Hey allemaal, hier is de forumstarter weer. Bedankt voor de reacties. Jongens die het bekend voor kwam: bedankt dat jullie reageerden, het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben.

Ik herken me heel erg in jouw verhaal! In grote lijnen heb ik gewoon precies hetzelfde als jouw! Ik ben ook geen type om zelfmoord te plegen, maar ik begrijp heel erg dat je de drang en wil voelt om weg te lopen. Gewoon weg. Weg van alle problemen, weg van alle verdriet, weg van die ellende!! En over dat praten niets helpt ben ik het helemaal mee eens!!!! Je praat erover, maar daarmee zijn je problemen niet opgelost en positief denken is ook echt veel moeilijker dan je denkt... Ik zou zeggen, gewoon volhouden en gewoon met de gedachte dat er betere tijden zullen komen verder gaan leven. Het gaat je lukken!

Dit klinkt zo bekent in mijn oren, heb ik ook...
maar houd je sterk en verzin iets om alles tegen te kunnen zeggen, het klinkt misschien stom maar je kan het vertellen tegen knuffels of tegen jezelf. Dat helpt bij mij ook altijd.

Als je wilt kan je proberen te praten met een onbekende over alles evt

Heey, ik ben de forumstarter, Heel erg bedankt voor jullie reacties! Ik ga vanaf nu proberen eerlijk & open te zijn. Ik hoop dat het goed gaat komen..

Hallo meid.

Ik denk ook dat je de stap is moet wagen om alles is te vertellen tegen de psycholoog. Die kan je dan ook beter helpen. En als ze je helpen.. en iets werkt niet.. zeg dat dan! maar geef ook niet te snel op en zet door. En als iets wel werkt, doe er meer van! Maar alleen jij kan aangeven of iets werkt of niet, want als jij niets zegt dan weten anderen dat ook niet.

Hoi meisje van 14! Alle mensen die jou proberen te helpen, doen dat maar met 1 reden, namelijk omdat ze om jou geven en van je houden. Je ouders, de maatschappelijk werker en alle anderen willen dat het goed met jou gaat. Dat je ouders naar jou idee verkeerd helpen, kan inderdaad irritant zijn, maar ze willen gewoon dat het goed met hun dochter gaat. Net als de andere reactie, zeg ik ook dat je alles eerlijk moet vertellen. Vooral tegen de psycholoog, die heeft geheimhoudingsplicht en zal nooit iets doorvertellen wat je tegen hem zegt. Het is hun werk om naar jou verhaal te luisteren en te helpen. Wanneer jij niet alles eerlijk verteld zal niemand je echt kunnen begrijpen en helpen. Eerlijkheid duurt het langst zeggen ze altijd toch?! Dat geldt hierbij ook. Je zal misschien een paar mensen pijn doen wanneer je eerlijk bent, maar wanneer je dat niet bent, zullen anderen niet weten wat ze fout doen of wat ze juist wel moeten doen om jou te helpen of wat jou echt dwars zit. Ik heb dus 1 tip voor je, eerlijk en open zijn, en ik denk dat wanneer je deze tip opvolgt 50% van je problemen snel voorbij zullen zijn! Geloof me, openheid en eerlijkheid zullen jou verder helpen in deze situatie.

Heey Heftig verhaal Ik denk dat je ouders en de hulp van buiten af je wel beter kunnen helpen als jij ze alles verteld, misschien lucht het jou uiteindelijk ook wel op als je het eenmaal verteld hebt ookal zit je er tegen op. Ik denk dat ze jou dan ook gerichter kunnen helpen. ( als ik zit mag vergelijken met uit de kast komen dan kan ik mijn ervaring met jou delen. Ik zat er altijd heel erg tegen op om het te vertellen en kropte het op en het bleef maar in mij zitten en ik had wel de gedachte om er een eind aan te maken. Toen ik het verteld had voelde ik mij opgelucht en heb ik de jeustebsteun ontvangen van mijn moeder) Weg lopen is uiteindelijk niet de juiste oplossing. Wat wel kan helpen is rennen of boxen dan kan je al je frustratie los laten ik hoop dat je er iets aan hebt hehad