Hoi, zelf heb ik eigenlijk ook geen vrienden/geliefde. Ik vind het moeilijk om vrienden te maken van mijn eigen leeftijd, waarom? Geen idee, ik werk in de horeca en ben op mijn werk hartstikke sociaal. Maar buiten dat heb ik verder niks met collega's of klasgenoten. Toch vind ik het de laatste tijd toch wel lastig en zou graag meer vrienden krijgen

Nee, het is echt belangrijk om vrienden te hebben. Je moet vrienden echt niet afstoten. Je hebt daar echt recht op. Je hebt duidelijk psychische hulp nodig.
Misschien kan je ook contact zoeken met mensen met dezelfde ziekte?

Trouwens, welke ziekte heb je en is die tijdelijk of permanent?

Beste jongen, Eerder heb ik je post "Alleen zijn" gelezen en daar heb ik ook wat reacties op gegeven. Je schrijft dat je er in berust de rest van je leven alleen te zijn en dat je daar tevreden mee bent. Toch heb je hier eerder een bericht gepost en nu post je weer een bericht. Dat doet mij afvragen of je het nu wel echt meent met dat verder alleen door het leven willen gaan.

Hoe is je situatie nu? Woon je thuis met je ouders of woon je zelfstandig? Gezien je leeftijd en je situatie denk ik dat je thuis woont en dan ben je dus niet echt alleen. Je wordt verzorgd. Je ouders zullen er nog wel een tijdje zijn, maar op een gegeven moment zal je afscheid van ze moeten nemen, en dan?

Je schrijft dat je al vier jaar gezondheidsproblemen hebt en dat het erger wordt. Je hebt lichamelijke klachten maar artsen kunnen niets vinden. Dan ga je al gauw aan psychosomatische klachten denken maar dat weet je natuurlijk nooit zeker. Als het zo is dan is er een oorzaak en wil het beter worden dan moet men die vinden en jij zelf geloven in herstel en dat doe jij niet.

Je hebt bewust afscheid genomen van bijna iedereen waar je relaties mee had omdat je ze niet wilde belasten met jouw problemen. Dat wekt bij mij de indruk dat je een heel bescheiden iemand bent die geneigd is zichzelf weg te cijferen. Ben jij echt niet de moeite waard om wat aandacht aan te besteden, om jou als vriend te hebben?
Wat doe je zo de hele dag als je niet werkt en niet naar school gaat? Wat kun je nog? De hele dag niets doen en maar thuis zitten is de beste manier om weg te zinken in een depressie, dat weet je toch!

Het is erg jammer dat je zo je leven als los zand door je vingers weg laat stromen. Er liggen menselijk gezien nog zoveel jaren voor je. Is het echt niet de moeite waard om te proberen daar iets positiefs mee te doen? Is alleen zijn echt het beste? In de kerk zingen ze soms een lied:

Ga niet alleen door ’t leven, die last is u te zwaar, zoveel leed te dragen, ga niet alleen.

Dat zijn wat regels er uit, denk daar eens over na. Samen is alles makkelijker!