Foutje leeftijd, was 18 toen ik daar zat in die Belgische jeugdinrichting.
Ben nu 20. Toen ik 19 was heb ik ook een reactie gegeven op een andere topic die nu gesloten is. Ging over internaten en in stellingen. Maar toen was het al bekend en nu nog. Te weinig personeel en aandacht.

Een halfjaar in een Belgische jeugdinrichting geplaatst, nu komen de misstanden in het nieuws, weinig of geen begeleiding, Te weinig personeel. Met 2 jongens in een 1 persoonskamer, was misschien geen lieverdje maar nooit geen geweld tegen anderen gebruikt. Thuis kan ik er niet over praten, ze vinden dat het mijn eigen schuld is en niet moet zeuren. Het personeel toonde begrip of ze hoorden je verhaal aan en verder niets eigenlijk. Gelukkig konden we nog wel bellen als we naar de wc moesten, pissen doe je maar in de wasbak zeiden ze en wel even flink na spoelen. Gelukkig had ik een jongen in de cel die vrolijk en nergens mee zat en die me er door sleepte.

Iedereen krijgt toch begeleiding, thuis, school, stage lopen. Zijn zoveel vormen van begeleiding.

Jongen ook 17. Heftig jouw verhaal , vooral de manier waar op ze jouw uit huis geplaatst hebben.
Hoop dat het nu beter met je gaat, en dat je achteraf wel een mooie tijd hebt gehad in die instelling.
Jij heb dus ook die macho cultuur mee gemaakt, ik ook, maar we hadden wel goede vriendschappen.
De begeleiding was ook wel goed, met de leiding kon je wel goed praten en begrepen ons ook wel.

Bij mij is het gebeurt omdat m'n moeder zware psychische problemen had. Al op m'n 7e hoor. Alles ging mis in ons gezin. M'n vader kreeg een zwaar ongeluk. Broertje en zusje hadden een zware huidziekte, ik denk dat ze 3 kinderen niet meer aankon. Alleen de manier waarop was niet fijn. Ik was met een leugen naar een instelling gebracht op me 7e. Ik dacht dat ze zij dat we een stukje gingen rijden ofzoo. Ik had toen al door dat het een leugen was maar deed gewoon mee, ik wist al toen, wat er gaat gebeuren is niet leuk maar ik heb geen keus. Bij mij geen goed overleg, terwijl dat bij mij op me 7e echt al mogelijk was. Met een leugen in een instelling gezet, voelde me flink veraden. Instelling was wel even wennen ja, echt een macho cultuur onder de jongens. Was wel leuk dat elk van die 30 jongens anders zijn. Ik was eerst niet met muziek bezig maar daar leerde ik al van een jongen van 12 dat ik het geweldig vond. Eigenlijk vreselijk herrie op de kamer maar ik vond het leuk.

Jongen ook 17, die ook ervaring heeft met een inrichting. Snap ergens wel wat je bedoeld. Zelf heb ik er niet zo'n last van gehad. Ze begrepen ook wel waarom het thuis niet zo ging.
In overleg heb ik enige tijd in een instelling gezeten. Maar vrijwillig. Anders is het als het een jeugdinrichting betreft, een gesloten inrichting als je voor iets veroordeeld bent.
Maar sommigen zien dit verschil niet. Wel als ik anderen ontmoet die ik niet ken, jongens of meiden, en ze horen dat je in een instelling hebt gezeten, willen ze wel altijd uitleg.
Dat vond ik wel hinderlijk dat je altijd moest uitleggen waarom je daar geplaatst was, maar dan begrepen ze het meestal wel.

@jongen 17
Ik heb ook wel ervaring met een instelling, voelde je daarvan geen slachtoffer? Ik mocht in de weekenden naar huis en ik had nog wat neven die net zoo oud als ik zijn en die begonnen anders tegen me aan te kijken. Van hij zit in een instelling dus die zal wel gek zijn of dat dacht ik dat hun dat dachten.

Waarom wil je dit weten jongen 23, normaal krijg je opvoeding en begeleiding thuis van je ouders. Door omstandigheden of bepaalde situaties kan dit veranderen. Wat je soms niet kunt of wilt accepteren. In overleg heb ik enige tijd in een instelling gezeten. Goede begeleiding en voldoende leer mogelijkheden dat wel. Allemaal jongens ,allemaal uit huis geplaatst. Kom je wel ineens in een soort macho cultuur terecht, noem het zelf stoer jongens gedrag wat ik wel waarderen kon, wel hechte vriendschap met enkele jongens.

Ik leef op mezelf maar heb budget voor begeleiding die aan huis komt (VAPH in Belgie).