Misschien gewoon eens met hem praten

Dank voor je reactie J23. Hij is al klaar met school en ik wil komend schooljaar weer beginnen. Ik ben namelijk gestopt met m’n vorige studie. Nu werk ik gewoon bijna fulltime.

Alleen ik vind het lastig om tegen hem te zeggen dat ik minder wil. Als ik bijvoorbeeld zeg dat ik geen zin hem om ergens heen te gaan en bijvoorbeeld wil sporten gaat hij me altijd weer overhalen om er gewoon ergens heen te gaan. Uiteindelijk is het vaak dan wel leuk, maar het kost ALTIJD wat. En ik haal ook gewoon plezier uit dingen doen die niet perse geld kosten.

Alleen zoiets uitleggen is gewoon lastig. En ik weet dat jullie het niet voor me kunnen doen, en dat ik de enige ben die hier verandering ik kan brengen, maar ik vind het allemaal best wel confronterend.

Het liefst wil ik gewoon dat alles vanzelf gaat.

Maar ik laat het binnenkort anders wel weten hoe en wat de situatie is. Maar ik weet van mezelf dat ik toch niet zo snel het gesprek aan ga over zulke dingen. Ik vind het dan lastig en begin dan gewoon over iets heel anders te praten.

We hebben allebei wel andere vrienden, maar hij heeft gewoon op de meeste dagen niet veel te doen in de avonden en veel van zijn vrienden kunnen dan niet en ik wel. Daarom ben ik stiekem ook wel eens blij als ik dan avonden moet werken.

En nu ik dit schrijf besef ik ook we dat het niet allemaal zo gezond is hoe de situatie nu is, maar er verandering in krijgen is gewoon lastig.

Dag TS, Jullie zijn allebei 18 en de meesten zitten op die leeftijd nog op school. Jullie niet dus begrijp ik. Bovendien heeft jouw vriend al een ruim inkomen en dat zie je ook niet vaak op die leeftijd, (beetje dubieus wel) vandaar dat ik dacht dat hij ouder zou zijn.

Je wilt hem graag als vriend houden, maar wel graag wat minder intens. Als jullie zulke oude vrienden zijn, al vanaf de basisschool, dan lijkt het mij dat je daar toch over kan praten. Als je vrienden bent dan moet je toch een beetje begrip voor elkaar kunnen opbrengen en rekening met elkaar willen houden.
Niettemin is dat voor jou een moeilijke zaak. Dan vraag ik mij toch af, hoe is jullie relatie? Ben jij voor hem de enige vriend? Heeft hij geen anderen waar hij mee omgaat? Als hij meer vrienden heeft waar hij regelmatig contact mee heeft dan zou het toch niet zo'n probleem moeten zijn als jij wat rustiger aan wilt doen.

Ben jij wel zijn enige vriend waar hij veel contact mee heeft, en wil hebben, ja, dan wordt het wel een probleem. Hij kan jou verlangen naar minder als een soort van afwijzing zien. Het zou ook niet zo'n gezonde situatie zijn als jullie de enigen zijn voor elkaar.

Ik denk dat jij toch een goed gesprek met hem moet hebben. Misschien dat hij daar niet echt voor open staat, maar dan moet je maar wat aandringen. Jullie relatie heeft de kenmerken van wat ze een toxische vriendschap noemen. Iemand gaat daar aan onderdoor en dat ben jij. Willen jullie goede vrienden blijven dan moet jouw vriend zich aanpassen aan hoe jij bent en wat jij wilt en aan kan. Alleen dan kan het blijven werken.

Je hebt inmiddels verschillende reacties gehad en ik hoop dat je daar wat aan hebt. Wij als reageerders kunnen onze visie geven. Uiteindelijk ben jij degene die een besluit moet nemen en moet handelen.. Doe jij niets dan verandert er niets. Ik wens je veel wijsheid en moed.

TS hier, hij is gewoon een vriend van de basisschool en we zijn even oud. Maar hij heeft het financieel gewoon wat beter. Dat is niet erg, maar soms wel confronterend. Ik heb er verder geen problemen mee, maar ik wil gewoon niet elke keer iets doen wat zoveel geld kost. Soms gaat er best wel wat doorheen binnen een weekje, terwijl ik soms denk van, ja, beetje onnodig.

Het is niet dat ik hem niet mag. Ik kan het altijd wel aardig met hem vinden, maar er is gewoon in allerlei vlakken een verschil tussen ons. Hij houdt wel van een beetje de drukte opzoeken, beetje het mannetje uithangen, beetje stoer doen. Ik wil gewoon m’n ding doen, lekker werken, daarna gewoon of sporten of gewoon lekker relaxt. Niet altijd elke avond wat doen, en dan ook in het weekend wat doen.

Het is niet dat ik de hele vriendschap niet wil maar soms wil ik gewoon allemaal wat minder. Ik wil meer focussen op mezelf, en niet geforceerd dingen gaan doen.

@J23:
Corrumpeert, platonisch, assertief... het is wel een jongerenforum hè

@TS:
Ja, lastige situatie. Hoe moeilijk het ook is, dit moet je toch echt tegen hem gaan zeggen, eventueel schriftelijk als je dat makkelijker vindt. Je analyse is al heel goed. Zo goed, dat je hele stukken tekst van je bericht zo tegen hem kan zeggen, als je de zinnen in de ik-vorm zet.

Verstandig is om voor jezelf te bepalen wat je nog wel met hem wil blijven doen. Welke activiteiten vind je leuk met hem en in welke frequentie? Waar haal je geluk en energie uit met hem? Als je dit goed duidelijk hebt voor jezelf, hoeft een aanpassing niet het einde van jullie vriendschap te betekenen. Belangrijk is dan wel om meteen in het begin van dat gesprek te benoemen welke momenten je wil behouden. Anders kan hij ten onrechte de conclusie trekken dat jij de hele vriendschap wil beëindigen. Misschien een derde persoon bij dit gesprek aanwezig laten zijn? Een gezamenlijke vriend die jullie allebei goed kent? Als het mondeling niet lukt, kan het dus ook schriftelijk. In een lange app bijvoorbeeld. Ik zou dan wel voor Whatsapp gaan en niet voor Snapchat. Dan kan hij jouw bericht een paar dagen later (of nog later) ook nog eens teruglezen. Old school op een kaart in een envelop, is ook zeker mogelijk.

Hou er rekening mee dat deze verandering hem kwaad kan maken. Zijn idee van 'het perfecte leven' wordt immers verstoord. Zijn dominantie kan dan doorslaan in arrogantie en woede, zeker omdat zijn opvoeding niet de jouwe is. Dit kan er best wel in resulteren dat hij je een paar weken helemaal niet wil spreken. Gewoon lekker laten gaan, dit komt vanzelf goed. Of niet, maar dan weet je ook dat hij zo weinig empathisch vermogen heeft, dat hij jouw vriendschap ook niet waard is.

Blijf rustig in het gesprek, geen snerende, trappende manier van vertellen. Hou het bij jezelf: ik vind de huidige situatie niet meer prettig en daarom wil ik hier een verandering in.

Succes! Het makkelijkste is wel om het om over de feestdagen heen te tillen, maar ik weet niet of je nog een kleine drie weken kan wachten?

Laat je nog weten hoe het is afgelopen?

Dag TS, Je spreekt over je vriend en vertelt dat hij een goede baan heeft en veel verdient. Dat geeft mij het vermoeden dat hij ouder is dan jij. Hij is ook behoorlijk dominant naar jou. Jij moet doen wat hij graag wil.

Als het gaat om jouw gevoel voor eigenwaarde dan is dat beschadigend. Je bent 18 en dan ben je op zoek naar je plaats in het leven, naar de persoon die jij als volwassene wilt zijn. Je vriend geeft jou niet de kans jezelf te zijn, je bent als het ware zijn gezelschapsvriend. Rijke dames hadden en hebben misschien nog steeds, een gezelschapsdame, een vrouw die er was als ze daar behoefte aan hadden. Het was een betaalde functie. Zo iets ben jij dus in mijn ogen.
Jij wordt niet direct betaald, maar ik neem aan dat de kosten van die uitstapjes en al die andere dingen voornamelijk voor rekening van je vriend komen. Ook dat is slecht voor je gevoel van eigenwaarde. Door zijn gedrag in bepaalde omstandigheden dat jij afkeurt corrumpeert hij jou ook nog in moreel opzicht.

Je persoonlijkheid ontwikkelt zich door je groei naar volwassenheid en van binnen kom jij in opstand tegen de situatie zoals die nu is. Je wilt als het ware je vrijheid terug om jezelf te kunnen zijn en wilt niet meer dat vriendje zijn dat op afroep beschikbaar is. Maar aan de andere kant ben je ook bang om je los te maken omdat je ook dingen kwijt raakt. Misschien ben je ook wel bang voor de reactie van je vriend. Kun jij mentaal wel tegen hem op?

Je bent 18, de meesten hebben dan een relatie met een vriendin, sommigen met een andere voorkeur hebben of zoeken dan een vriend.
In wat jij vertelt lees ik niets in die richting. Wat voor soort relatie hebben jullie? Is er ook sprake van een romantische band? Ben jij ook zijn seksvriendje, of is het allemaal volledig platonisch?

Je lijkt mij niet echt een assertief type en dat is lastig. Je bent niet gelukkig met hoe het nu is maar durft niet echt nee te zeggen. Als dat zo blijft dan verandert er niets en blijf je zijn gezelschapsvriendje. Heeft je vriend geen andere relaties, vriendschappelijk of anderszins, of ben jij de enige?

Als je het mij vraagt, en met je post doe je dat, lijkt het mij beter om je los te maken van hem. Wat wil jij met je leven en wat voor leven is het waar jouw vriend je in meetrekt? Wil jij die weg gaan? Nee zeg je zelf je wilt de vrijheid jezelf te zijn.
Heb je er wel eens met hem over gesproken hoe jij zijn dominantie ervaart of durf je dat niet? Zou hij met jouw gevoelens rekening willen houden of zijn voor hem alleen zijn eigen gevoelens en verlangens van belang?
Denk daar eens over na, al heb jij dat volgens mij allang gedaan. Het enige wat je nu nog moet doen is een beslissing nemen. Blijft je vriend jouw leven besturen of neem jij zelf het stuur in handen?