TS hier: @J20, ik weet er alles van, ik werd ook vooral uitgelachen door me uiterlijk, sterker nog, vierkant uitgelachen. Denk er nog elke x aan, en daardoor mijn zelfvertrouwen is minder geworden. Maar heel langzaam gaat het iets beter.

Ik ben niet heel knap dus ik ben wel eens uitgelachen door random mensen. Het is nu al wel een tijdje geleden sinds het voor het laatst gebeurd is. Toen deed ik amper iets met m'n uiterlijk en nu verzorg ik mijzelf veel beter.

Dat was elke keer weer ontzettend kut en ik heb er nog steeds last van. Gelukkig gaat het inmiddels steeds beter en win ik elke keer weer meer zelfvertrouwen.

Ik ben op school meerdere keren uitgelachen. Om verschillende redenen, maar het kwam er eigenlijk altijd op neer dat klasgenoten me 'raar' vonden - om wat voor reden dan ook. Het vervelende was dat mijn leraren op mijn eerste basisschool (ben op een gegeven moment van school veranderd) het niet serieus genoeg namen en steeds excuses zochten om de schuld bij mij te leggen. Zeker aan dat laatste heb ik lange tijd een erg laag zelfbeeld aan overgehouden. Op een gegeven moment begon dat tot psychische klachten te leiden, en ik ben inmiddels in therapie om ook die jeugdherinneringen te verwerken. Dat helpt voor mij enorm. Vroeger had ik altijd zo'n knagend gevoel in mijn achterhoofd dat die pesters van vroeger stiekem toch gelijk hadden en ik altijd 'raar' en eenzaam zal blijven, maar dat heb ik nu veel minder.

Ik ben op het naaktstrand een keer uitgelachen omdat mijn piemel zo klein was. Mijn piemel is al niet zo groot en doordat ik in het koude water was geweest was ie nog meer gekrompen.

Ja heel erg zelfs. Omwille van mijn flaporen. Ik sukkelde van de ene nervous breakdown in de andere. Tot op het suïcidale toe. Op mijn zestiende mocht ik me dan toch laten opereren hoewel mijn ouders dat voor een jongen overbodig vonden en dat ik me aanstelde.
Toen het verband er af mocht, was ik van de ene dag op de andere een ander mens. Ik bloeide helemaal open tot een blije zelfzekere tiener. Maar de eerste zestien jaar van mijn leven waren onherroepelijk om zeep en ik koester nog steeds een diepe haat tegen sommige schoolgenoten van toen. En dat zal mijn hele leven zo blijven. Dat voel ik.

Nee dat is nog nooit gebeurd. Zou niet weten waarom. Ja mss achter mijn rug maar dat weet je dan niet. In me gezicht durft niemand want mijn omgeving weet dat ik een stevige rechtse heb. Altijd goed om respect af te dwingen.