Ik begrijp jouw vraag niet echt.

Hé TS, echt heel erg voor je dat je je zo voelt. Ik weet zelf dat je je soms heel hopeloos kunt voelen en dat het dan inderdaad lijkt alsof niemand van je houdt. Maar ik beloof je dat dat niet waar is, hoewel je me misschien niet kunt geloven.

Je staat er niet alleen voor. Er zijn mensen die je kunnen en willen helpen. Vertel iemand die je vertrouwt hoe je je voelt (misschien je ouders, een vertrouwenspersoon op school of zelfs een leraar die je vertrouwt). Daarnaast raad ik je aan om hulp te zoeken van een psycholoog. Je huisarts kan je doorverwijzen. Dat kan heel erg helpen om deze ongelukkige gedachten te verminderen en uiteindelijk te laten verdwijnen.

Wat ik je beloof is dat er hoop is. Ook al lijkt je nu misschien alsof alles hopeloos en duister is, je kunt gelukkig worden. Dat heb ik zelf zo meegemaakt.

Als ik iets voor je kan doen hier op het forum, laat me dat dan gerust weten! Heel veel sterkte!