Ik heb geen verstand van gescheiden ouders, maar ik zou geen dingen doen waarvan je later denkt: Shit, waarom heb ik dit gedaan. Bijvoorbeeld: probeer NIET om gemeen tegen de vrouw van je vader te zijn, want daar ga je spijt van krijgen. Als je aardig tegen haar blijft komt het vast goed.

Meisje 12 je moet het gewoon accepteren en niet zeuren! Het is de keuze van je vader en jij bent maar een kind dus daar heb je niks over te zeggen en je moet gewoon luisteren naar je nieuwe moeder

Tja, je zult het er nog een aantal jaar mee moeten doen, als het tussen hen blijft duren, vrees ik.

Dus ik zou zeggen: hoffelijk en beleefd zijn, je correct gedragen, zodat het voor jullie allebei leefbaar is. Misschien is het even wennen, ik snap dat wel, maar de kans is groot dat je elkaar na een tijdje toch wel gaat mogen. Net zoals wanneer je naar een nieuwe school gaat waar je nog niemand kent. Het duurt soms ook even voordat je nieuwe vrienden maakt. Maar daarna is het echt wel fijn.

Voor haar is het evengoed wennen, ze zit zelf wellicht ook met twijfels en angst dat het niet gaat lukken. Dat moet je ook begrijpen.

Bij meningsverschillen: probeer de dingen rationeel te overleggen met elkaar, op basis van gezond verstand rationele argumenten. Niet schelden en roepen, dat werkt niet. (Vraag niet hoe ik dat weet. :-)

Bedenk ook: als je eindeloos ruzie zou gaan maken, maak je daarmee iedereen ongelukkig: jezelf, haar, en je vader.

Maar behoud wel zoveel mogelijk je zelfstandigheid van denken, levensvisie, en zo. Je hoeft niet dezelfde visie te hebben als haar, of als je vader. Dus ook niet slaafs gaan slijmen, kruipen en meelopen. Daar word je ook niet beter van.

Nu ja, dit is mijn visie, maar je hebt natuurlijk altijd het recht om het anders te zien. Ik ken je situatie niet.

goed op een rijtje zetten wat je niet leuk vind aan haar. misschien kun je het zelfs opschrijven. als je een beetje goed met je vader kunt opschieten kun je het rustig aan hem vertellen, misschien dat ze dan wat aanpassingen kan doen.

het is altijd lastig als er ineens een plusouder bij komt, helemaal als je al zo oud bent dat je begint met puberen. dan heb je daar helemaal geen zin in en vaak probeert de plusouder dan een band op te bouwen terwijl dat op die leeftijd al lastig gaat.

blijf vooral je grenzen aangeven, waarschijnlijk zal ze voor een lange tijd blijven dus haar alleen maar haten heeft geen zin. hier word je zelf ook ongelukkig van.

succes en laat weten of het iets heeft geholpen