Skip to content
5 reacties
1305 weergaves

waarom ik? wat heb ik jou misdaan?

lange tijd heb ik getwijfeld onder welk stuk mijn verhaal hoorde en dit leek mij uiteindelijk de beste :

ik ben vanaf mijn 10de gepest... elke dag... overal... op school, op straat, op de sportclub en op de bso.
door mijn autisme vond ik het moeilijk om te snappen waarom de andere zo deden en snapte ik ook niet dat wat hun deden fout was....
toen ik op mijn 12 naar de middelbare ging werd het pesten fysiek. mij slaan en schoppen gebeurde regelmatig. niemand die wat deed....
tot mijn 15de verjaardag leefde ik met dit gedoe. toen ben ik van school gestuurd toen ik van mijn eigen afbeet (letterlijk)
ik was blij want ik mocht eindelijk naar een nieuwe school. welliswaar 18km en dus zoon 4 uur reistijd per dag met de taxi maar ik had plezier. werd niet gepest en was vooral niet anders!
totdat ik begin 2020 meer in de wijk ben en oude pesters tegen kom.... je hoopt natuurlijk dat ook hun in de jaren geleerd hebben.... maar helaas. op 31 oktober 2020 wordt mijn leven drastische veranderd. oke oke ik moet blij zijn dat ik hier nog ben... maar de manier waarop.... 1 flinke trap... de trap die alles veranderde... 9 tegen 1... je bent kansloos. de schop die mijn leven veranderde zal ik niet meer vergeten... elke dag word ik eraan herinderd... de ¨stoere¨ boys die hard wegrennen als er 112 gebeld worden en helaas niet meer vindbaar. de politie die zegt dat je even moet laten controleren of alles oke is met je knie. en daarna even op kantoor aangifte mag komen doen (dit was zekker wat ik wilde)
daar zit je dan... als een hoopje hulpeloos op de huisartsenpost te wachten... met vermoeden van buik en knie letsel door naar de spoedeisende hulp. de verpleger die je probeert op te vrolijke wat ik echt tof vond!! na een kleine 2 uur wachten inmiddels 12 uur snachts mag je naar huis met een diagnose ¨zwaar gekneusde knie¨ een weekje drukverband en daarna op de traumatologie spreekuur terug komen. dan nog niet kunnen lopen en sterker nog niks in je been voelen of kunnen bewegen... een mri scan laat helaas niks zien... toch ruim een half jaar later kan ik nog steeds niet lopen.... de rolstoel is me vriend geworden... terwijl ik niemand iets deed... helaas zijn de daders niet vervolgd en voel ik me eigenlijk in de steek gelaten... maar goed de rechter bepaald zeggen we dan maar!
laten we lief zijn voor onszelf en een ander!

ik volg nu zware revalidatie therapie maar de kans dat ik ooit nog zou kunnen lopen is heeeeel erg klein alleen omdat ik toevallig op de verkeerde plek was!!

19 jaar
3 jaren geleden

5 Reacties

  • ben je een Keer je Moed aan verzamelen, heb toch weer pech.
    ik zelf heb pdd-nos, en ken zulke machteloosheid.
    Als je prive, of je problemen kwijt wilt ben je altijd welkom.

    17 jaar
    3 jaren geleden
  • Oké, laat ik ff zeggen: dit gaat wel heel ver. Je kan veel zeggen, maar dit is gwn een ernstig misdrijf. Ik kan hier natuurlijk niet meer veel van maken. Maar ik wil je wel echt zeggen dat je zeker niet alleen staat. Ik sta in ieder geval achter je. En hou gewoon hoop, hoop dat het goed komt en blijf geestelijk sterk💪🏽💪🏽💪🏽

    13 jaar
    3 jaren geleden
  • hoi meisje 18 ik snap wat je bedoelt en ben het meer dan eens maar helaas... het mag niet in nl (op zulke momenten zou ik dan best in amerika wonen ofzo)
    je moet je eigen inderdaad aanpassen en niet je verdriet tonen.


    en jongen 15 ik had dacht ik zelf genoeg bewijs (een geluidsopname waarin de hoofdverdachte dus continu schreeuwt ¨je wilde vechten toch¨ dit was tegen mijn broertje die alles wilde behalve vechten... ook later in de opname hoor je de paniek dat ze mij kwijt zijn (mijn broertje en een vriendin van me stonden op dat moment net om de hoek en toen ze erchter kwamen dat ze me kwijt waren was het kwaad al geschiet... maar ze hebben me niet express in de steek gelaten hoor)
    me broertje belde direct 112 maar ja de ¨stoere¨ jongens en meiden gingen er natuurlijk vandoor.
    de hoofdverdachte overigens de enigste van wie ik de naam wist en dus ook de enigste die mij kende heeft helaas zijn ¨matties¨ als je dat zo kunt noemen niet verraden. maar zelfs dus ook vrijgesproken van mijn zaak omdat mijn broertje niet meetelt in een zaak en de vriendin ook niet kon zeggen wie er daadwerkelijk geschopt had omdat zei de groep van me af heeft gehaald... maar ik dacht dat 9 politie autos wel genoeg zei maar helaas...
    het hoger beroep heb ik over nagedacht maar de kosten voor een advocaat zijn ook niet zo tof en de kans van winnen is ook zeer klein... kan beter me energie steken in het herstellen dan in het aanvechten van iets wat ik toch niet ga winnen waarschijnlijk

    19 jaar
    3 jaren geleden
  • Daim wat n heftig verhaal. Wat zijn die jongens triest! Heel goed van je dat je de stap hebt durven maken naar de politie te gaan. En over de rechter, die kijkt naar welk bewijs is er dat deze personen het hebben gedaan je had kunnen proveren hoogberoep te doen maar als er weinig bewijs is ( geen camera beelden/ foto's bijv. Ik dat het echt goed gaat komen met je.

    15 jaar
    3 jaren geleden
  • Jezus!… Heftig… ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen. Ik vind sowieso dat daders van welke delicten dan ook, veel te licht bestraft worden. Soms mag de doodstraf voor mij weer ingevoerd worden. Mensen die je leven verzieken krijgen bij wijze van spreken misschien 3 jaar waarvan 1 jaar voorwaardelijk. En slachtoffers zitten er levenslang Aan verbonden (Ik heb er geen verstand van, maar je snapt me denk ik wel). Ik vind dat er aparte wetten en (zwaardere) straffen moeten komen voor pesters EN meelopers! En ik vind dat slachtoffers betere hulp moeten krijgen.
    Ik ben zelf ook dik, ik heb strenge ouders, ik heb bijna geen vrienden, ik ben stil, ik maak niet snel contact/vrienden. En ik kreeg regelmatig op mijn vorige school leuke opmerkingen naar mn hoofd gesmeten. Dikke trol, loner, heb je haar ook weer, vogelnest, suikerpatiënt (heb ik niet eens), jij bent toch ….’s chick?, mag ik je nummer?, en over de rest zal ik maar niet beginnen. Je krijgt er een hele brede rug van, je krijgt steeds meer schijt aan mensen, wat ze zeggen en wat ze van je vinden. Het boeit me helemaal niks meer. Ik lachte ze gewoon uit, ik toonde de mensen gewoon dat ik gelukkig was, dat vonden ze niet leuk. Het heeft mij wel veranderd, ik ben tot op de dag van vandaag toch wel onzeker en ik word steeds stiller. Maar gelukkig nog nooit fysiek gepest. (Zal maar afkloppen). Heftig… en helemaal als je er blijvende schade aan overhoudt. Probeer als het kan zo ver mogelijk weg te gaan zodra het kan, weg van die mensen.

    18 jaar
    3 jaren geleden

Plaats een reactie

Je kunt niet meer reageren. Deze discussie is op 23-06-2022 om 01:00 gesloten.

Anoniem en gratis hulp of advies?

Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Op JouwGGD.nl vind je betrouwbare informatie over gezondheid, relaties, lichaam, seks, gevoel, alcohol roken drugs en media. De informatie is gecheckt door (medische) professionals.

Lees meer over Jongerenwebsite JouwGGD.nl

Bekijk ook

Online zelfhulptraining - Wie ben ik?

Weet jij wie je bent? In deze online training leer je hoe jij denkt, doet en voelt. Wat is jouw identiteit?

Lees meer over Online zelfhulptraining - Wie ben ik?

Ben jij digitaal in balans?

Scrollen, liken, appen, swipen, gamen en bingen: (online) media lijken onlosmakelijk verbonden met je offline leven. Heb jij het allemaal onder controle? Doe de zelftest

Lees meer over Ben jij digitaal in balans?

Vriendschap

Wil je graag andere jongeren ontmoeten, maar vind je dat lastig? Geef je leven een sociale boost, kijk eens op join-us.nu!

Lees meer over Vriendschap