Hey TS,

Zoals J23 zegt kan ik jouw berichten moeilijk begrijpen over jouw gezinssituatie. Kan je daar iets duidelijker over zijn? Zijn jouw ouders gescheiden en woon je bij je vader of is jouw moeder overleden? Toen je vader zei dat je dan bij hem moet gaan wonen, bedoelde hij daar dan jouw(eventuele) vriend mee of bij je vader zelf?

Je berichten lezen een beetje chaotisch, no offense. ;-) Ik ben niet zeker of je uit Belgie komt of uit Nederland.

Hier in Belgie bestaat er een dienst JAC(Jongeren Advies Centrum) waar je met alle vragen waarmee je zit terecht kan. Of het nu over je algemeen welzijn gaat en alles gebeurt anoniem. Je hoeft zelfs je echte naam niet te zeggen. Ze kunnen je in de eerste plaats luisteren en wanneer je dat zelf wil ook bemiddelen of advies geven waar er bijeenkomsten worden georganiseerd met jongeren die hetzelfde probleem ervaren als jij. Ik denk dan in de eerste plaats aan een hulpverlener die jou altijd zal bijstaan met welke vragen dan ook.
Ook kunnen ze, als jij ermee akkoord gaat, contact opnemen met je ouders en hen voor een gesprek uitnodigen. Hun waaier aan hulp is echt wel breed!

Bekijk even de site van het JAC en ik denk wel dat je veel vragen waar je nu mee zit beantwoord kunnen worden door die dienst die trouwens helemaal gratis is. Je moet enkel jezelf over die drempel naar de hulpverlening op stappen. Je kan op bepaalde uren zelf chatten met een hulpverlener als de stap te groot is om daar daadwerkelijk binnen te stappen.
Ik vraag me zoals J23 me ook af hoe het nu met je gaat en laat me een beetje bezorgd zijn erover.

Ik hoop dat je wat aan mijn informatie hebt en je hier een update post. Het hoeft niet maar het mag.

Als het toegestaan is van de moderatie plaats ik hier de rechtstreekse link naar hun site.
https://www.caw.be/jac/

Groetjes en veel inzicht en moed!

Hey TS,

Ik vind het jammer dat ik jouw bericht niet eerder heb opgemerkt met het excuus dat ik hier niet alle topics lees of weet om er op te reageren. Maar vandaag sprong jouw bericht wel in mn ogen.

Ik herken misschien een beetje het karakter van jouw vader in mijn vader, en die angst die je hebt tegenover hem. Ik ben nog niet zo lang hier op het forum en heb mijn verhalen of vragen echt met extreme voorzichtigheid geplaatst. Daarop kreeg ik van anderen reacties die echt geholpen hebben en durf zelfs zeggen muren hebben doorbroken.

Ik ken je nog niet zo goed op dit forum maar we zijn hier om elkaar te helpen en elke vraag die je jezelf stelt kan hier van betekenis zijn. Voor jou of, als dat niet zo is voor anderen.

Verder hoop ik dat de links van de mods je op weg geholpen hebben. Ook de reacties van J23 die echt heel erg veel voor me betekend hebben.
Zoals in een eerdere reactie is gezegd: probeer jezelf te blijven zijn ook al is bepaalde vragen ontwijken of ontkennen een logische keuze maar je blijft ermee met veel vragen zitten en in je comfort-zone opgesloten.

Een van mijn topics(vraag over outing) staat op dit forum in het onderdeel Gewoon Anders. Misschien kan je dat eens lezen en er moed of herkenning in vinden?

Veel moed en sterkte en hoop dat we hier nog wat van je kunnen lezen.

Groetjes!

Beste jongen, Het is alweer een tijdje geleden dat jij dit topic hebt geplaatst, maar zo af en toe denk ik nog aan jou. Je lijkt het heel erg moeilijk te hebben met jouw leven en dat hoort niet voor een jong iemand. Als jij wanhopig bent dan maakt dat mij ook een beetje verdrietig.

Hoe gaat het nu met je? Heb je nog wat gedaan met de links die forum je gegeven heeft? Daar kunnen ze je meer hulp geven dan wat je hier kan krijgen. Het is ook goed dat jij praat met mensen om jou heen die belangrijk voor je zijn zoals je vader en andere familie en op school.

Nu is het vakantie, en misschien kan je kennis maken met andere jongeren waar je vrienden mee kan worden. Je hoeft niet alleen te zijn als je dat niet wilt! Durf gewoon een beetje! Zoek ze op!

Beste vriend, Ik begrijp dat jij er naar verlangt om een vriend te hebben, maar waarom jij nu zo wanhopig bent dat is mij niet duidelijk. Je hebt nu met je vader gesproken. Heb je hem verteld dat jij liever een vriend hebt dan een vriendin, dat jij op jongens valt dus?
Je vader zegt dat als jij een vriend hebt dat jij dan bij hem moet gaan wonen. Met je vriend? Je woont nu toch al bij hem?

Sommige dingen zijn mij wel duidelijk. Je moeder is er niet meer en je woont nu bij je vader. Andere dingen zijn wat minder duidelijk.
Je schrijft maar korte stukjes en die zijn niet altijd duidelijk. Je bent ook nog al slordig wat je taal betreft, veel fouten. Schrijf jij je berichten op je telefoon? Dat is lastiger dan wanneer je het op een computer doet. Die geeft het ook aan of je een woord fout hebt geschreven.

Ik vraag mij af wie jij precies bent. Op wat voor school zit jij? Hoe ga jij daar om met de andere leerlingen, bijvoorbeeld je klasgenoten. Doe jij aan een sport? Heb jij bepaalde dingen die jij leuk vindt om te doen?
Als je vijftien bent dan kan je een baantje zoeken, bijvoorbeeld in een supermarkt. Dan kom je weer eens andere mensen tegen waar je mee om kan gaan. Denk jij dat jij zo iets zou kunnen?

Als jij graag een vriend wilt dan moet je met mensen omgaan en er mee praten. Is dat iets dat jij moeilijk vindt? Jongens van jouw leeftijd die voetballen op straat, ze gaan wel eens zwemmen, ze spelen games op de computer en soms hangen ze gewoon wat rond en praten over dingen. Doe jij dat nooit?

Je kan natuurlijk gelijk een vriend willen om mee te zoenen, maar gewoon een vriend om leuke dingen mee te doen is toch ook al fijn? Iemand tegenkomen die verliefd op jou wordt en verkering met jou wil dat is niet zo gemakkelijk. De meeste jongens willen toch liever een meisje als vriendin.
Soms dan ziet iemand jou en dan voelt hij iets van binnen. Die is net als ik denkt hij dan en dan kunnen jullie echte vrienden worden. Dat vraagt wat geduld voordat je zo iemand ontmoet. Tot dan moet jij gewoon gezellig met andere jongens omgaan om te leren hoe je vrienden kan zijn en misschien kom je dan die ene die jij zoekt opeens tegen!

Je bent pas veertien en je leert elke dag van alles. Nu al wanhopig zijn is echt wat overdreven. Zeggen doe dat en doe dat en dan heb je een vriend, dat kan niet. Het enige dat ik kan zeggen is: Wees een vriend en je vindt een vriend.

Ik heb je in mijn vorige bericht en hier wat vragen gesteld. Kan je daar antwoord op geven? Ik ben namelijk benieuwd wie jij bent en wat voor iemand jij bent. Hoe jouw leven is. Dat maakt het makkelijker om jou advies te geven en dan wordt jij meer iemand voor mij. Daar gaat het om als je vrienden wilt. Je moet iemand worden voor de vriend die jij hebben wilt. Hij moet weten wie jij bent en wat hij aan jou heeft. Je moet jezelf als het ware een beetje bloot geven.

Denk er maar eens over na en probeer wat vertrouwen te hebben in de toekomst. Ik kan geen contact met je hebben maar anderen die jij elke dag tegenkomt kunnen dat wel. Er zijn heus genoeg aardige mensen, ook jongens, die wel gezellig met jou om willen gaan.

Probeer een beetje positief te zijn!

Ik heb met papapp net gepraat en hij zegd dat als ik met een vriendje kom bij hem moet ik bij hem gaan wonen
Kweet 't echt niet meer jonge 23 kun jij ietsjes
Verzinen asjeblieft
Ik voel niks voor mijsjes daar kan ik niks aan doen papa weet niet dat ik hier stuur denk ik
Hoop ik ni

Je bent 14 jaar, waarom wanhopig zoeken? Je hebt nog heel je leven. Vriendschap ontstaat vanzelf en een relatie ook.

Lieve jongen, Waar ben jij naar op zoek? Je zegt dat je een vriend zoekt. Gaat het jou in de eerste plaats om de vriendschap of zoek jij iemand die er speciaal voor jou is, waar jij je gevoelens mee kan delen en die jou in zijn armen neemt omdat hij van je houdt?

Je hebt hier vast wel verhalen gelezen van jongens die op jongens vallen en die een vriend gevonden hebben waarmee ze konden zijn zoals ze zijn. Soms kenden ze elkaar al heel lang en ontdekten ze dat ze meer van elkaar hielden dan ze dachten en soms ontmoeten ze die vriend later.
Waar het om gaat is dat jij gevonden kan worden en daarvoor moet jij je laten zien zoals je bent.

Ik vraag mij af, heb jij in je leven nooit vrienden gehad, jongens waar je mee omging, waar je spelletjes op straat mee deed zoals voetballen of waarmee je ging zwemmen bijvoorbeeld?
Nu zit je op een middelbare school en daar zijn toch ook wel jongens en ook meisjes waar jij je prettig bij voelt en waar je mee praat in de pauze bijvoorbeeld?
Op elke honderd jongens of mannen zijn er al gauw vier die liever met jongens zoenen dan met meisjes, ook bij jou op school. Je kent ze niet want net als jij verstoppen ze die gevoelens.
Als jij bang blijft en je blijft verstoppen dan kom je ze ook nooit tegen. Jullie verlangen allemaal naar een vriend, maar jullie durven er niet voor uit te komen en daarom blijven jullie alleen.

Je zal nu echt een beetje moed moeten hebben en er met je vader over gaan praten. Hij is je vader, jij bent alles wat hij nog heeft van toen je moeder er nog was. Hij houdt van je en hij zal willen dat jij gelukkig wordt.
Misschien zal hij het er moeilijk mee hebben dat jij meer voor jongens dan voor meisjes voelt, maar het is nu eenmaal zoals het is en hij kan maar 1 ding doen en dat is het accepteren en er voor je zijn. Hij kan wel tegen homo's zijn, maar hij kan nooit tegen jou zijn. Jij bent een stukje van hem!
Dan heb je nog niet gelijk een vriend, maar je vader is ook je vriend. Je kan er met hem over praten, bijvoorbeeld vertellen dat jij je zo alleen voelt. Dan ben je gelijk al wat minder alleen.

De redactie heeft je al wat links gegeven. Vooral dat jongenout daar zou ik toch eens serieus naar kijken. Wij hier kunnen je alleen met woorden helpen, maar bij jongenout kan je elkaar ook echt ontmoeten. Er was hier eens iemand die zo zijn vriend gevonden heeft.

Ik hoop dat er meer reacties komen want jongens van veertien horen niet eenzaam en ongelukkig te zijn, ook niet als ze op jongens vallen.
Denk er maar eens over na, en bedenk, als jij niets doet dan gebeurt er ook niets en verandert er niets. Dus wees flink en doe wat! Praat er over en laat je zien zoals je bent. Je mag er zijn en jij kan ook gelukkig zijn met iemand die van je houdt. Net zoals iedereen. Veel sterkte en veel moed gewenst!