Beste TS, Niet leuk als je denkt dat je moeder niet blij met je is, maar is dat echt wel zo? Je hebt zeker een mooie prestatie geleverd met je 8,9 (voor wat?), maar zijn daar misschien wat mindere prestaties aan vooraf gegaan? Ik kan mij voorstellen dat je moeder heeft lopen aandringen op beter je best doen en nu je een mooi cijfer hebt met haar opmerking iets bedoelt van: "Zie je nu wel! Je kunt het best".
Misschien ook dat je maar een uur per dag mag gamen om te zorgen dat jij goed blijft presteren op school.

Ouders willen het beste voor hun kinderen, maar als je jong bent dan is wat het beste voor je is niet altijd dat wat je wilt. Als je wat ouder bent trouwens ook niet altijd. Je moeder denkt te weten wat goed voor jou is en ze probeert jou de goede richting op te sturen. Mensen zijn soms teleurgesteld in hun leven en dan worden ze wel eens negatief. Misschien dat voor je moeder het leven ook niet altijd gemakkelijk was en komt het daar door. Is er ook een vader? En hoe denkt die er over?

Het zou fijn zijn als jij het gevoel zou hebben dat je moeder om je geeft en haar best voor jou doet. Wat ze allemaal niet goed doet in jouw ogen weet ik niet, maar probeer het een beetje positief te zien en denk eens na over wat ze zegt. Ze zal niet altijd ongelijk hebben en misschien kunnen jullie er over praten, zonder gelijk ruzie te maken natuurlijk!. Eens worden jullie het niet direct denk ik, maar altijd boos op elkaar zijn is ook niet leuk.

Je doet je best voor school en dat is heel goed. Doe nu ook je best om je moeder te begrijpen! Daar worden jullie allebei gelukkiger van.

Als je het lastig lijkt om het met haar te bespreken kan je een brief schrijven en aan haar geven dat je trots was op bijvoorbeeld dat goede cijfer en het fijn zo vinden als ze ook inziet dat het realistisch een mooi cijfer is en je eerder een compliment zou verwachten dan een opmerking.

Is het plots zo geworden dat ze zo doet? Dan kan er wat aan de hand zijn maar is het nog steeds niet goed.