Wat vreselijk dat je je lieve poesje heb moeten laten inslapen. Vervangen kan je hem helaas niet. Maar ik hoop dat je gauw een andere lieven poes vindt waar je ook veel van gaat houden. Sterkte met het verlies. En nee, ook dierenverlies kan lijden tot intens verdriet. Mensen zeggen wel eens, als je de mensen leert kennen ga je de beesten liefhebben. Dus raar is het niet dat je overstuur bent nu je je maatje verloren bent. Sterkte.

Ik snap precies wat je bedoeld, ik kan me nog goed herinneren dat ik op vakantie was en een telefoontje kreeg van mijn tante dat mijn kat was overleden. Op dat moment viel ik letterlijk op de grond en moest ik keihard huilen. Dit klinkt misschien heel ongeloofwaardig maar uiteindelijk werd ik zelf ook zwaar depressief omdat ik ook gepest werd op school en mijn kat mijn enige vriend was. Je ''erover heen zetten'' gaat niet zomaar als iets zo veel voor je heeft betekend. Ga het rustig verwerken en doe het op je eigen tijd. Dit is totaal niet raar.

Wat zwaar voor je dat je je zo voelt over de dood van je kat. Zeker als je met die kat bent opgegroeid en steun vond bij hem, is het begrijpelijk dat zijn dood je raakt. Wat ik wil benadrukken is dat er echt hoop is. Ook al is het nu moeilijk, je kunt dit op een gegeven moment een plek geven en doorgaan met je leven.

Als je hier zo mee zit dat je zelfmoordgedachten hebt, raad ik je aan om hulp te zoeken van een psycholoog. Je kunt naar je huisarts gaan om een doorverwijzing te krijgen. Zo kun je leren om je gevoelens beter te begrijpen en ze te verwerken. Je hoeft je bij een psycholoog niet te schamen en wat je daar zegt, wordt geheim gehouden.

Heel veel sterkte.

Ik snap dat je kat heel veel voor je betekend, maar je zult je er uit eindelijk toch een beetje overheen moeten zetten. Maar zm is sowieso geen oplossing. Misschien kan je een herdenkingsplekje maken? Wie weet helpt dat.