Dag meisje, Voor jou is naar school gaan niet leuk meer. Je hebt hier al eerder over gepost en sinds die tijd is er weinig veranderd. Het lijkt er op dat het alleen maar erger is geworden.
Je mentor doet wel wat maar feitelijk heeft dat ook niets veranderd. De pesters blijven gewoon doorgaan en vanuit de school wordt daar nauwelijks tegen opgetreden krijg ik de indruk. Alleen wat slap geklets over hoe jullie met elkaar moeten omgaan. Daar trekt dus niemand zich wat van aan en de school laat het maar.

Omdat het jou teveel werd heb je een filmpje gemaakt en eigenlijk heeft dat alles alleen nog maar erger gemaakt. Het punt is, hoe meer iemand reageert op gepest, hoe leuker die pesters het vinden. Met jouw filmpje en de rest heb je er eigenlijk een vervolgverhaal van gemaakt.
In je vorige post schreef een J21 dat hij alles negeerde en daarom lieten ze hem maar met rust. Ze konden geen lol met hem hebben. Misschien is dat in jouw geval ook maar het beste. Als de school jou niet echt helpt en je zelf ook weinig kan doen, reageer er dan gewoon maar niet meer op.
Je zegt dat iedereen nu boos op jou is, maar dat trekt wel weer bij. Je zegt ook dat die pesters ook anderen in jouw klas pesten. In principe zouden dat jouw vrienden moeten zijn. Hoe reageren die anderen op dat gepest? Worden ze boos? Kruipen ze in hun schulp? Proberen ze maar zo weinig mogelijk op te vallen? Voel jij wel eens de neiging om er wat van te zeggen als een ander gepest wordt?

Je wilt graag vrienden. Je zegt dat jij je eenzaam voelt. Is dat omdat je gepest wordt? Voel jij je anders dan de anderen in jouw klas?
Je hebt een goede vriendin en dat is alvast iets waar je blij om kan zijn. Dan denkt je mentor dat jij wel meer vrienden hebt dan dat ene meisje. Is dat zo of zie jij dat anders? Zijn er wel anderen waar jij mee omgaat maar zie jij dat niet als echte vrienden, of zijn er geen anderen? Als je een goede vriend hebt dan heb je eigenlijk toch al heel veel.

Je zit op sociale media om aan vrienden te komen. Het probleem is natuurlijk wel dat je dan nooit weet met wie jij contact hebt, net zoals je dat hier ook niet weet. Iemand die je echt kan ontmoeten is veel beter.
Op school zie je anderen waar je contact mee kan hebben, al loopt dat niet erg goed, maar er zijn ook andere mogelijkheden. Je bent 16, dus je kan een bijbaantje nemen. Dan kan je leeftijdsgenoten ontmoeten die niets weten van het gedoe op school.
Je kan ook vrijwilligerswerk gaan doen in een dierenasiel bijvoorbeeld, in een bejaardenhuis werken, iets met kinderen, kortom, iets waar je anderen ontmoet.
Misschien zijn er clubs of verenigingen waar je lid van kan worden. Die school van jou is een bijzondere school en die zijn er alleen in grotere steden en daar heb je ook meer mogelijkheden.

Echt jouw probleem oplossen dat kunnen we hier niet. Dat kan alleen jij zelf doen, misschien met wat hulp van mensen die weten hoe. Het einde van het jaar is in zicht. Het is straks herfstvakantie en niet al te lang daarna is het al weer kerstvakantie. Dan ben je even weg van die school en misschien dat sommigen dan vergeten zijn dat ze boos op je zijn en die pesters weer wat anders gevonden hebben om vervelend te zijn.
Probeer ze te laten voelen dat je ze een misselijk stelletje vindt dat zich zou moeten schamen voor wat ze doen. Je kan ze vragen of ze dat nu leuk vinden als ze weer bezig zijn. Als ze ja zeggen dan zeg jij maar dat je dat fijn voor ze vindt. Laat merken dat je hun gedrag een beetje kneuzig vindt, kinderlijk. Dat jij daar boven staat. Veel meer kan je niet doen denk ik.
Opmerkingen over je uiterlijk daar moet jij je nooit wat van aantrekken. Dat is alleen maar om jou onzeker te maken. Er zijn maar weinig mensen die echt knap zijn, gelukkig maar. Jonge mensen zien er feitelijk altijd aantrekkelijk uit, jij ook. Ga daar maar van uit. Een pukkeltje hier of daar dat maakt niets uit. Soms heeft dat zelfs wel eens wat schattigs. Het hoort bij jouw leeftijd.

Probeer sterk te zijn en wees gewoon vriendelijk en zoek contact met je klasgenoten die niet pesten en vooral met diegenen die gepest worden. Die voelen zich ook alleen en ongelukkig en zijn blij als iemand naar ze toe komt. Er voor anderen zijn geeft jou zelf een heel fijn gevoel. Sterkte maar!

Ikzelf ben altijd zwaar gepest geweest. Zag ze toen in de winkel werken, na 5 jaar weer in het echt gezien, en na 3 jaar weer dat ze mij 'spraken' (na online dat ze me uitscholden en dergelijken).

Toen zag ik ze, en ze waren zoooo stoer dat ze, raad het of raad het niet:

Ze zeiden exact niks en waren bang voor mij. Eentje stond achter de kassa en liet het geld oprecht uit zijn handen vallen, ik lachte me helemaal kapot.

Maar ook op de middelbare ben ik toen gepest geweest door anderen. Hun zaten me altijd te irriteren, totdat ik wat terugdeed: Ik sloeg van me af, en toen stopte het 'spontaan'.

Toen durfden ze weereens helemaal niks meer.

Dus uiteindelijk zijn ze een stuk niks en bange engerds. En daarbij het feit dat hun er ook nog eens slechter uitkomen qua alle aspecten wel, zoals je dus las in dit bericht.

Maarja, iets terug doen is lichtelijk moeilijk, totdat je ontploft van woede, en ze helemaal kapot wilt slaan en dergelijken. Ten minste, dat gebeurde bij mij. Maar toen stopte het wel!

Het is geen echte tip, maar wel wat er bij mij gebeurde, wat ik deed, en uiteindelijk van hen is gekomen.

Pesters zijn gewoonlijk lage, domme mensen. Ze zijn niets en kunnen niets. Daarom dat ze proberen om:
(1) anderen kapot te maken en omlaag halen tot hun eigen niveau;
(2) zodat ze niet eenzaam en alleen in de goot liggen;
(3) een effect te veroorzaken: ze kunnen geen positieve effecten veroorzaken, ze kunnen niets opbouwen, dus proberen ze af te breken.

Dus als jij hen geen effect laat hebben op jou, je laat je niet omlaag halen, dan stopt het pesten meestal.

Soms kan je niets aan andere mensen veranderen. Maar je kan wel aan jezelf werken om minder door hen beinvloed te worden.

De woorden van pesters zeggen alles over wat door hun hoofd spookt, niets over de realiteit. Hun woorden zijn als een soort megafoon van hun hersengolven. Zo moet je het zien.

Woorden op zich hebben geen enkele kracht, het is maar trillende lucht, of inktvlekken op papier, of lichtvlekjes op een scherm. De enige kracht is de betekenis die jij er zelf aan geeft, of die je toelaat dat eraan gegeven wordt. Als jij daar zelf geen betekenis meer aan toekent, hebben ze geen invloed meer op jou.

Zolang het bij woorden blijft natuurlijk. Als ze fysiek gaan pesten zoals slaan, schoppen, vandalisme, diefstal, dan is dat anders. Dan moet je ingrijpen; en dit melden aan leerkrachten, directie, of politie (vb. bij geweld, diefstal, vandalisme).