Beste meid, Jouw situatie is zeker een hele nare situatie. De verhoudingen bij jullie thuis zijn totaal verstoord. Je moeder en je vader zijn op elkaar uitgekeken en jij bent boos op je moeder en gelooft niet meer dat ze nog echt om jou geeft.

Wat jouw moeder gedaan heeft is niet netjes, maar net zoals jonge mensen kunnen volwassenen plotseling verliefd worden. Blijkbaar was het vuur tussen je moeder en je vader al langer gedoofd en toen kwam ze opeens een leuke man tegen.
Je neemt haar kwalijk dat ze daar tegenover jullie over gelogen heeft, maar is dat vreemd? Ze kan moeilijk onder het eten gaan vertellen dat ze zo'n leuke man heeft ontmoet waar ze helemaal verliefd op is geworden. Ze kan ook moeilijk tegen jullie vertellen dat ze een paar uurtjes op bezoek gaat bij haar buitenechtelijke relatie.
Die leugens waren ook om jullie te beschermen tegen de narigheid die zo iets geeft als het uitkomt en uiteindelijk is het dus toch uitgekomen.

Je moeder heeft geprobeerd jou kleren te laten dragen die zij leuk vond maar dat heeft ze opgegeven. Jullie zijn nu boos op haar en jullie vertrouwen haar niet meer en nu is er dus steeds ruzie. Is dat rechtvaardig? Mensen maken fouten maar moeten ze daar continu op afgerekend worden? Je moeder voelt zich niet gelukkig in hoe de situatie nu is. Ze probeert weer een band met jou te krijgen maar jij wijst het af. Je denkt dat ze het niet echt meent.
Hebben jullie wel eens echt met elkaar gepraat over de situatie zoals die is en misschien over wat er gebeurd is zonder te schreeuwen en verwijten te maken? Denk je dat je daartoe in staat bent of gaat dat echt niet lukken?

Je moeder is toch je moeder en moeders en dochters hebben wel vaker een wat moeilijke relatie. Mijn zus had ook altijd verschil van mening met mijn moeder over van alles en nog wat.
Straks ben jij misschien zelf moeder en dan is jouw moeder de oma van je kinderen. Hoe wil jij dat het dan gaat?

Jouw vader heeft het allemaal maar opgegeven begrijp ik. Alleen uit praktische overwegingen wonen jullie nog samen in een huis. De familie heeft zich er ook al mee bemoeid begrijp ik. Een complexe zaak.
Soms zegt je moeder lelijke dingen over je vader en dat is niet leuk als jij van je vader houdt. Jij gaat dan lelijke dingen terugzeggen en zo escaleert het weer. Kun je niet beter iets zeggen van: Ma, moet je dat nu echt zeggen? Of, zeg dat je dat niet horen wilt en loop weg.

Van jou wordt veel wijsheid en tact gevraagd en dat heeft niet iedereen van zestien. Jongeren zeggen waar het op staat en als dat niet bevalt vliegen ze elkaar in de haren. Bij je ouders kun je dat niet doen, maar misschien dat je eens moet proberen in gesprek te komen in plaats van te gaan schelden.

Een pasklare oplossing heb ik niet voor je. Je ouders hebben er een puinhoop van gemaakt en jij en je zus zitten er mee. Probeer kalm te blijven en zoek het conflict niet op. Veel meer kun je niet doen. Sterkte!