Misschien moet je is proberen om bv te zoenen. Doe het één keer en dan zal het wat losser komen. Wees niet bang om afgewezen te worden en als ik lees wat je zegt denk ik ook niet dat dat zal gebeuren. Later heb je misschien zin in meer.
Gewoon proberen!

Laat weten of het gewerkt heeft!

In je jeugd word je gevormd door de band die je hebt met je ouders. Daarbij staat de relatie die je hebt met je moeder model voor de relaties die je later met vriendinnen zult hebben, en de relatie met je vader voor alle relaties die je met mannen zult hebben. Of dat nu vriendschapsrelaties, liefdesrelaties of werkrelaties zijn. Als je onzeker bent tegenover vriendinnen en het gevoel krijgt dat je vriendinnen mogelijks niet tevreden zijn en het willen uitmaken, dan is dat waarschijnlijk een gevoel dat je kent uit de interactie met je moeder. Bijvoorbeeld, als je moeder je te weinig aanraakte of knuffelde dan ga je later problemen krijgen met lichamelijk contact en doordat je dat niet goed kent kan dat je enorm onzeker maken. Als je moeder altijd direct boos op je was en geen geduld toonde, dan ga je ervan uit dat een andere vrouw of ander meisje ook zo met je zal omgaan. Hierdoor kan je ter plekke bevriezen... Dus denk eens over hoe de relatie met je moeder is. Is die wel zo optimaal? Zie je niet dat de moeders van je vriendjes op een heel andere manier met hun zonen omgaan? Je moet dus eerst in het reine komen met jezelf en goed tot de overtuiging komen dat je er best mag zijn en dat je de moeite waard bent. Want dat is zo. Dat vinden die vriendinnen van jou ook, anders zouden ze niet je vriendin willen zijn. Dus die onzekerheid en die negatieve gedachten komen vanuit jezelf, vanuit je onderbewustzijn, niet uit je vriendin. Iemand aanraken en lichamelijk contact hebben is heel beangstigend voor iemand die hier onzeker over is door een jeugd waarin iets niet optimaal was. Lees: een jeugd waarin je iets tekort gekomen bent. Wat flirten en naar elkaar kijken kan nog wel. Maar wanneer het serieus wordt en je krijgt een relatie kan dit jou erg onzeker maken en allerlei onaangename gevoelens naar boven laten komen. Gelukkig kan je dingen die je vroeger gemist hebt nu nog inhalen. Dus je zal heel voorzichtig en met kleine stapjes positieve ervaringen kunnen opdoen die je toch nog het nodige zelfvertrouwen geven. Wees niet bang om tegenover je vriendin toe te geven dat je wat onzeker bent. Juist doordat je ook je onzekere kant toont ontstaat er intimiteit en vertrouwen tussen jullie en dat is wat een goeie relatie nodig heeft. Een goeie vriendin laat je hierom echt niet vallen, een goeie vriendin zal je nu juist heel veel liefde geven. Als ze daar niet toe bereid is en alleen maar aan zichzelf denkt (ja, er zijn echt zulke meiden!), dan moet je haar laten gaan, want daar kan nooit een relatie uit groeien waar jij gelukkig door wordt. Omdat ze mogelijks ook iets tekort is gekomen bijvoorbeeld. Kijk ook niet alleen hoe mooi of lelijk ze aan de buitenkant is. Iemand die heel mooi is kan een erg lelijke binnenkant (karakter) hebben en het omgekeerde is ook mogelijk.
Ook jij hebt het recht om vlinders te voelen en intens gelukkig te worden wanneer je vriendin je wil vasthouden, in plaats van te verstijven van de schrik. Als je hierover wil verder praten kan je een vertrouwenspersoon contacteren die je dan wel verder de weg wijst naar iemand die hier goed mee kan omgaan en die al veel grotere problemen heeft helpen oplossen. Dus kop op en vooruit ermee, je kan het! Kom dan maar even vertellen hoe het gaat! ♥

Beste jongen, Een heel verhaal wat jij daar vertelt en een heel eigenaardig verhaal. Om er een ding uit te halen: Je vraagt waarom jouw vriendin jouw vriendin wil zijn. Omdat ze je leuk vindt natuurlijk! Alleen, jij gedraagt je niet zoals een meisje van een vriendje verwacht, jij wil niet vrijen! Vandaar dus dat zij zich begint af te vragen wat ze met jou moet.

Dat is een merkwaardige zaak, want de meeste jongens willen niets liever dan handtastelijk worden met meisjes maar jij wil of durft ze niet aan te raken. De vraag is waarom niet?
Sommige mensen houden er niet van aangeraakt te worden of aan te raken. Soms groeien ze op in een koud gezin waar aanraken en knuffelen niet gebeurt. Wordt jij thuis wel eens geknuffeld of gezoend door je moeder, oma's of tantes, door je vader misschien? En hoe voelt dat?
Het kan ook zijn dat jij je lichamelijk helemaal niet tot meisjes aangetrokken voelt.

Jij zal eens aan zelfonderzoek moeten gaan doen. Hoe is dat meisje jouw vriendin geworden. Heb jij toenadering gezocht of is zij naar jou toe gekomen? Verlang je er naar om bij haar te zijn, leuke dingen met haar te doen, of kan het je niet zo veel schelen? Fantaseer je er wel eens over om met haar te vrijen of doe je dat niet? Maakt het idee van seks te hebben met meisjes je wel opgewonden of dat ook niet?
Het kan ook zijn dat je mentaal nog helemaal niet aan een relatie toe bent. Verkering hebben geeft verplichtingen en misschien wil je dat helemaal niet. Tenslotte ben je pas veertien! Je kunt best nog wat jaartjes wachten totdat je wat volwassener bent geworden.

Het leven als tiener is niet zo gemakkelijk, er verandert zo veel in zo'n korte tijd. Je mag zo weinig en je moet zo veel. Het is te begrijpen dat je er af en toe wat moeite mee hebt.
Heb je vrienden of anderen in je omgeving waarmee je over dat soort dingen kan praten? Iedereen is jong geweest en soms hebben ze ook dat soort ervaringen. De meeste volwassenen willen hier best met jou over praten.

Denk er eens over na. Waar het om gaat is dat jij nu heel eerlijk naar jezelf bent als het om je gevoelens gaat. Het kan best zijn dat jij niet wil zijn wie je eigenlijk bent, maar daar kun je alleen zelf achter komen als je diep in je ziel kijkt en heel eerlijk bent. Hou nooit jezelf voor de gek!