Hoi H., Ja ik ben het.

Wat je schreef over Lasse Nielsen heeft me wel ergens geschokt maar had het vermoeden ervan. Dus weinig sympathie voor hem blijft ervoor nog over.

Noordzee Texas ken ik wel en is ergens wat herkenbaar vooral omdat Gino uiteindelijk zijn eigen verlangens toegaf.

Ook de Nederlandse film Jongens is me erg bijgebleven. Vooral hoe T en ik als beste vrienden met elkaar dolden en ik net zoals Sieger in de knoop zat met mijn gevoelens. Het einde wanneer ze hem vroegen of alles ok met hem was, zou gewoon rechtstreeks kunnen komen uit het gesprek dat ik met mijn ouders had toen ik vertelde over T.

Ik ken de site wel die je vermeldde en heb er ook enkele films op bekeken door vermeldingen van IMDB die me werden voorgesteld. Voor de rest vind ik die site een beetje te expliciet en niet mijn ding. Maar de zoekfunctie is wel erg handig voor diegenen die de rest niet willen zien.

Andere films die me aanspraken maar nogal zwaar vielen waren: Hidden Kisses, Die Mitte Der Welt, Giant Little Ones en Teens Like Phil (met een speech van Alan Watts op de achtergrond LOL). ;)
De laatsten zijn wel erg zwaar en kennen een bitter zoet einde. Maar toch ook eens het bekijken waard.

E.

Beste J16 (E?), Die film ken ik wel. Lasse Nielsen is iemand die heel erg geinteresseerd is in jongens, om het netjes te zeggen, en hij heeft heel wat films gemaakt met zijn favoriete acteurs. De man is inmiddels al in de zeventig en zit veel in Thailand. Daar zijn sommige dingen wat gemakkelijker ;-).

Er is een website, gayboystube, net zo iets als youtube, maar dan thema gericht, waar je ook veel films van Lasse Nielsen kan vinden. Ga naar de zoekfunctie en type in: Lasse Nielsen en je hebt er heen heel aantal.

Behalve wat je daar kan verwachten vind je daar heel veel gay gerelateerde films zoals bijvoorbeeld ook de ontroerende Belgische film 'Noordzee Texas' over een jongen van 15 die verliefd wordt op een oudere buurjongen die liever verliefd zou zijn op een meisje, maar uiteindelijk toch zijn hart volgt.
Er zijn honderden van dat soort films. Zoek op: 'Gay themed' of 'short movie', dan verveel jij je voorlopig niet.
Sommige films zijn leuk, sommige spannend, sommige tragisch. Jet boy bijvoorbeeld vond ik heel ontroerend. Een jongen van dertien, moeder gestorven aan drugs, op zoek naar een vader, die zich opdringt aan een politieman op undercover operatie die daar natuurlijk helemaal niet op zit te wachten. Allebei op zoek naar een liefde.

Met de video download helper in Firefox of het downloadknopje rechtsonder in het filmvenster in Edge kan je ze gemakkelijk downloaden.

Veel plezier er mee!

Heel even naar aanleiding van een ander topic.

Heeft er iemand de kortfilm The Kite gezien van Lasse Nielsen?
Het gaat ook over 2 tiener jongens die elkaar vinden, verliefd op elkaar werden maar door 1 van de ouders is verworpen.

Later op volwassen leeftijd gaan ze naar elkaar op zoek en vinden hun liefde voor elkaar een nieuwe weg.

Ben eerlijk gezegd nu na een aantal maanden of misschien wel jaren blij dat ik open kaart heb gespeeld tegenover mijn vriend, ouders en anderen.

Hey jasje,
Ben trots op u dat je dit me liet lezen.
Luv U forever! Rock on!!! ;-)
XXX

Lieve E. Wat goed zoals je het hebt aangepakt en gelukkig heeft je vader uiteindelijk goed gereageerd. Jullie mogen trots zijn op jullie ouders en op je vrienden. Zo langzaam zullen meer mensen het horen. Niet van je vrienden denk ik maar in de familie zal het wel bekend worden. Stoor je er niet aan, het hoort er bij. Hoofdzaak is dat jullie gelukkig zijn en blijven. Ik zou nog uren met je kunnen praten denk ik, maar ik laat het even hier bij. Wellicht spreken we elkaar nog en anders...het allerbeste. Hou van je XXXX J.

Beste E, Van harte gefeliciteerd met je outing en wat fijn dat het allemaal zo goed is gegaan. Het was erg emotioneel maar je hebt gekregen wat je van je ouders mocht verwachten, acceptatie en veel liefde. Je hoeft niets meer te verbergen en je kunt thuis en bij je vriend helemaal zijn zoals je bent.
Wat ik extra fijn voor je vind is dat de relatie met jouw vader door dit opeens veel beter is geworden dan hij voor jouw gevoel was. Ook hier overwint de ouderliefde. Het is met tranen en geknuffel geeindigd en ik wist wel dat het zo zou gaan. Als je homo bent heb je extra veel liefde nodig en die krijg jij!

Op school wil jij het voor je houden, je hebt niet zo'n hoge dunk van je medeleerlingen begrijp ik, en dat is jammer. Misschien heb je gelijk, misschien kon het allemaal wel eens meevallen. Misschien nu je naar buiten bent gekomen met je gevoelens dat je minder de behoefte hebt om het voor anderen te verbergen. Dat is iets dat de tijd zal leren.

Je wilt het liefst psychologie en filosofie gaan studeren. Wel, het is jouw leven, dus ga dat gewoon doen! Die andere kastjongen is meer een beta heb ik begrepen en jij bent meer een alfa zoals dat heet.

Als het je interesseert wil ik je wel wat uitleggen over het Nederlandse schoolsysteem. De middelbare schoolopleidingen zijn een voorbereiding voor beroepsopleidingen of een wetenschappelijke studie. MBO is een opleiding voor een beroep op middenkaderniveau of vakman. HBO is een niveau hoger en de Universiteit de top. BO is de afkorting voor beroepsopleiding.
MAVO geeft toegang tot MBO, HAVO tot HBO en VWO tot de universiteit. Die andere J16 heeft dus een hele prestatie geleverd om van MAVO op te klimmen tot VWO. Jammer dat hij nu zo in de put zit en ik hoop dat jouw ervaring hem moed geeft. Hij moet er echt mee naar buiten komen! Ook zijn ouders houden van hem, ook zij willen helemaal ouders voor hem zijn!

Nog even iets over je bandje. Ken je de Nederlandse band Golden Earring? Een band met wereldfaam, maar misschien dat jij daar wat te jong voor bent om die band te kennen en te waarderen. Toevallig hoorde ik dat de twee jongens die er mee begonnen zijn toen dertien en vijftien waren, jonger en net zo oud als jullie dus. Dat is inmiddels zestig jaar geleden. Wie weet wat we nog van jullie gaan horen! ;-) In ieder geval fijne vrienden die vrienden blijven. Ook dat zou die andere J16 wat moeten zeggen!

Jouw verhaal is een verhaal met happy ending geworden en daar ben ik erg blij mee. Ik wens jou en je vriend veel geluk, vriendschap en liefde en het allerbeste voor de toekomst. Het was een genoegen om jou te hebben leren kennen!

Nog even een reactie op de laatste post @J20

T en ik zitten idd op dezelfde school maar de 2 andere jongens niet.
Helaas hebben we al een bassist maar een keyboard/synth speler kunnen we altijd wel gebruiken! :-D

Nu ben ik wel benieuwd welk genre je speelde in jouw band. Ik vind dat als je samen musiceert dat dat altijd een speciale sfeer schept. Met elkaar communiceren op een ander niveau, laat ik het zo zeggen.

Wij spelen vooral covers van rock en metal bands uit de jaren 80 en 90 en zelfs vroeger. Metallica, Guns n Roses, Iron Maiden, Pearl Jam, Soundgarden, Queens Of The Stone age en nog wat alternatieve bands van in die tijd.

Groetjes!

TS hier.

Het is eruit! Zaterdag vond ik geen geschikt moment om het te vertellen omdat mijn vader weer zo druk bezig was en eigenlijk niet erg goed gehumeurd was. Ik wilde het moment gewoon afwachten om het aan beide ouders te zeggen. Dat was ook een deel van mijn plan zodat ik het gewoon geen 2 keer moest vertellen en er steeds erover gestresseerd te zijn.
Ik heb ook toen een heel fijn bericht gekregen van een van onze bandleden die vroeg of ik het al gezegd heb en dat hij achter me stond wat er ook gebeurt…
Dus zondagmiddag heb ik mijn moed bijeengeschraapt en mijn ouders gezegd dat ik iets belangrijks had te vertellen.

Het ging echt wel moeilijk. Ik richtte me vooral tot mijn vader en vertelde dat ik al weken iemand beter heb leren kennen en we echt wel verliefd op elkaar zijn. Ik zei dat het al voor de examens is gebeurd en mijn schoolresultaten er niet onder geleden hebben. Zijn blik veranderde een beetje en zei: Ja en? Wie is ze en ken ik haar?

Toen klapte ik echt dicht en kreeg geen woord meer uit mijn strot. Gewoon omdat hij ervan uitging dat het over een meisje ging. Ik had zo iets van: laat maar zitten. Ik zeg gewoon niks meer. Weeral het gevoel van mislukt te zijn…
Ik wilde eerst kwaad weglopen maar ben aan tafel beginnen te huilen. Mijn moeder kwam naast me zitten en sloeg haar arm rond me en vroeg of mijn vader even weg kon gaan. Dat wilde ik juist niet! Ik wou juist dat hij bleef!
Toen is het er allemaal uitgekomen. Ik zei dat het T was en hij net zo verliefd op mij was als ik op hem. Ook dat zijn ouders er van weten.

Mijn ma heeft me echt heel erg lang geknuffeld en gezegd dat het ok was, dat ik me geen zorgen moest maken zolang ik maar gelukkig was. Ik keek naar mijn vader en zag bij hem ook tranen in zijn ogen en heb van hem ook een knuffel gekregen. Hij zei sorry en dat hij het echt niet had verwacht. Hij vroeg wel waarom ik het niet eerder had verteld. Ik zei omdat ik schrik had voor zijn reactie. Hij schrok er een beetje van en vroeg waardoor het kwam. Ik zei dat ik hem niet teleur wou stellen maar dat ik ook een eigen leven en verlangens heb. Hij zei dat ik hem helemaal niet teleur stel maar dat hij gewoon in een andere tijd is opgegroeid dan mij en ook een andere opvoeding heeft gekregen en dat hij misschien wel te streng is geweest. Hij heeft onze gevoelens aanvaard en heeft ook gezegd dat T hier altijd welkom is.

Ik heb me gisteren heel erg moeten inhouden om T op te bellen en het hem te zeggen maar ik wou het vandaag echt face to face vertellen. Toen ik eraan kwam gefietst moest ik eigenlijk niets zeggen, hij zag het gewoon aan mijn kop. Op weg naar school wilde hij natuurlijk alle details weten.

Ik heb echt de laatste maand in een soort van horrorscenario geleefd waarin ik steeds dacht van: wat als? Mijn ouders en beste vrienden weten nu wie ik echt ben, aanvaard en daar ben ik ontzettend blij mee!

E.

Lieve E. Bedankt voor je reactie. Je zei eens dat we in real life wellicht ook vrienden zouden kunnen zijn en deze lieve reactie van jou, ik krijg er bijna tranen van in mijn ogen. We liggen goed op een lijn en ik ben blij dat je iets aan mijn reacties hebt gehad. Ik hoop je hier gewoon nog een tijdje te kunnen spreken en dat we allerlei grote en kleine probleempjes bespreekbaar maken. Ik kan echt genieten van hoe jij/jullie samen snel stappen hebben gemaakt in de ontwikkeling van jullie relatie. Ik heb je laatste reactie wel 3 keer gelezen (hahaha). Goed van de reactie van je vrienden en dat je zo lekker onderkoeld reageert op hun "grappige" opmerkingen. Maak je (nog)niet te druk over reacties op school. Die komen er ongetwijfeld. Maar samen met vriend(en) kom je er wel uit. Vraagje: zitten jij en T op dezelfde school en ook de twee andere bandleden ook ? En als jullie nog een bassist zoeken.......ik zat nog niet zo lang geleden ook in een bandje als bassist. Ik wens jullie veel sterkte komende dagen als jullie de ouders gaan bijpraten. Doe het vooral samen maar als ik zo de reactie lees van de moeder dan denk ik dat het wel goed komt. Sterkte en veel plezier samen. Groeten J. PS je hebt wel veel en uitgebreide reacties ontvangen hier. Denk dat je dat ook wel veel heeft geholpen.

Hey @j20
Ik vind het leuk dat je ook dit topic hebt gevonden en erop reageert. Ik heb erg veel gehad aan jouw reacties!
Ik wou eigenlijk pas na dit weekend reageren maar ik kan de slaap niet vinden en ik wil de laatste gebeurtenissen een beetje van me afschrijven…

Goed, waar te beginnen? Er is zoveel gebeurt de laatste 2 dagen.
Om op jouw vraag te antwoorden: Ja onze moeders zijn beide heel sociaal en alhoewel ze elkaar niet echt kennen kunnen ze echt tot ergernis toe van mij en T eindeloos zitten kletsen in het deurgat. :-D
Verder dan dat is er nog niet van gekomen.

Toen zijn moeder zijn gitaar en versterker kwam brengen was er idd een speciaal moment tussen ons. Ze gaf me een knuffel(wat ze meestal doet) maar ik merkte wel dat die meer inniger was.

Woensdag hebben we het gezegd tegen 2 andere vrienden die we echt wel vertrouwen en er is een soort van broederschap tussen ons. Niet alleen omdat we samen in een bandje spelen, dezelfde smaak hebben wat muziek betreft maar ook algemene levensopvatting. We praten echt over zowat alles.
T en ik zaten naast elkaar in de zetel toen we het hen vertelden dat we verliefd op elkaar waren en sinds enkele weken een relatie hebben. De reactie van de 2 anderen was heel erg verschillend. De ene dacht zelfs dat het een of andere flauwe grap was…
Zo van: jullie? Nee! Hij zei bewijs het dan. Toen hebben T en ik elkaar een lekker lange zoen gegeven.
De andere zei wel dat hij zag dat er iets speciaals rond ons hing maar het ook niet direct verwacht had.
En toen zeiden ze: ja, als we terug mogen optreden zien alle groupies voor ons! :-D

Donderdag ochtend kregen we wel opmerkingen van: he je loopt precies wat moeilijk. Zware nacht gehad? Maar van hen komend is het gewoon plagerij en vriendschappelijk bedoeld. Maar langs de andere kant heb ik zoiets van: van iemand anders zou ik zo’n opmerking niet pikken. Zeker op school niet waar ik zo bang ben dat ze het te weten zouden komen.

Het is me ook wel duidelijk geworden dat ik ook tegen mijn ouders uit de kast wil komen. Ik moet het niet maar ik wil het gewoon. Ik wil dat ze weten dat ik gelukkig ben met hoe ik ben. Voor mij is het genoeg geweest om een rolletje te spelen.
Dus ja, dit weekend zal het grote gesprek eraan komen.
Ik moet wel zeggen dat ik er minder tegen op zie dan een tijdje geleden.

Groetjes, E.

Lieve TS (ja, ik ben j20 van Dilemma) Wat fijn dat jullie samen stappen durven zetten in jullie ontdekking en outing. Ik ben echt heel blij voor jullie. Ik hoop dat jullie coming out goed is verlopen of zal lopen. Niets is leuker dan gewoon jezelf te kunnen zijn dan je te moeten verstoppen. Je zult nieuwe mensen ontmoeten en ook waarschijnlijk " vrienden" kwijt raken. Maar waren dat dan je echte vrienden.?Ik denk het niet. Heb nog wel een vraagje. Kennen jullie ouders elkaar. Als dat zo is en de ene pa accepteert jullie zoals je bent, dan zal de andere pa denk ik sneller ook accepteren. En vooral geniet er van en blijf vooral gezond. En heb je nog vragen aan me....vraag. Tot gauw.

Dag E, Morgen een spannende dag. Je bent ook van plan om het je ouders te gaan vertellen dus ik denk dat er de komende tijd heel wat in je leven gaat veranderen. Ik wens je veel moed en sterkte.
Er zijn er hier meer geweest die voor dezelfde keuze stonden en eigenlijk bij allemaal heeft het heel goed uitgepakt. Er was een jongen die leefde in een streng christelijk gezin en die werd door zijn vader gelijk meegenomen naar de dominee en een ouderling en daar kreeg hij de wind van voren. Hij was een ernstige zondaar. Dat Jezus nooit wat heeft gezegd over homo's en de mens de opdracht heeft gegeven van elkaar te houden waren ze even vergeten.
Bij de moeder overwon, zoals altijd eigenlijk, de moederliefde het toch. Moeders laten hun kinderen niet vallen.
Die jongen heeft daarna een ander ontmoet doordat hij uit de kast was. Ze zijn vrienden geworden. Zo heeft het uiteindelijk nog goed uitgepakt.

Ik zag dat jij een reactie hebt gepost naar die andere jongen van zestien die worstelt met zijn geaardheid. Ik hoop dat hij reageert want het lijkt mij altijd goed als je ervaringen en gevoelens kan uitwisselen met een leeftijdsgenoot in dezelfde situatie. Nu is hij nog zo alleen met zijn gevoelens. Wel jammer dat jullie geen direct contact kunnen hebben als jullie dat zouden willen, maar daar is wel een oplossing voor te vinden.

Volgens mij hebben jullie ongeveer dezelfde persoonlijkheid, alleen ben jij wat ondernemender en mentaal wat sterker. Hij is wat angstiger, maar hij heeft dan ook geen vriend zoals jij. Jouw motivatie is daardoor sterker om uit de kast te komen. Misschien dat hij voor zijn gevoel ook meer te verliezen heeft. Hopen maar dat jouw ervaringen hem moed geven.

Wat mij bij jullie allebei opvalt is dat jullie beiden heel erg je best doen om de goedkeuring en de waardering van jullie ouders, vooral van jullie vaders, te verwerven. Ik denk dat een heleboel jongeren er naar verlangen dat hun ouders, hun vaders vooral, af en toe eens zeggen: "Goed zo jongen, ik ben trots op je!". Maar als je homo bent heb je voor mijn gevoel vaak het idee dat je op een of andere manier mislukt bent en dat je je ouders teleurstelt. Door heel hard te werken probeer je dat te compenseren. Het is natuurlijk onzin, maar het gaat om het gevoel en hoe er in de samenleving vaak over homo's wordt gesproken. Dat drukt op je.
Naar mijn mening verdienen homo jongeren extra steun en liefde van hun ouders. Ze hebben het heel erg nodig en van wie anders gaan ze het krijgen?

Die andere T, waar ik het in mijn vorige reactie over had, heeft een oudere broer. Zijn vader heeft gedreigd die broer het huis uit te zetten als hij homo zou zijn. Ook zat hij steeds te schelden op twee homo's die naast hen wonen. Die jongen werd ook nog heel erg gepest op school, hij durfde niet eens naar de diploma uitreiking. Hoe ga jij je dan voelen? Het maakt je gevoel voor eigenwaarde kapot en kwetsbaar voor verkeerde mensen. Je bent steeds maar op zoek naar liefde, maar dat is niet altijd wat je krijgt.

Voor mij is de wereld een grasveld is en de mensen de grassprietjes. De homo's zijn de bloemen in dat grasveld. Kijk hoeveel kunstenaars homo zijn. Ze maken de wereld mooier, net als die bloemen.
Ik wens jou vrienden die vrienden blijven en ouders die laten merken dat ze van je houden. Ik denk dat het wel goed komt! Liefde overwint alles.

@j23

Nee hoor, ik vind jou zeker niet opdringerig en lees met plezier jouw reacties. Doordat je ouder bent en meer levenservaring hebt hecht ik er veel belang aan. Wat je zegt is zo waar en wijs. Ik durf zelfs zeggen dat ik mezelf een beetje beter heb leren kennen door sommige uitspraken die je deed. Dingen die ik wel aanvoelde maar ergens bevestiging in zocht?

Wat het andere topic betreft: misschien heb ik het wel verkeerd opgevat maar er reageerde een jongen van 20 op die hetzelfde had meegemaakt maar voor zijn vriend wel veel intensiever heeft gezorgd. En daar hebben we ook wel ervaringen uitgewisseld. Ik was idd de TS van het topic.

Ik heb voor mezelf ook wat knopen doorgehakt. Zeker omdat hij de eerste was die onze relatie heeft toegegeven. Niet omdat het moet maar gewoon omdat ik het wil. Morgen is dus de ‘big day’. We repeteren zoals altijd in het vakantiehuisje van mijn ouders (daar kunnen we niemand storen) en blijven er ook met ons 4en slapen. Dus tijd genoeg om het hen te zeggen.
Ik zal zeker laten weten hoe het gegaan is. ;-)

Ik heb ook mezelf voorgenomen om het daarna(vrijdag of zaterdag) ook te zeggen aan mijn ouders.

Veel liefs X, E.

Beste vriend, (Dat lieve jongen laat ik verder maar, het moet niet te klef worden, maar ik weet zeker dat je echt een lieve jongen bent). Als ik een reactie plaats en jij reageert daar op dan heb ik de neiging een bericht terug te sturen. Ik hoop dat je dat niet te opdringerig vindt, maar ik denk eigenlijk dat nu je besloten hebt om met je homo zijn en je vriendschap met T naar buiten te komen je in een soort van flow bent gekomen. Je bent gelukkig en je wilt er over praten.

Je bent bang dat je jullie vriendschap niet altijd zal duren, maar jullie zijn zestien en dat is een periode in je leven dat alles nog erg instabiel is. Je vriend zegt dat je verliefd wordt op een persoonlijkheid en daar heeft hij wel gelijk in. Er was hier al bijna twee jaar geleden een jongen die het erg moeilijk had met zijn leven. Zijn naam begint ook met T, dus jouw T deed mij daar aan denken. Met die jongen heb ik veel berichten gewisseld en daardoor ben ik veel genegenheid voor hem gaan voelen. Meer eigenlijk dan goed voor je is als je die iemand nooit zal kunnen ontmoeten. Ik weet niet hoe die jongen er uit ziet, toch ben ik van hem gaan houden om hoe hij is en denk ik nog heel vaak aan hem. Met weemoed.

Misschien dat die uitspraak over persoonlijkheid van jouw T je een beetje ongerust maakt. Is hij echt gay of valt hij misschien (ook) op meisjes? Je weet nooit hoe het verder zal gaan en daar moet jij je niet al te druk over maken. Vandaag is hij jouw vriend en dat blijft hij, wat er ook gebeurt. Het belangrijkste van nu is de beslissing die jij genomen hebt om met je homo zijn naar buiten te komen. Dat opent de deur naar vrijheid om te zijn wie je bent en geeft de mogelijkheid anderen te ontmoeten waarmee jij je gevoelens kan delen.
Ik hoop dat jullie outing naar je vrienden van dat bandje goed zal gaan. Leuk dat je dat hebt. Zoiets maakt je leven net iets leuker. Zulke jonge jongens met een bandje vind ik altijd heel aandoenlijk.

Onder jouw topic staat het topic "Uit de kast komen en een leegte voelen" van een andere jongen van zestien die zo ver nog niet is. Hij zal dit wel lezen en misschien dat jij dat van hem gelezen hebt. Hij wil het wel maar hij is bang meer te verliezen dan wat hij er mee wint.

Je schrijft dat dit misschien een blog gaat worden maar wat mij betreft geeft dat niet. Waar het om gaat is dat jij er wat aan hebt en dat ook anderen dit lezen en er wat aan hebben. Jouw ervaringen kunnen anderen helpen.

Het is jammer dat ze bij jou thuis zo materialistisch ingesteld zijn. Ik denk dat jij iets van VWO doet en voorbestemd bent om te gaan studeren. Dat ga jij doen en dan kom je in het studentenleven terecht. Daar zal je ervaren dat er niet moeilijk wordt gedaan over homo zijn en ga jij een hele nieuwe wereld ontdekken. Ik hoop dat je sterk blijft en vasthoudt aan je overtuiging dat liefde belangrijker is dan lust. In het studentenleven wil het wel eens andersom zijn, of het nu he, ho of bi is.

Je bent een beetje nerveus hoe het zal gaan als jij bij de ouders van je vriend op bezoek gaat. Ik denk dat jij daar warm zal worden ontvangen en het zou mij niets verbazen als jij van zijn moeder een zoen en een knuffel krijgt.
Wat ik mij wel afvraag is hoe dat nu zit met dat dilemma topic dat je eerder noemde. Had jij dat nu wel of niet geschreven of alleen maar een reactie geplaatst? Het is verder niet belangrijk, maar ik vraag het mij wel af nu jij zegt dat ik topics verward heb.

Ik moet stoppen van forum. Ik wens je het beste, X

TS@J23

Heel erg bedankt voor je lieve reactie nogmaals. Ik denk wel dat je in het andere topic mijn berichten hebt verward met die van een andere jongen die hetzelfde heeft meegemaakt en waar ik ook erg veel heb aan gehad… Maar goed no probs;)

Ik heb ook het topic gelezen waar je de link van stuurde en het is in sommige opzichten wel herkenbaar.
Onze gezinnen zijn ook helemaal anders. Wij hebben het financieel en materieel een stuk gemakkelijker dan hij. Het grote verschil is dat er bij hem thuis altijd een warme sfeer hangt. Ik wil niet zeggen dat het bij ons helemaal koud en kil eraan toe gaat, maar er worden andere klemtonen gelegd. Mijn vader wil vooral dat ik goed studeer, een goede job zal hebben en later niets te kort zal komen. Hij vergeet gewoon dat er nog iets anders in het leven is zoals verliefdheid. Hij zegt steeds dat dat iets is voor later… Hoe kan hij mijn gevoelens gewoon negeren??? Ik snap het echt niet!
Zijn ouders leven meer in het nu en hebben een heel andere kijk op het leven. Zo van als je met je kop tegen de muur knalt, sta op en ga weer verder zolang het je niet sloopt.

Ik denk(weet) dat ik er gewoon te beredeneerd over denk en dat het in mijn aard ligt van niemand teleur te willen stellen. Ik besef ook dat ik daarmee enkel mezelf kwets en zo in een soort van leegte blijf hangen.
Die voel ik helemaal niet als ik bij hem ben. Hij is zo lief en begripvol voor me en geeft me tijd om het te zeggen tegen mijn ouders.

Niet enkel de opmerking die je maakte over de relatie moeder-zoon heeft me geraakt maar ook jouw opmerking of ik voor altijd in de kast zou willen zitten deed wel enkele traantjes vloeien… Het lijkt me een verschrikkelijke gedachte dat het ooit uit zou geraken tussen ons maar is wel realistisch en confronterend. Ik besef maar al te goed dat er een moment kan komen waar hij of ik verliefd kan worden op een andere jongen of meisje.

T. Heeft me vandaag laten weten dat zijn ouders het wisten. Hij heeft zich zelfs niet moeten outen. Zijn ouders voelden het aan en vroegen hem of hij verliefd op me was. Hij zei dat het idd zo was en we al een paar weken een relatie hadden. Ik weet echt niet hoe me te gedragen als ik volgende keer weer bij hem binnenstap maar dat gaan we wel zien. :-D

Woensdag hebben we afgesproken met die 2 andere vrienden om mijn verjaardag te vieren en met onze band wat te repeteren en muziek te maken. We hebben afgesproken dat we tegen hen het ook zullen zeggen. Daar voel ik me wel comfortabeler in. Stap voor stap…

Ik merk wel dat dit topic ook een beetje een blog is aan het worden maar daar trek ik me niks van aan.
Als er ook maar 1 iemand is die dit leest en ermee kan helpen vanuit mijn ervaringen ben ik er blij mee… ;-)

Heel veel liefs en bedankt voor je antwoorden! XXX

Lieve jongen, Zo blijf ik je maar noemen omdat jij volgens mij echt een lieve jongen bent. Ik begreep in eerste instantie niet helemaal waarom mijn reactie jou zo veel deed, maar nu begrijp ik dat het om die opmerking over moeders ging. Je moeder is toch de persoon die er altijd voor je zal zijn en je nooit in de steek zal laten en misschien dat jij wel eens met de gedachte liep dat jouw homo zijn dat zou veranderen. Nooit dus!

Ik heb je dilemma verhaal gelezen en ik dacht steeds van, wat doet die jongen moeilijk! Je vriend vraagt er om, jij wil het, doe het dan gewoon!
Uiteindelijk heb je het gedurfd en nu zijn jullie closer dan ooit tevoren. Het was voor mij heel mooi om te lezen hoe ver vriendschap kan gaan. Hij was machteloos, je sliep bij hem en deed letterlijk alles voor hem wat hij zelf niet kon en dat ging heel ver. Jij bent gewoon een hele goeie vriend en een hele goeie kerel!

Wat ik ook heel fijn vind om te lezen dat het bij jullie vooral om de liefde en de vriendschap gaat en zo moet het natuurlijk ook zijn. Iemand vroeg in je dilemma topic naar de afmetingen van de piemel van je vriend. Sodemieter toch op idioot dacht ik toen. Jij bent een beetje de weg kwijt. Jullie weten waar het echt om gaat in het leven!

Je aarzelt over wat je moet doen als het om je homo zijn gaat. Moet je het gaan vertellen? Moet je het voor je houden? Ik denk dat je het niet moet gaan rondbazuinen maar dat je het ook niet moet verbergen. Je bent homo en je vriend ook en daar hoef je niet stiekem over te doen. Ontken het gewoon niet als iemand je dat vraagt, meer is niet nodig.
Je zegt dat je moeder wel vermoedens heeft. Je moeder wil maar een ding, en dat is dat jij gelukkig bent. Als jij er met haar over wil praten dan zal ze dat fijn vinden want dan kan ze echt moeder voor je zijn en dat is alles wat ze wil. Jouw vader zal dat toch ook willen lijkt mij. Hij zal het niet leuk vinden, maar het is nu eenmaal zoals het is, en misschien dat zelfs hij zo af en toe wel eens zijn gedachten heeft.
De ouders van je vriend staan er wat opener tegenover, misschien dat jullie daar samen eens met ze over kunnen praten. Toen jouw vriend niets kon zijn jullie heel intiem met elkaar bezig geweest en het lijkt mij dat zijn ouders toch wel iets gemerkt moeten hebben. Ook zij houden van hun zoon en willen dat hij gelukkig is.
Jonge liefde is altijd heel ontroerend en lief, ook als het om twee jongens gaat. Wie kan daar iets verkeerds in zien?

Tot slot geef ik je de link van een topic dat hier op het forum stond. Het gaat over twee jongens, ook vijftien, die elkaar gevonden hebben, net als jullie, en die erg bang waren dat anderen er achter kwamen. Vooral de vriend van TS was erg bang en dat remde de vriendschap. Uiteindelijk hebben ze open kunnen en durven zijn naar hun omgeving (een beetje gedwongen) en bleek iedereen heel positief naar ze te zijn. Ik vond het een ontroerend verhaal, lees het eens!
https://www.dreamersforum.nl/ervaringen.asp?xtitle=Leuk%2C+lief+maar+ook+afstandelijk&ac=view&web_id=295&map_id=0&erv_id=340671&fms_id=120&fos_id=15&fromtype=recent

Ik wens jou en je vriend het allerbeste. Homo zijn is niet altijd leuk, maar met liefde en vriendschap in je leven maakt het allemaal niets uit. Dan ben je gewoon gelukkig! Het beste samen!

TS hier:

@J23
Ik heb jouw woorden van de laatste 2 posts idd wat kunnen laten bezinken en wil antwoord erop geven. :-)

Ik heb dit forum nog niet zo lang geleden leren kennen en het aangedurfd om hier raad te vragen en heb een paar weken geleden een bericht geschreven in het topic Dilemma in Jongensvragen. Daar kan je een beetje de achtergrond volgen van de voorbije gebeurtenissen en hoe alles in een stroomversnelling is geraakt…
Eigenlijk is het onbedoeld een soort van blog geworden, maar goed.

Het viel me ook op dat hier heel veel berichten gaan over pure lust en seks. Dit is bij ons zeker niet het geval! Er is een uitspraak wat T(mijn vriend) deed toen ik hem als eerste vertelde dat ik me ook wel aangetrokken voelde tot jongens en hij lachte het een beetje weg en zei dat je verliefd wordt op een persoon(lijkheid) en dat de rest er niet veel toe maakt. Die uitspraak spookt nog steeds in mijn hoofd en ms is het daarom dat we zo verliefd op elkaar zijn. Het heeft wel enkele blokkades kunnen doorbreken.
Het liefste wat we doen is gewoon elkaar een beetje plagen, knuffelen, zoenen en ja, soms(meestal) neemt de geilheid het over en gebeurt er wel wat meer… ;-)

Over jouw vraag dat ik voor altijd in de kast wil blijven zitten is mijn antwoord nee! Het heeft geen zin om die zware last op mijn schouders terug mee te slepen. Wat ik nu heb ben ik gelukkig mee en wil niet meer een rolletje spelen van de stoere hetero jongen die enkel geïnteresseerd is in meisjes…

Wat dan de outing betreft hebben we nog niet echt veel over gesproken maar over sommige dingen zijn we het wel eens.
Wat ik me afvraag is: hoeven ze het op school echt te weten? Als iemand toenadering zoekt, is het dan niet beter om gewoon te zeggen: “Sorry, ik ben al bezet” zonder in details te gaan? T. kan me hierin volledig volgen.
Er zijn wel 2 vrienden die wel op een andere school zitten en waarmee we samen in een bandje zitten en die echt goeie vrienden zijn. Ik denk niet dat ze wanneer we ons outen ons anders zullen bekijken.

Naar mijn ouders toe is het idd echt mijn moeder die iets doorheeft. Ze heeft al opgemerkt dat ik de laatste weken echt met mijn hoofd in de wolken loop elke keer ik thuis kwam of met hem gefacetimed heb. Gelukkig dat mijn schoolresultaten er niet onder geleden hebben en het tot irritatie van mijn vader zou kunnen zorgen…
Ik denk dan ook wel dat mijn moeder er meer open voor zal staan en wat mijn vader betreft zie ik wel.
Het is waar wat je schreef over moederliefde en misschien is ze zelfs aan het wachten tot wanneer ik het haar zeg.
Jouw commentaar daarover heeft me echt wel ontroerd en mijn ogen open getrokken…

Heel veel liefs, X

Hoi TS. Goed om je hier weer te ontmoeten. Je hebt al veel reacties gehad en ik zal even kort zijn nu: als je uit de kast komt zul je nieuwe vrienden ontmoeten maar ook jongens, waarvan je dacht dat ze vrienden waren, verliezen. Dat hoort erbij. Misschien niet omdat ze je niet mogen, maar niet met een "homo'' gezien willen worden. Iedereen zou eens moeten ophouden met iedereen in een hokje te stoppen. Ik hoop dat jullie samen een hele leuke tijd hebben; geniet er van. En hele fijne jaarwisseling samen. En inderdaad...moeders hebben het vaak al eerder door dan je denkt. Spreek je gauw weer.

Lieve jongen, Het ontroert mij echt dat jij zo geraakt werd door mijn reactie. Dat geeft mij het gevoel dat jij, ondanks dat jij die vriend hebt, je toch op een bepaalde manier eenzaam voelt en je 'anders' zijn. Ik ken dat gevoel en daarom doet het mij altijd wat als ik zo'n bericht als dat van jou lees.
Het is fijn dat jij je vriend hebt en dat jullie je gevoelens met elkaar kunnen delen en elkaar letterlijk en figuurlijk kunnen vasthouden in je onzekerheid van hoe de wereld jullie gaat behandelen.
Van de mannen is ongeveer 8% homo of heeft (ook) homoseksuele gevoelens, dus jullie zijn echt niet alleen. De homowereld is een diverse wereld met aan de ene kant solidariteit, liefde en vriendschap. Aan de andere kant is er ook misbruik en lust zonder liefde. Ik hoop echt dat jij en je vriend de juiste weg volgen, liefde op 1 en vrijen als iets wat jullie relatie spannend maakt en verdiept.

Ik vind het heel leuk als ik van jou een langere reactie zou krijgen en daar zal ik dan zeker op reageren. X

Hier TS

Lieve J23

Heel erg bedankt voor je antwoord.
Ik heb je bericht enkele keren gelezen en herlezen en telkens springen de tranen me in de ogen. Heel erg waar wat je schrijft en laat jouw woorden even bezinken. Ik weet de juiste woorden niet te vinden om erop te antwoorden nu.

Het geeft me iig moed en zelfvertrouwen!

Ik zou er graag een langere reactie op willen geven. Is het OK dat ik dat later deze week doe?

Heel veel liefs en bedankt... X