Het doet even pijn, maar denk aan de rest van je leven, hoe leuk het is en koester de rest van je familie. (Nee, denken aan de leuke momenten helpt niet want dan denk je van die gaan nooit meer komen en dan rouw je weer) ik heb zelf, 1 opa verloren aan hersenproblemen, 1 oma aan kanker, 1 oma aan een tumor, 1 vriend heeft zelfmoord gepleegt, en 4 huisdieren. Het was heel moeilijk maar je komt er echt overheen. Praat erover of schrijf het op, dat lucht zeker op! Sterkte!

Hier in het Westen geloven de meeste mensen dat alles gedaan is als je dood bent.

Maar misschien moet je eens naar de verre Oosterse filosofie kijken? Daar zeggen ze dat het lichaam wel dood gaat, maar de mens zelf niet: de geest met alle gevoelens en met alle intelligentie blijft verder leven en zoekt een nieuw lichaam, om opnieuw te beginnen.

Dat is een beetje zoals met auto's. Iemand rijdt een aantal jaar met een auto. En dan verslijt die, of hij raakt perte-totale in een ongeval. En dan doet hij die auto weg; en hij zoekt een nieuwe. Of hij doet een tijdje voort zonder auto.

Zo gaat het ook met lichamen. Dus je opa en je andere geliefden zijn wel hun lichaam kwijt. Dat was kapot, dat ging niet meer. Zoals een kapotte auto. Maar hun ziel of hun geest leeft nog. En waarschijnlijk zijn zij nu al begonnen aan een nieuw leven als babietje. Om zo verder te kunnen werken aan hun doelen.

Jij bent je geliefden dan wel kwijt, maar zij zelf zijn er nog. Het is een beetje zoals een geliefde die definitief naar een ander werelddeel reist en die je nooit meer gaat zien. Dat doet ook pijn.

Daarom moet je ook goed zijn voor andere mensen; en je moet goed zijn voor de wereld. Je komt later immers als baby terug in dezelfde wereld die je achtergelaten hebt. Als je een paradijs achterlaat, kom je in een paradijs. Laat je een hel achter, dan kom je in diezelfde hel terug. Je zit gewoon in de bloemen die je zelf geplant hebt, of in de stront die je zelf gedraaid hebt. In het verre Oosten noemen ze dat de wet van het Karma.

Dat staat zelfs in de Bijbel: de hele Bijbel door heeft men het over:wedergeboorte, wederkomst, verrijzenis, heropstanding, het eeuwige leven, het leven na de dood, het hiernamaals (=letterlijk: hierna-maals, dus: de volgende keer), enzovoort. In één van de evangelies zegt Jezus zelfs letterlijk tegen zijn apostelen dat het lichaam dood gaat en vergaat tot stof en as. Maar de geest blijft leven en zoekt een nieuw lichaam. Alleen begrijpt de pastoor zijn eigen teksten niet.

Koningen en prinsen werden in de middeleeuwen zelfs speciaal getraind om na hun dood in dezelfde familie terug te keren. Zo konden ze hun kennis en hun macht vele eeuwen houden. Dat was een deel van hun geheime kennis.

Ik weet dat dit voor veel Westerlingen irreëel lijkt. Maar er zijn wel veel mensen die zich dingen uit vorige levens kunnen herinneren. Dus misschien moet je het toch maar eens overdenken?

Hopelijk geeft dit een beetje troost? Het brengt je geliefden wel niet terug, maar ze zijn niet dood. Alleen hun kapotte lijf is dood. Zij zelf zijn gewoon ergens anders, buiten je bereik, aan een nieuw leven begonnen.

Het staat je natuurlijk vrij om de dingen anders te zien. Ieder heeft recht op vrijheid van levensfilosofie.

ik weet precies hoe jij je voelt want bijna 8 maanden geleden was mijn opa gestorven door ouderdom en ben er nog steeds niet overheen en heb zelfs vaak het gevoel dat hij er nog is, alsof hij ergens uithangt. mijn moeder zag haar vader sterven (hij was in een kritische toestand met epileptische aanvallen en het coma gebeuren) het ging al heen en weer met hem of hij was weer helemaal de oude of hij was verschrikkelijk ziek, en het rouwen gebeuren dat je niet meer wilt dat begrijp ik, in 2008 was mijn oma gestorven door eierstokken kanker, daarna kende ik ff niemand die dood ging maar in 2014 was het weer zover, toen ging mijn moeder's vriendin (die ik goed had gekend) dood aan slokdarm kanker, in 2015 had mijn vaders goede vriend zelfmoord gepleegd (zie boven wat er met zijn vrouw was gebeurd in 2014) en in 2016 (je raad het al) ging mijn opa dood dus bij mij is dat ook soort van achter elkaar dat er iemand dood gaat, ik kan het nog niet zo goed verwerken, maar zoals een meisje van 19 het al zei moet je aan de leuke dingen denken, en denk maar dat je opa's en je vriendin op vakantie zijn of dat die 3 je boven in de gaten houd, dat heeft mij ietsje geholpen maar zoek vooral wat afleiding, ik hoop dat dit heeft geholpen

Heeey meis

Super heftig hoor, ook dat het allemaal zo snel achter elkaar is gegaan. Ik begrijp hoeveel verdriet jij zou moeten hebben op dit moment. Als ik in jou schoenen zou staan dan zou ik me heel erg focussen op de mooie momenten die jullie beleeft hebben in de tijden dat jullie. Dat heeft mij altijd goed geholpen na het overlijden van iemand.


Blijf niet in het verdriet hangen, raap jezelf bij een en ga leuke dingetjes doen



heel veel sterkte en succes en deze moeilijke periode