Ik mis je zo erg

Bijna drie jaar geleden ben ik mijn overoma verloren, het was de oma van mijn moeder. Maar toch voelde het gewoon als mijn oma. In die tijd liep alles raar, mijn oma kreeg borstkanker en ook in die periode hoorde wij dat mijn overoma ook kanker had en helemaal was uitgezaait. Ze was nooit ziek en maar 87 jaar! Toch heeft ze het volgehouden om haar verjaardag mee te maken en 88 jaar te worden. Maar is zo gek dat ze er opeens niet meer is. Ik kan niet meer liedjes luisteren door de crematie, sommige woorden raken mij dan ook heel diep als dat met mijn overoma te maken heeft.. Ik heb het gevoel dat al mijn woede omdat ze er niet meer is opgesloten zit in mij. Alles wat met mijn overoma te maken heeft zit in mijn opgesloten.. Wat moet ik nu doen?