TS, je geeft aan dat je een probleem hebt. Maar heb jij het probleem of hebben anderen een probleem? Ik denk eerder het tweede namelijk. Met jou is niets mis.

Ik herken het wel een beetje. Ik krijg soms wel eens opmerkingen van een beste vriend, maar ook anderen, zoals:
Het zou me niet verbazen als je ooit uit de kast komt, of: als iemand hier homo zou zijn, dan ben jij het.

Ik lach hier altijd wel een beetje om enzo, maar ik heb dus wel daadwerkelijk zulke gevoelens.
En zoals iemand anders al zei: misschien dat je je anders gedraagt. Dat doe ik namelijk wel. Ik houd niet van vechten, stoeien, voetballen. En in een grote groep ga ik liever naar de meiden, die zijn ten minste niet zo ruig.
En heb ook veel meer vriendinnen (6) dan vrienden (3).

Hier kan je eig niet zo veel mee, maar wou wel even delen dat ik het herken en dat je niet alleen ben.
(Ik ben niet uit de kast, best wel conservatieve mensen om me heen)

Dag TS,
Dat probleem ken ik een beetje. Toen ik 13 was wist ik al van mijn eigen dat meisjes niks voor mij waren. Mijn beste vriend en ik waren veel meer dan beste vrienden en de enige aan wie ik dat durfde vertellen was mijn broer. Broer en ik waren onafscheidelijk (nu ieder beetje eigen weg maar nog steeds twee handen op één buik hoor, echt wel :-) ) en heb hem gevraagd wat ik moest doen. En dan op dit forum uitgekomen, vijf jaar geleden.
De gemakkelijkste oplossing uit het probleem, leerden we hier op het forum, was meteen de moeilijkste: het aan mama vertellen. Ik was aan het huilen van de zenuwen en de ontlading van het eindelijk verteld te hebben en wat bleek: mama wist het al! Voor zover ik toen wist was er niks aan mij waaraan het te merken was dat ik voor de jongens was. Toch bleek het in de kleine dingen te zitten: gebaren, kijken, algemeen gedrag, zeer zachtaardig, af en toe gek doen; dus dingen die een stoere jongen niet doet of niet is. Ik heb wel tot mijn zestiende moeten wachten vooraleer ik met mijn beste vriend meer dingen mocht doen dan samen aftrekken, want er moest maar eens de kans bestaan dat ik omsloeg en toch voor de meisjes zou zijn.
Op school was het in het begin moeilijk, maar dan ook alleen maar door de pestkoppen die sowieso de zwaksten pesten en door een groepje turken die vonden dat ze het recht hadden te doen en laten met mij wat ze wilden omdat dit van hun geloof mag. Met al de rest ben ik gewoon vrienden gebleven en veranderde er eigenlijk niets. En als ik al eens raar deed, dan bekeken ze me niet scheef want ze wisten waarom dit was :-) .
Ergens voelen jongens het aan als een andere jongen ook voor de jongens is. Heel raar, maar het is zo. In de studeergroep weet ik van twee anderen dat ze homo zijn, maar die zijn niet uit de kast. Ik wel. En ik heb er enorm veel plezier van want ik 'zit niet met een geheim', ik ben vrij en ik heb een vriend en onze relatie hoeven we niet te verstoppen.
Succes, TS :-)
Groetjes, S

Hey TS,

Wat naar dat je dat meemaakt. Ik heb het zelf ook meegemaakt toen ik 14 was, maar ben niet homo. Alleen dacht ik dat wel toen iedereen het ging roepen tegen mij.

Daarnaast herken je het vaak bij iemand in gedrag, uiterlijke verzorging of stem (geen idee waarom). Je zou het aan iemand kunnen vragen die je vertrouwd hoe je overkomt naar anderen. Echter betekent dit NIET dat je jezelf moet gaan veranderen/aanpassen.

Je bent zoals je bent, accepteer het en werk aan zelfliefde. De middelbare school zit vol met onzekere mensjes, dus over een paar jaar kijk je ook terug naar je middelbare schooltijd en zie je hoe sommigen echt sukkels zijn.

Hallo j 13 ik ben ook een j binnen 2 maand kom ik 14.
Ik heb al een beetje experimenteert met andere jongens en ik weet ook nog niet wat ik ga worden maar vond het wel leuk om streelt te worden door andere jongen . Heb dit ook nog niet durven vertellen tegen mijn ouders. Want ik denk wel dat ze hopen dat ik een meisje leer kennen en we samen de zaak verder zetten vooral omdat ik nu dezelfde richting volg als mijn papa.
Het is jammer dat we hier geen gegevens mogen delen anders konden we eens app en er eens over praten

Beste jongen, Jij bent dus wel een jongen, maar niet zo fanatiek. Je gaat vooral met meisjes om en ik neem aan minder met jongensdingen zoals voetballen en vechten bijvoorbeeld. Ja, dan krijg je al gauw dat ze denken dat jij homo bent.
Het punt is, is dat erg? Zit jij er mee dat je homo bent en zou je liever net als de meeste jongens willen zijn, of heb je het wel naar je zin met al die vriendinnen?
Als jij geen homo wil zijn, dan is dat vervelend, maar er is niets aan te doen, dus beter kan je dan maar gewoon homo zijn en er het beste van maken. Voorlopig heb jij het wel gezellig met die vriendinnen van je en ik denk dat die meisjes jou ook wel leuk zullen vinden. Je bent wel een jongen, dat vinden ze leuk, maar je doet niet klef zoals jongens die een meisje willen. Zo leren die meisjes hoe een jongen is en daar hebben ze later veel plezier van.

Later gaan de meeste meisjes een speciale vriend krijgen en jij gaat ook verlangen naar een speciale vriend. Voor veel homojongens is dat een moeilijke zaak. Ze zijn homo, ze willen een vriend, maar ze durven dat niet te zeggen. Zo krijg je dus nooit een vriend.
Voor jou is dat geen probleem. Jij bent zo homo dat iedereen die niet helemaal onnozel is dat al gauw in de gaten heeft. Jij hoeft niet te zoeken, jij wordt gevonden en hopelijk door een lieve jongen die jou ook heel lief vindt. Zoals jij het nu heel gezellig hebt met je vriendinnen heb jij het straks heel gezellig met je speciale vriend en het samen homo zijn.

Je bent bang om toe te geven dat je homo bent vanwege je zus. Is je zus zo'n onnozel meisje dat ze niet allang weet hoe het met jou zit? Meisjes praten veel met elkaar over alles en iedereen, dat weet je toch!
Ik denk dat je ouders ook allang hun vermoedens hebben. Misschien zitten ze er wel op te wachten dat jij het vertelt. Dan kunnen ze er met jou over praten en je zeggen dat ze heel veel van je houden en altijd van je zullen blijven houden.

Het is niet altijd leuk om homo te zijn, maar als het zo is dan kan je er maar beter het beste van maken. Als homo kan je een fijn leven hebben met vriendschap en liefde.
Ik zag laatst iets op tv over twee boerenjongens die elkaar gevonden hadden en nu samen een veeboerderij hebben. Ze hebben het heel gezellig samen.
Wees gewoon wie jij bent, maar volgens mij kan jij niet anders en dat is prima! Je bent goed zoals je bent.

Hé misschien komt het door je gedrag, ik bedoel hoe je praat, hoe je loopt en hoe je beweegt dat ze denken dat je homo bent, vraag het eens aan dat ene meisje die het wel van jouw weet