Ik ga al mijn hele leven naar een naaktcamping. Op mijn 12de voelde ik mij zo ongemakkelijk bij het naakt rondlopen dat ik zei dat dat de laatste keer zou zijn. Uiteraard waren mijn ouders het daar niet mee eens en moest ik het jaar daarop gewoon weer mee. Wel hadden ze gekeken naar een camping waar het ook nog wel redelijk geaccepteerd werd om met (minimale) kleding rond te lopen. Dus toen heb ik nagenoeg de hele vakantie in mijn onderbroek gelopen. Alleen in het zwembad moest ik naakt, maar als ik er dan uitkwam deed ik snel een handoek om of mijn onderbroek weer aan. Het jaar daarop weer naar een vergelijkbare camping geweest. Ook daar weer de vakantie in mijn onderbroek begonnen. Had daar een groep jongens leren kennen van mijn leeftijd. We gingen toen op dag 3 ofzo met een aantal zwemmen. Op de een of andere manier voelde ik mij met dat groepje toch op mijn gemak ofzo, want aan het zwembad bleef ik gewoon naakt zitten en ook terug naar de caravan liep ik gewoon naakt mee. Toen dacht ik van ja waarom zou ik dan nog een onderbroek aandoen als ik nu toch al naakt de halve camping ben over gelopen, dus toen heb ik de rest van de vakantie ook gewoon naakt gelopen. Afgelopen zomer ook gewoon weer de hele vakantie naakt gelopen.

Vrienden hoeven niet per se te weten datbik naar een naaktcamping ga. Aks ze er naar vragen waar ik geweest ben zeg ik gewoon dat iknaar een camping ben geweest

Toen ik net schaamhaar kreeg en borstjes vond ik het ook even lastig, en ik kwam er ook achter dat niet alle gezinnen gaan. Ik ben toen een paar keer niet meegegaan maar ik vind het nu juist weer chill. We gaan van de zomer naar Kroatië. Ik schaam me niet voor mijn blote ouders, thuis zijn ze ook alleen bloot als er geen vriendinnen bij zijn. Het is gewoon fijn om naakt te zonnen en te zwemmen en ik vind het minder gedoe geven dan op een textiel strand als jongens en meiden naar elkaar zitten te gluren (een bikini of zwemshort is ook weer niet zo veel stof dat het alle hormonen tegenhoudt). Dus mijn tip is, gewoon over praten met je ouders, maar ook, het went vanzelf weer als je het opeens gek vind.

Ben je van jongsaf gewoon om met jullie gezin naar naturistencamping te gaan? Wij gingen in de zomer afhankelijk van de reisbestemming naar naaktstranden en naturistencampings en ik was dit dus gewend. Rond mijn puberjaren werd ik me bewust van mijn lichaam en het - samen met anderen - naakt zijn. In Nederland op een camping vond ik dit toen ook niet meer zo fijn, maar op vakantie in Frankrijk had ik hier dan weer geen moeite mee en totaal geen gêne om de ganse dag naakt te zijn.

Zeker op jouw leeftijd lijkt het me normaal dat je met je ouiders op vakantie gaat. Ik was 18 toen ik voor de eerste keer zelf, met vriendinnen, op vakantie mocht en dan ook nog binnen Nederland. Ik been ook heel vaak naar naturistencampings en naaktstranden geweest en daar heb ik nu toch best voordeel bij. Waar anderen zich kennelijk voor hun lichaam schamen heb ik dat helemaal niet, integendeel! Ik zou het liefst overal naakt willen zijn maar dat kan helaas niet altijd. Ik ben ook best trots op mijn lichaam en dat hebben mijn ouders me meegegeven tijdens mijn pubertijd en ik ben er blij en gelukkig mee.

Waar schaam jij je voor? Is het om bloot te zijn, zeker je nu in de puberteit begin te komen. Want je borsten zullen zich gaan ontwikkelen en je zal ook schaamhaar krijgen. Of is het meer schaamte naar je vrienden en klasgenoten. Ik heb zelf geen ervaring hiermee, maar ik lees dat veel kinderen het leuk vinden. En dat er geen rare opmerkingen zijn op zo'n camping. Vind jij het ook minder leuk om bloot met je ouders te zijn of dat ze jou bloot zien?

Je kan toch aangeven dat je niet meer mee wil? Dat je naar een zomerkamp wil komende zomervakantie. Het helpt als je dan al meteen hebt uitgezocht naar welk zomerkamp je wil gaan natuurlijk 😉