daar zo zielig alleen want ik heb geen vrienden die ook skaten. Het klinkt heel stom enzo maar ik heb het gevoel dat ik hem echt mis ookal kende ik hem niet goed . Bijna alles doet me aan hem denken en ik zit tegenwoordig soms uren aan een stuk op mijn kamer te huilen . Ik wil hem vergeten maar langs de ene kant ook niet , het lukt trouwens toch niet . hij meende het waarschijnlijk gewoon allemaal niet. Ik weet het 95% zeker. Ik heb hem ooit eens een tijdje gevolgd op instagram en hij volgde mij niet terug, mijn beste vriendin zij dat dit wad omdat hij geen privé acoubt heeft en dus geen melding krijgt , maar aangezien ik nu weet dat je wel een melding krijgt weet ik dus ook dat hij het niet meende. Ik ben dit echt beu . ik had sowieso al moeite met mensen te geloven of vertrouwen en ik had faalangst omdat mijn vader vroeger altijd zij dat hij er altijd voor me is en me nooit in de steek zou laten, dat heeft ie dus wel gedaan. Da ardoor maak ik ook heel moeilijk vrienden enzo. Nu is het alleen nog maar erger. Ik heb ook nog eens ruzie met mijn moeder , het lijkt wel alsof iedereen me haat. Ik heb geen idee wat ik nu van hem moet denken, ik haat hem maar diep vanbinnen vind ik hem nog altijd leuk.... Als je dit allemaal gezien hebt , echt respect .