Zou het kunnen dat hij het gevoel heeft teveel verstikt te worden? Of het gevoel "vast te hangen", terwijl hij eigenlijk het gevoel wil vrij te zijn?

Ik ken alvast een jongen die het met zijn vriendin uitgemaakt heeft, omdat hij niet vast wou hangen. Daar was hij niet klaar voor.

Of is zijn liefde voorbij en is het gewoon vriendschap of routine geworden?

Of een ander waar hij verliefd op geworden is? Soms kan je op twee tegelijk verliefd zijn, of wisselende gevoelens hebben. Of hij op die gevoelens zomaar moet ingaan, is een andere vraag, maar ze kunnen er zijn.

Of ligt zijn interesse nu even ergens anders, bij zijn studies of hobby's, inplaats van bij vrijen? Kan ook?

Of is hij gewoon algemeen depri door die hele coronazwendel, waarbij we niets meer mogen? Kan ook.

Misschien kan je die dingen eens aan hem vragen? Vraag een zo eerlijk mogelijk antwoord, zodat je zijn gezichtspunt kan begrijpen. Zonder verwijten, zonder ruzie, want dan krijg je alleen maar welles-nietes discussies. Dat hij gewoon zijn gedachten rustig overdenkt en opschrijft?

Ik ken jou niet, dus ik kan niets concreet zeggen. Maar misschien geeft dit toch al een paar ideeën? En wanhopig zijn is nooit goed: veel jongens en meisjes krijgen de creeps van iemand die wanhopig en smekend achter hen aanloopt. Ik begrijp het wel, maar het is niet ideaal. Best is als je meer zelfstandig bent, mentaal onafhankelijk. (Ik vind de juiste woorden niet, maar hopelijk snap je wat ik bedoel.)

Beste meid, Jammer genoeg voor jou denk ik dat jouw vriend zijn belangstelling voor je aan het verliezen is. Jij bent zestien en hij volgt HBO dus zal hij een aantal jaren ouder zijn. Hij werd betovert door jouw onschuld en lieve onbevangenheid. Op een gegeven moment verdwijnt die betovering geleidelijk en het enige wat hij dan nog ziet is het verschil tussen jou en hem.
Jammer genoeg heeft hij niet de moed om er met jou over te praten en denkt hij misschien dat als hij steeds minder aandacht aan je geeft dat het dan vanzelf wel over gaat.

Het probleem ligt niet bij jou. Jij bent gewoon verliefd geworden op een slappeling en een lafaard. Het zal pijn doen maar het beste is om je verlies te nemen en er een punt achter te zetten. Een lief meisje zoals jij vindt vast wel een betere vriend die beter bij je past en echt van je gaat houden.

Je vraagt om advies, maar dat is moeilijk. Het gaat om emoties en daar valt niet rationeel over te discussieren. Je ontmoet een jongen en hij valt voor jou en jij voor hem. Je wordt vrienden, een stelletje en met een beetje geluk worden jullie samen een en willen elkaar niet meer kwijt.
Je kan en moet het niet tegenhouden, blijf geloven in de liefde, maar loop niet te hard van stapel en wees niet te opdringerig met appjes en andere boodschappen. Laat je vriend komen en reageer op hem en niet te veel andersom. Laat je veroveren en maak je liefde niet benauwd door je te veel op te dringen.
Heb vertrouwen en wees geduldig. Verliefd worden gaat snel, samen een liefdevolle band opbouwen dat duurt veel langer, dat kun je niet forceren.

Bij je vriend van nu probeer je dat wel. Je wilt dat hij appjes stuurt na zijn lessen en dat hij dat niet doet dat ga je hem verwijten. Sommigen zien dat als zeuren en daar houden de meesten niet van. Nu zegt hij dus dat hij wat rust wil om na te denken. Hij voelt zich onder druk gezet en dat vindt niemand prettig. Verkering is leuk, maar het moet je leven niet 100% gaan beheersen.

Of het met deze jongen nog te redden is dat denk ik niet. Laat voortaan een vriend naar jou toe komen en niet andersom. Als iemand echt van je houdt dan krijg je de liefde en de aandacht vanzelf wel, dan hoef je daar niet om te vragen. Als je er om moet vragen dan zit het al fout.
Als je na verloop van tijd het gevoel begint te krijgen dat het goed zit, dan kun jij ook wat actiever worden, maar laat hem eerst bewijzen dat jij hem wat waard bent.

Ik wens je veel sterkte en veel wijsheid. Het valt niet mee om jong en verliefd te zijn, maar uiteindelijk lukt het de meesten wel, dus heb vertrouwen.