Wat moeilijk voor je dat het nu weer terug lijkt te komen. Helaas kan het gebeuren dat je bij dit soort stoornissen een terugval krijgt. Ik denk dat het het beste is als je dit snel meldt bij je huisarts of therapeut (als je die nog hebt). Je merkt nu dat je oude neigingen terugkomen, maar je zit er nog niet echt diep in: dat is een goed moment om hulp te zoeken en het snel weer bij te sturen.

Ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is om te merken dat die drang om weinig te eten er toch weer is. Ik heb zelf geen ervaring met anorexia, maar wel een chronische dwangstoornis, dus ik weet helaas ook dat het lastig is om helemaal van zo'n stoornis af te komen. Maar dat je vatbaar blijft voor anorexia, wil niet zeggen dat je ook altijd anorexia zult hebben. Ja, die gedachten kunnen terugkomen, maar je kunt leren hoe je ermee om kunt gaan en ervoor kunt zorgen dat ze geen grip meer op je krijgen. En als die gedachten en twijfels over je gewicht dan nog eens in je op komen, zal dat voor kortere tijd zijn, omdat je steeds beter leert hoe je weer van ze af komt. Dat is zelfs iets waar je als persoon juist sterk van kunt worden, omdat je steeds beter gaat begrijpen wat er in je eigen hoofd gebeurt.

Dus maak je geen zorgen dat de terugkeer van die anorexiagedachten betekent dat de rest van je leven beheerst zal worden door anorexia of dat je geen normaal, gelukkig leven zult kunnen opbouwen. Dat laatste kun je namelijk wél, en het feit dat je je anorexia al eens overwonnen hebt, is er bewijs van dat je vrij van die ziekte kunt zijn. En besef ook: nu weet je waarschijnlijk beter dan op je vijftiende dát je last hebt van anorexia. Dat kan al heel erg helpen om je negatieve gedachten minder te geloven. Je kunt hier weer uit komen, dat geloof ik echt, en zeker als je nu ingrijpt, denk ik dat je er sneller en makkelijker uit zult komen dan de vorige keer.

Wat ik probeer te zeggen: vanwege je stoornis ben je helaas vatbaar voor negatieve gedachten over je gewicht. En dan kan het helaas ook gebeuren dat je anorexia weer (een beetje) terugkomt. Maar daar hoef je niet hopeloos van te worden, want het betekent niet dat je voor de rest van je leven ook last van anorexia zult hebben. Je kunt namelijk leren om zelf in te grijpen en je twijfels te stoppen voordat ze uit de hand lopen. En dat is iets waar je steeds beter in kunt worden, totdat die negatieve gedachten helemaal geen macht meer over je hebben.

Ten slotte wil ik nog even zeggen: praat hier vooral ook met een professional over. Ik probeer zo goed mogelijk te helpen vanuit mijn eigen ervaring met psychische klachten, maar ik heb geen ervaring met anorexia en ben ook geen psycholoog. Een therapeut kan je denk ik betere adviezen geven dan ik.

Veel sterkte in ieder geval, en ik hoop dat je hier wat aan hebt.