Hee, Wat naar om dit te lezen :(

Tip: Ga NIET naar je vader. En je probeer er rustig over te praten met je ma. Als ze t niet accepteert zou ik personelijk naar zo'n hulp instantie gaan Jeugdzorg ofzo. Gewoon even zoeken op google :)

Sterkte xx!

Heb het er met je vrienden/vriendinnen over een aantal van hun zullen ook een soort gelijk iets hebben meegemaakt en hebben misschien tips. Vertel het ook aan je mentor want die kan je waarschijnlijk ook helpen.

Lief meisje, Zulke dingen zoals wat jij meemaakt zijn heel naar om te lezen, vooral als je niet weet wat een oplossing zou kunnen zijn. Je denkt altijd dat ouders van hun kinderen houden en achter ze staan als het leven voor ze wat moeilijk wordt en dan lees je dit weer.
Jij hebt als meisje ontdekt dat je op meisjes valt en zo iets is nooit leuk om te ontdekken. Het leven wordt er een stuk ingewikkelder door. Op dat moment heb je juist extra liefde nodig van degenen van wie je dat het meest mag verwachten maar je krijgt het omgekeerde en dan heb je ook nog eens een vader die zijn handen niet thuis kan houden.

Het enige lichtpuntje dat ik zie zijn die vrienden van je waaronder dus een aantal die ook gay zijn. Die kunnen jou in ieder geval begrijpen en wat echte vriendschap geven. Vriendschap is wat jij mag verwachten in het leven. Er gaat ook vast wel liefde komen, je bent echt niet het enige meisje dat liever meisjes zoent. Dat je uit de kast gekomen bent is een belangrijke stap. Je omgeving weet hoe jij bent en je hebt meer kans dat er iemand op jou afkomt en zegt dat ze jou heel leuk vindt.

De vraag is wat je nu moet doen. Jouw moeder doet heel naar en onverdraagzaam en dan hitst ze ook nog je broertjes tegen je op. Die jongens zijn blijkbaar nog jong en makkelijk te beinvloeden maar je mag hopen dat ze niet vergeten dat jij toch hun grote zus bent en misschien altijd goed met jou hebben omgegaan.
Wat je nu het beste kan doen is moeilijk te zeggen. Jouw moeder zal niet gauw veranderen. Kijk naar de toekomst en probeer conflicten zo veel mogelijk te vermijden. Hier moet jij de volwassene zijn. Als ze weer begint te zeuren, zeg gewoon niets terug.

Jij hebt jezelf niet gemaakt, dat heeft zij gedaan en als zij vindt dat jij verkeerd bent, laat ze dan eens de hand in eigen boezem steken. Misschien dat ze daarom zo boos doet, misschien is ze boos op zichzelf maar wil ze dat niet weten.
Is er iemand waar zij respect voor heeft en die met haar kan praten? Haar ouders, jouw opa en oma, misschien? Zijn die er nog en weten die van jou? Ga eens met ze praten. Oudere mensen begrijpen veel meer en accepteren veel meer dan je denkt.

Probeer zoveel mogelijk tijd met je vrienden door te brengen en een beetje uit het gezicht van je moeder te blijven. Dat is een heel akelig leven, maar wat is het alternatief? Je moet er ook eens over gaan praten met de instanties die daar voor zijn. Je kunt naar jullie huisarts gaan of de kindertelefoon bellen om te weten waar je het beste naar toe kan gaan. Het is allemaal heel moeilijk te dragen en mee te maken voor iemand van veertien, maar het is niet anders. Probeer te geloven dat er mensen zijn die om je geven en van je willen houden, je gaat ze tegen komen!

Pk wens je veel sterkte en ik denk dat jij er wel gaat komen. Er is hier een jongen geweest die het ook heel moeilijk heeft gehad maar hij is er door gekomen en nu gaat het heel goed met hem. Jou gaat dat ook lukken en met jouw ervaringen van nu kan er voor de rest van je leven niets meer moeilijk zijn. Het kan alleen maar beter worden!