Hey meisje van 17, hoe gaat het nu met je? Heb je er nog steeds last van dat je weinig eet? Echt, topicstarter, je bent goed zoals je bent, en jezelf uithongeren is niet nodig en zelfs heel ongezond: je krijgt dan al snel veel te weinig voedingsstoffen binnen, wat slecht is voor je lichaam. Maar misschien merk je dat je het toch niet kunt laten om te weinig te eten, dat je misschien zelfs angstig of boos op jezelf wordt als je normale hoeveelheden eet. Als het je zelf niet lukt om weer beter te gaan eten, dan is het een goed idee om hulp te zoeken: praat dan eens met je huisarts over wat je doormaakt, die kan je dan doorverwijzen naar de juiste hulp om beter te gaan eten en je ook beter te gaan voelen over jezelf. Wat je ouders betreft: als ze zich zorgen over je maken, dan betekent dat dat ze om je geven, en dat is juist een reden om hun te vertellen wat je voelt! Dan weten ze wat er aan de hand is en kunnen ze je helpen, in plaats van dat ze je zien lijden en niet weten wat er is. Wees alsjeblieft niet bang dat je hen dan 'belast': ik denk dat je ouders je juist willen steunen en helpen als je het moeilijk hebt!

Ik herken dit wel, ik ben ook introvert. Ook niet moeders mooiste om zo maar te zeggen, ook overgewicht. Dus ja, ik herken het wel. Ik ben ook een tikkeltje onzeker over mezelf. Voor mij maakt het niet uit hoe je eruit ziet. Dik, dun, groot, klein, “zwart”, “wit”, paars, blauw, whatever. Ik neem iemand zoals hij/zij is. Ik beoordeel zelf niet op uiterlijk bij vriendschappen. Gelukkig nooit gehad dat ik ging huilen of kampte met depressieve gevoelens of suïcidale gedachten. Mensen moeten me maar nemen zoals ik ben. Dit heb ik door de jaren heen wel geleerd. Vroeger boeide me dat veel meer dan nu. Ik lijk op het eerste oog een saaie doos, maar als je me eenmaal leert kennen leer je gewoon een compleet ander deel van mij kennen. Mensen die daarvoor openstaan, en moeite in mij steken verdienen dat. Ik heb zelf ook geen beste vriendin tegen wie ik alles kan vertellen want ik ben immers achter dat zij achter mn rug om lult dus vertrouwen in de mens ben ik eigenlijk ook aan het verliezen. Ik ben verliefd op een jongen. Hij is tegelijkertijd mn beste vriend. En de enige die ik nog vertrouw en van op aan kan (hoop ik) Tegen hem kan en durf ik niet te vertellen wat mij dwars zit, en ik heb ook niemand aan wie ik advies kan vragen. Dus ik moet het maar zelf uitzoeken. Is niet erg, daar leer je mee leven. Als je ouder wordt gaan dingen je steeds minder boeien. Vriendschappen zijn minder belangrijk. Je let minder op elkaar. Geen/minder groepjes cultuur. Dat soort dingen. Je wordt meer een individu als het ware, je leeft voor jezelf.

Ik ken jou niet, maar er bestaan best wel mooie dikke meisjes, waarbij je spontaan denkt: die ronde vormen staan haar echt wel goed, er zit veel artistieke schoonheid in. Bij graatmagere meisjes heb je dat soms ook: je ziet alle ribben en botjes erdoor, maar het staat haar, het is bijna kunst. Veel hangt ervan af of die zich daar zelf goed bij voelen.

Je moet ook altijd bedenken: je bent geen lichaam, maar je hebt een lichaam. Groot verschil. Net zoals je geen fiets of auto bent, maar een fiets of auto hebt. Jijzelf bent een niet-materieel bewustzijn (ziel, geest, of hoe het nog allemaal genoemd wordt), en je loopt rond met een lichaam; en je rijdt rond met een fiets of auto. Dat lichaam is maar een stuk gereedschap en een stuk lustobject: het kan plezier opleveren. Net zoals bij je fiets of auto. Eens je dat echt inziet, word het uiterlijk veel minder belangrijk. Een vuile of lelijke fiets is vervelend, maar je leven stort er niet van in.

Dus jij bent niet dik, maar je lichaam is misschien mollig of dik. Probeer daar een mooi mollig kunstwerk van te maken.

Ik heb al veel gestudeerd over Oosterse filosofie, Boeddhisme en yoga en zo: daar leer je dit soort dingen, dat geeft veel wijsheid en inzicht.

Probeer dit eens: ga in je badkamer of slaapkamer naakt voor de spiegel staan. Kijk naar je beeld, en zie de mooie dingen aan je lichaam. Dan, kijk opnieuw, en zie nu de lelijke dingen aan je lichaam. Kijk weer opnieuw, en zie nu terug de mooie dingen. Kijk nog eens, en zie nu weer de lelijke dingen aan je lichaam. Doe zo een tijdje voort, telkens afwisselend tussen het mooie en lelijke zien, tot je ontspant. Stop met de mooie dingen te zien. Dikwijls komt er bij deze oefening veel negatieve energie los, en je ontspant en kalmeert ervan. En je wordt je soms ook bewust van wie jou gebrainwashed heeft dat je lelijk bent, iemand die je wou onderdrukken. En je wordt je bewust dat je nu nog altijd met dat foute idee rondloopt, opgedrongen door die ander. Als je tijdens die oefening ambetant wordt, dan moet je nog wat voortdoen: dat is teken dat die negatieve energie aan het losweken is. Een beetje zoals vuil dat van je losweekt en dan wegspoelt: even lijkt het vuiler en erger te worden, maar daar moet je doorheen, en daarna wordt alles proper.

Trouwens, los daarvan: er zijn ook jongens en meisjes die op zulke rondingen vallen, want dat voelt meestal heerlijk warm en zacht aan.

Hey!
Het is helemaal niet gek hoor om af en toe onzeker te zijn, zeker niet in de pubertijd. Maar het is heel belangrijk om je leven daar niet door te laten bepalen. Vaak zien anderen jou heel anders dan je kritische zelf. Het is belangrijk om dat voor ogen te houden. Dik, dun, lang, kort, bril, geen bril et cetera: het zijn vooral dingen waar mensen zichzelf druk om maken terwijl anderen vooral eerst je uitstraling, en dan je innerlijk zien. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar probeer je op die laatste dingen te concentreren, dan zal de rest anderen niet eens opvallen. Hoe lang en zwaar ben je als ik vragen mag? Ook dat is vast niet zo erg als je kritische zelf denkt. Weet in ieder geval dat jezelf uithongeren eerder averechts werkt. Je lichaam springt erdoor in een spaarstand, jij gaat je er minder fijn door voelen waardoor je nog eens in een soort vicieuze cirkel terecht komt ook en dat is het écht niet waard.

Beste meid, Gelukkig zijn begint het het accepteren van jezelf. Iets willen zijn wat je niet bent is een recept voor ongelukkig zijn. De Boeddha zei: Lijden komt voort uit begeerte. Stop met begeren en je wordt gelukkig (verlicht in boeddhistische termen).
Jij vindt jezelf te dik en durft bepaalde kleding niet te dragen. Misschien ben je wat aan de mollige kant, maar vaak ervaar je dingen betreffende je lichaam anders dan hoe anderen het zien. Bij jou is het een obsessie geworden.
Je hebt het gevoel dat iedereen naar je kijkt. Dat is natuurlijk niet zo. Als je op straat loopt dan kom je mensen tegen en die werpen vast wel eens een blik op je, maar niet om jou te beoordelen. Waarom zouden ze? Je zegt dat je niet extreem dik bent, alleen maar een beetje mollig misschien. Nu zit jij jezelf dus uit te hongeren om dunner te worden. Heel ongezond!

Hoe is het in je dagelijkse leven? Je zit natuurlijk nog op school. Gaat het goed daar? Heb je vriendinnen? Een introvert iemand heeft moeite met assertief zijn en onbevangen met anderen omgaan. Dat wil toch niet zeggen dat je dan geen vrienden hebt, en als je vrienden hebt dan zijn het echte vrienden.

Leid jij gewoon je leven zoals je bent. Trek de kleren aan die jij leuk vindt. Als een t-shirt teveel de nadruk legt op wat jij als ongewenst beschouwt dan trek je toch een leuk bloesje aan! Iedere meid weet toch wel wat ze aan moet trekken om er leuk uit te zien! Op het strand kan je misschien beter geen mini bikini aantrekken, maar dan kies je wat minder mini of een badpak, dat maakt ook nog eens slank voor het oog.

Jij concentreert je vooral op je uiterlijk, maar uiterlijk is iets waar mensen niet meer op letten als ze je langer kennen. Dan gaat het om het innerlijk. Mensen kijken ook eerder naar het gezicht dan naar je lichaam, behalve hitsige kereltjes misschien, maar die kijken vooral naar je tieten. Probeer innerlijk te groeien. Lees boeken, doe aan sport en probeer een vriendin te zijn waar iemand terecht kan als het leven wat moeilijker is.

Probeer jezelf te accepteren zoals je bent. Bewegen verbrandt vet. Beweeg dus! Van op je kamer zitten en bang zijn de deur uit te gaan omdat je je schaamt voor je uiterlijk maakt je alleen maar dikker en dat wil je niet. Schaam je niet langer voor je lichaam, je bent zoals je bent en je mag er gewoon zijn. Je wilt jezelf zijn zeg je. Weet je wie jij bent? Wees dan wie jij bent!