Vriendinnen

Ik heb nooit echt goede vrienden gehad. Op de basisschool zat ik vaak alleen in de pauzes en ook vonden mensen het niet leuk dat ik niet op mijn mondje gevallen was. In groep 7 trok dat een beetje weg en begon ik meer af te spreken om leuke dingen te doen. Toen ik naar de brugklas ging, bleef ik bevriend met 1 meisje uit mijn oude klas (E), die nog steeds in dezelfde klas als mij zat. We vonden 2 andere meisjes (L en C) waar we mee bevriend raakten. Uiteindelijk viel dat groepje een beetje uit elkaar. L en ik bleven nog wel goede vriendinnen, de andere 2 minder. In de tweede zat ik bij L in de klas. Uiteindelijk besloten we om bij nog iemand anders (N) te gaan zitten. Ik ben altijd vrij verlegen geweest qua vrienden maken, dus vaak zat ik er maar wat stilletjes bij. L ging steeds meer om met N en nodigde mij dan soms niet uit. Dat vond ik prima, ik hoefde niet elke week 3 keer af te spreken, maar op z'n minst 1 keer per week vragen was genoeg geweest. Uiteindelijk begonnen L en ik steeds meer ruzie te maken om de kleinste dingetjes. Toen kwam er opeens een nieuw meisje bij ons in de klas (K). Ze kwam bij ons zitten en het klikte best goed tussen ons. Toen hebben we miss 2 maanden een paar keer leuke dingen gedaan met z'n vieren. Uiteindelijk ging L meer om met andere kinderen uit de klas dan met ons. Ze ging bij ze zitten en is daarna ook niet meer bij ons komen zitten. We praatten nog wel. N en K waren mijn enige echte vrienden. Ik dacht en hoopte dan ook dat N, K en ik best vrienden konden blijven. Dat is anderhalf jaar lang ook gelukt. Tot ze maandag aan het eind van de pauze naar me toe kwamen om me te vertellen dat ze geen vrienden meer wilden zijn. Ze wilden niet meer bij me zitten, maar deden dat uiteindelijk de les daarna toch, om te vragen of ik het niet erg vond. Ze vonden dat we te veel ruzie hadden en dat ik niet gezellig genoeg was. Aan de ene kant deed dat wel pijn, maar aan de andere kant was ik best opgelucht. Ze probeerden namelijk altijd over me heen te lopen. Maar ik vind het alleen zitten in de les en in de pauze gek genoeg niet eens het ergste. Het ergste vind ik dat ze me steeds vragen; "Hey, kom je niet bij ons zitten?" "Hoe gaat het met je vrienden?" Etc. Terwijl ze zelf ook wel weten waarom ik alleen zit. Gelukkig heb ik nog wel gewoon vrienden, maar niet hele goede. Verder heb ik bij sommige vakken aangewezen plaatsen, dus daar zit ik dan niet alleen. Maar mijn vraag is: wat kan ik doen dat ze me niet meer zo lastigvallen? Negeren wordt echt heel moeilijk, want als ze je willen irriteren komen ze gewoon bij je zitten tot je je kapot ergert. Vandaag heb ik een paar keer oortjes ingehad en gedaan alsof ik ze niet hoorde, maar toen kwamen ze steeds dingen vragen. Gelukkig moet ik dit jaar mijn profielkeuze maken. Zij kiezen allebei een ander pakket, dus er is weinig kans dat we in dezelfde klas komen. Ik hoop dat ik volgend jaar meer geluk heb met vrienden maken en behouden.