hoi ik heb klasike autisme mijn broer ook mijn zis heeft asperge mijn vader en mijn zus heeft nah maar mijn moeder niks pddnos wij haden thuis altijt ruzzie ook met messen maar de outse twee zijn uit huis dus is het al wat beter maar met die stempel is echt zo zwlf mijn famieli will ons niet zien gelukig hebben mijn ouders goede frinden en zijn mijn ouders niet uit me kaar ge gaan maar mijn zus en broer waren heel erg ge pest daar door is mijn broer best vaak in aan merking gekomen met de politiemet messen maar met messen en zo

Hey bij mij wisten ze al een tijd dat ik PDD nos heb en ik het begin van het school jaar deden alle meiden tegen mij anders en negeerde me veel later had ik het met mijn ouders erover en die zij dat ik naar onze mentor moest gaan dus mijn mentor regelde dat we is met alle meiden bij mij in de klas gingen praten over hoe je dan bent en nu doen ze ook normaler dus je kan er ook met iedereen over praten

Hoi, Ik heb ook pas geleden gehoord dat ik PDD nos heb. Ik heb het wel verteld in de klas, omdat het voor mij wel beter was dat ze het wisten. Wat je het beste kan doen is : Een power point maken, waar in staat WAT PDD nos is, hoe ze aan jou kunnen merken dat je PDD nos hebt, hoe ze er het beste mee om kunnen gaan en wat je echt niet leuk vind wat ze doen. Ik zelf heb het bij een docent gedaan die ik het aardigst vind, en die ik het best vertrouw. Verder heb ik het ook nog eens een keer moeten doen voor al mijn docenten. De kinderen reageerden eerst wel heel kinderachtig en dachten dat ik zielig ben, maar mn mentor heeft toen nog eens alles een keer uitgelegd, en benadrukt dat ik niet zielig ben en dat ik het ook niet leuk vind om zo gezien te worden. Alle docenten reageerden vrijwel normaal, ze hadden het alleen niet verwacht. Ze helpen me nu beter, geven me meer uitleg, en laten en duidelijke planning zien voor een speciale dag ofzo. Het heeft dus wel duidelijk effect als je het toch verteld. Hopelijk kan je wat met mijn advies, M