Geen raad meer thuis

Geen raad meer thuis In maart, heeft mijn vader op een seksuele manier toenardering gezocht. Door dingen voor te stellen ; (Hij mij graag eens naakt zou zien-Dat ik altijd eens zou mogen gaan voelen bij hem-Hij al eens bijna mijn borsten had gezien,..) Ernaast ook negatieve dingen over de relatie met mijn moeder... Dingen die echt shockerend waren voor haar. Dan heb ik die bezorgdheid gedeelt met mijn psycholoog, die heeft dan alles aan mijn moeder moeten vertellen. In het begin was ze er van slag van, elke avond wou ze opnieuw de waarheid achterhalen. Elke avond was er ruzie met mijn ouders... Op een avond was het zodanig uit de hand aan het lopen, dat ik mijn moeder betrapt had toen ze een overdossis aan het nemen was. Mijn vader kwam er toen bij. Had mij toen een bedreiging gegeven 'Hij mij eens daags zou neersteken'. Toen had ik naast de ambulance, ook nog de politie gebeld. Sinds april ben ik opgenomen, in een psychiatrisch ziekenhuis. Voor mijn psychische problemen, de thuisproblemen. Het ! ergste vind ik, dat mijn moeder afstandelijk deed. Mij verwijten gooide, mij verschillende keren afwees als ik erover wou spreken. Vooral dat laatste zit mij elke dag dwars, ik kan er soms nachten niet door slapen. Het lukt mij niet om te verwerken, dat mijn moeder mij vader gesteund heeft afstandelijk deed ten opzichte van mij. Ook met dat ik al verlatingsangsten heb. Niet weet hoe ik naar huis ga kunnen gaan. Als ik, na 5 maanden zelf initiatief moest nemen om er eens over te praten. Wat denken jullie