Herkenbaar. Ik wilde heel graag 'out', maar kreeg het niet uit mijn strot. Als enige jongen kwam ik plots op college met een oorbel in. Toen een meisje in de kantine opmerkte dat ik 'm in het verkeerde oor droeg, 'homo's dragen hem rechts', zei ik dat ie juist goed zit. Het was even stil, maar echt verbaasd was niemand geloof ik. Wat een opluchting al met al.

Het was 5 december 2019 en m’n hele gezin was samen ik had met mezelf afgesproken dat ik het die avond zou vertellen. Na een paar uur aan het einde van de avond begon m’n vader weg te gaan dus ik zei nog snel dat ik wat moest vertellen maar ik durfde het niet zo ging het 10 minuten heen en weer en toen zei m’n vader dat hij echt ging slapen. Zonder dat ik het wist floepte het uit m’n mond. Ik ben gay. En nu nog steeds natuurlijk whahahah ze zagen het al lang aankomen. Het lucht wel echt enorm op

Je kunt een regenboog armbandje gaan dragen en als iemand dan vraagt of je homo bent zeg je ja. Als iemand vraagt of je een vriendin hebt kun je zeggen, nee, ik val niet op meisjes. Je kan iemand waar je veel mee omgaat vragen wat die van homo's denkt en als dat positief is kun je zeggen dat je denkt dat je homo bent, enzovoorts. Het belangrijkste is dat je het voor je zelf accepteert dan kun je er ook met anderen over praten. Als één persoon die jou goed kent, je moeder, je vriend, je opa, het weet en je er over kan praten dan maakt dat al veel verschil. Moeders weten het soms al voordat je het zelf weet. Als jij de moed hebt om uit de kast te komen durven anderen het ook en ben je niet meer alleen.

subtiele hints geven maybe?