Ik herken dat gevoel wel hoor.... Ikzelf ben ook op mijn 18e op mezelf gaan wonen omdat ik graag een plekje voor mezelf wilde. Ik moet wel zeggen dat het op jezelf wonen duurder is dan ik had gedacht en soms valt dat echt niet mee. Dat levert ook stress op en na hard gewerkt te hebben hou je nog niets over aan het eind van de maand, en kun je minder leuke dingen doen dan voorheen.
Maar ik heb het prima naar mijn zin zo en juist omdat je niet iedere dag bij je ouders komt ga je je ook niet irriteren aan hun. Sterker nog, wij gaan nu veel beter met elkaar om.
Wat ik wel als tip wil meegeven is dat je niet met knallende ruzie het huis moet verlaten. Je zal je ouders nog nodig gaan hebben. Ik besef nu meer dan ooit dat mijn ouders het goed bedoelden op die momenten dat ik ze enorme zeikerds vond.
Enne.... als je serieus bent zet dan goed op een rijtje voor jezelf wat je inkomsten zullen zijn aan studiefinanciering en/of baantjes. En maak een overzichtje wat je uitgaven zullen zijn voor huur / eten/kleding / kapper/verzekeringen/ tv/internet/telefoon/vervoer en al dat soort dingen. Zoek je meubels in een kringloopwinkel, en zorg dat je een buffertje hebt op je bankrekening die je alleen in noodgevallen aanspreekt.....
In ieder geval succes !

Goed dat je actie onderneemt en zo positief blijft, ik zit al tegen het koken! Bij mij thuis...

-

Inderdaad zoals je zelf al zegt, gewoon doen waar je je het beste bij voelt meid