Mis ik een deel van mijn jeugd?

Nu het weer mag gaan vrienden en vriendinnen van mij heel vaak naar een fuif. Veel van deze vrienden drinken dan wel wat en hebben al eens, of meerdere keren, beginnen muilen en wat dan ook. Ze vinden het allemaal zeer leuk en spannend. Zelf heb ik echter niet de neiging dit te doen.

Ikzelf ben aan het sturen met een jongen die ik al een paar jaar ken, eigenlijk weten we van elkaar wel dat we half verliefd zijn op elkaar, maar we willen niets forceren dus we wachten tot er iets veranderd. Nu het is dus niet dat ik echt een relatie heb ofzo, we sturen ook echt niet constant, soms een week lang niet ofzo.

Maar nu recent op een fuif zag ik plots een zeer leuk meisje en zei zag geïnteresseerd terug. Ze kwam me zelfs opzoeken om tegen mij te dansen. Ik wou zeggen dat haar kort haar mooi was en wat haar naam was en die dingen maar ik ben in de plaats gewoon weggewandeld en heb haar afgeblokt. Ik voelde mij ineens schuldig tegenover die ene jongen waarmee ik stuur.

Ik heb nu echter wel wat spijt dat ik niets heb gezegd tegen dat meisje, dat ik niet weet wat haar naam was. Ik kan ze nergens meer vinden.

Aan de andere kant weet ik ook wel dat als ik ineens met andere mensen ga praten en misschien wel muilen op een fuif, dat mijn kansen met die ene jongen wel weg zijn. En ik vind hem echt oprecht leuk, maar ik ben bang dat ik later ga denken dat ik niet genoeg heb geëxperimenteerd in mijn jeugd en dergelijke..

Wat zou ik doen in de toekomst, bij een volgende fuif, als zo een situatie weer voorkomt? Ik wil echt niets "missen" van mijn jeugd en hier spijt van krijgen, maar ik wil ook niet gewoon beginnen muilen met een vreemde gewoon omdat het spannend is en dan alle kansen vergooien met iemand die ik echt oprecht tof vind. Waarom moet het zo moeilijk zijn?