Beste TS, Je losmaken van je familie en je eigen weg gaan is een natuurlijk proces dat iedereen doormaakt, maar dat gaat niet van de ene op de andere dag. Jouw vriend is daar nog lang niet aan toe en dat kun je ook niet van hem vragen. In allerlei opzichten is hij nog helemaal afhankelijk van zijn familie en hij wil ze ook helemaal niet kwijt.
Dat hij zegt dat jij op de tweede plaats komt zal je pijn doen, maar wees realistisch. Ben jij iemand voor de rest van zijn leven? Kun jij zijn familie vervangen? Jullie zijn pas zestien en jullie hebben samen hele intieme momenten gehad en dat was fijn, maar op jullie leeftijd kan er zo veel gebeuren.
Hoe het verder gaat weet je niet. Misschien zal je hem kwijtraken, misschien blijft er contact. Een ding is zeker, hij zal jou nooit echt vergeten, daar was jullie relatie te intens voor. Misschien gaat hij het nu met meisjes proberen, maar of dat wat wordt? Hij kan een vriendin vinden, maar als hij echt homo is dan zal zo'n meisje ook wel in de gaten hebben dat het echte enthousiasme er niet is.

Als hij echt voor de meisjes gaat en afscheid van jou neemt dan zal dat niet leuk zijn. Maar ik weet zeker, net zoals jij hem en wat jullie samen hadden niet zal vergeten, zal hij dat ook niet. Er zal altijd een leeg plekje in zijn hart zijn wat jouw plekje was. De eerste liefde vergeet je nooit.
Misschien komt hij terug, misschien niet, laat jullie vriendschap dan een dierbare herinnering zijn. Misschien dat je wat tijd nodig hebt om er overheen te komen maar als je jong bent dan lukt dat wel. Er zijn heel veel lieve jongens die graag een goede vriend hebben. Advies aan jou, kom uit de kast en praat met je ouders!

Het leven gaat verder, maar er zal altijd liefde en vriendschap zijn, ook voor jou. Vertrouw daar op en geloof er in. Veel sterkte en wees moedig en accepteer dat het is zoals het is. Je bent nooit alleen. x

Hallo TS weer, Jongen21 hij is inderdaad net zo oud als ik teminste hij is 1 maand ouder. Wij komen allebei niet uit een streng gelovig gezin/familie. En ik hoop echt dat hij gewoon een keer schijt heeft aan zijn familie om te laten merken aan hun dat wij gewoon echt erg verliefd op elkaar zijn en alles. Maar ja dat gaat hij nooit doen want hij geeft wel meer om zijn familie/gezin dan om mij. Want hij zei altijd al van zijn familie staat op nummer 1 en ik sta op nummer 2 voor hem.

Beste TS, Jullie houden dus veel van elkaar en dat is een kostbaar iets dat je moet koesteren. Het probleem van jouw vriend begrijp ik heel goed. Met zijn ouders heeft hij een heel sterke natuurlijke band die blijft zolang zij er zijn. Het idee dat hij de liefde van zijn ouders zou verliezen is onverdraaglijk voor hem. Als hij moet kiezen tussen jou en zijn ouders, dan winnen zijn ouders. Zo is het gewoon.

Daar staat tegenover dat zijn ouders hem niet gunnen te zijn wie hij is. Hem willen dwingen jou op te geven en meisjes te gaan zoeken. Dat is niet iets wat ouders doen die echt van hun kind houden, maar misschien geloven ze echt dat dat het beste is.
Het kan zijn dat ze erg geschrokken zijn en niet willen accepteren dat hun zoon niet is zoals zij willen dat hij is. Ze zullen ook veel moeite hebben met de seks die jullie hebben.
Jij zegt dat jullie allebei bi zijn. Ik denk dat jullie allebei gewoon homo zijn. Wat jou vriend moet doen is zijn ouders geen andere keuze laten dan accepteren dat het zo is. Geleidelijk aan zullen ze buigen en beseffen dat ze hem en zichzelf ongelukkig maken en dat ze hem moeten gunnen te zijn wie hij is.

Je vriend wil zijn ouders gehoorzamen, maar hij zal net zo oud zijn als jij neem ik aan dus al een heel eind op weg naar volwassenheid. Dat betekent dat je steeds meer je eigen weg gaat en ouders moeten dat accepteren. Jouw vriend moet zijn ouders duidelijk maken dat hij graag wil doen en zijn wat ze willen maar dat hij dat gewoon niet kan Dat ze het onmogelijke vragen en dat ze hem erg ongelukkig maken. Hij moet geen meisje gaan zoeken, hij moet standvastig zijn en blijven volhouden dat hij van jou houdt en dat dat heel veel voor hem betekent.

Jullie willen stiekem door blijven gaan met jullie relatie. Dat zal niet gemakkelijk zijn want bij hem thuis ben je waarschijnlijk niet meer welkom. Jullie willen elkaar ontmoeten en met elkaar vrijen. Kan dat bij jou thuis? Uit wat voor soort gezin jullie komen weet ik natuurlijk niet. Erg christelijke mensen hebben vaak erg veel moeite met homoseksualiteit en voor iedere ouder is het gewoon een schok dat te ontdekken. Sommige homo's zijn zachte jongens en niet zelden weten moeders wel hoe het zit. Soms beginnen ze er over, soms wachten ze op hun zoon tot hij er zelf over begint. Het is erg moeilijk om zo te zijn, je bent soms heel eenzaam. Gelukkig hebben jullie elkaar. Ik hoop dat het zo kan blijven, maar op een dag moet je er toch mee naar buiten komen. x

Zijn en jouw ouders moeten het gewoon accepteren, doen ze dat niet, laat ze lekker. Jullie moeten gewoon doen waar jullie je fijn bij voelen, want als je met een meisje gaat omdat je ouders anders boos zijn word je er ook niet blij van. Als jullie gelukkig zijn samen, moet daar niemand tussen komen om het te verpesten.

Hallo TS hier, Mijn antwoord op j20: Het is inderdaad wel achterlijk van zijn ouder ja dat hun zo doen. Maar nee ze zijn niet streng gelovig ofzoiets maar hun zeiden zo van hun zien eerder dat hij meer op meisjes valt en alles en niet op jongens. En nee mijn ouders weten er niks van omdat nu ga ik het al helemaal niet vertellen door de reactie van wat mijn vriend kreegt. En mijn reactie/antwoord op jongen 21: bedankt voor je lieve woorden en alles. Maar zijn ouders zien eerder in hem dat hij gewoon op meiden bent en alles. Maar wt het dus eigenlijk is is dat wij allebei bi zijn. Maar wij zijn gewoon erg verliefd op elkaar en alles. En het jammeren is gewoon dat mijn vriend is zeg maar meer met zijn familie als in voor hem is familie nummer 1 en alles. En dus als iemand van zijn familie of ouders iets niet leuk vinden of niet goed vinden dan doet hij dat ook niet. Ofterwel dat is niet echt leuk. En inderdaad als hij het uitmaakt met me en alles dan ben ik wel echt heel erg verdrietig en ongelukkig ja. En wij zijn al eigenlijk zowiezo al heel erg close met elkaar . Want wij doen echt alles dat kan samen. En wat wij nu dus doen is het gewoon verder houden in geheim. Maar alsnog wel dat ik de gedachte hebt van dat het ooit uit zou gaan en alles want dat zei hij. Maar dat zou ik echt niet willen dat dat gaat gebeuren. Want hij betekent namelijk echt alles voor mij en alles.

Beste TS, Het is te begrijpen dat je overstuur bent. Als je als jongen op jongens valt dan is het logisch dat je blij bent als je een vriend gevonden hebt en heel verdrietig als het zo'n slappeling blijkt te zijn die jou in de steek wil laten omdat zijn ouders het niet goed vinden.
De vraag is, willen zijn ouders het niet omdat ze denken dat jij hem verleidt tot het doen van in hun ogen verkeerde dingen, of kunnen ze gewoon niet accepteren dat hun zoon homo is? Denken ze werkelijk dat als jouw vriend het met meisjes gaat proberen dat hij dan opeens geen belangstelling meer heeft voor jongens en hetero wordt? Met meisjes gaat echt niet werken hoor!

Straks zijn er een heleboel ongelukkige mensen. Jij omdat jij je vriend kwijt bent, hij, omdat hij niet gelukkig wordt van zijn wat hij niet is, en zijn ouders omdat ze zullen blijven twijfelen en pushen en hun zoon steeds ongelukkiger zien worden.
Als je echt van je kinderen houdt dan gun je ze te zijn zoals ze zijn al ben je er niet blij mee. Je hebt ze zelf gemaakt! Homo zijn is vaak niet echt leuk, niemand kiest daar voor, en daarom moet je als ouders je kind steunen, niet veroordelen. Wie anders is heeft extra liefde nodig!

Wat moet jij doen? Eens goed met je vriend praten. Wat wil hij echt? Hoe zijn zijn gevoelens voor jou, naar jongens, naar meisjes, naar zijn ouders? Als hij het straks uit maakt, kunnen jullie dan gewoon vrienden blijven of kan dat dan ook niet meer?
Als hij jou zomaar laat vallen omdat zijn ouders dat willen, dan moet jij je eens af gaan vragen of er wel sprake was van echte vriendschap. Een echte vriend laat je niet zomaar in de steek!

Ik wens je veel sterkte, en als het niet anders kan, misschien dat je een andere en betere vriend kan vinden. Maar ik blijf hopen dat liefde en vriendschap het bij jullie gaat winnen. x

Hoezo vinden die ouders het stom/jammer? Zijn ze streng gelovig of zoiets? Achterlijk van hun dat ze hun zoon niet gewoon accepteren voor wie hij is en dat hij dus een relatie heeft met jou. Ik zou ook vooral aan je vriend duidelijk maken dat hij zijn eigen leven moet leiden en wat dat betreft niet te veel van zijn ouders moet aantrekken. Weten jou ouders van jullie relatie af? Misschien kunnen jullie met z'n allen, dus met jullie allebei en jullie ouders, een keer een goed gesprek hebben.