levensmoe, gezeik ouders (heel lang verhaal)

ik ben een meisje van 16 jaar. ik kan niet communiceren met mijn ouders en ik heb altijd het gevoel dat ze teleurgesteld in me zijn. ook verwachten ze altijd het beste van me. ik ben na de basisschool op de middelbare school beland in een havo/vwo klas, en in de 2e doorgestroomd naar vwo. mijn ouders zijn streng, sommige mensen zullen zeggen dat ik overdrijf en ik weet dat het erger kan. ik heb op mijn 12e voor het eerst gerookt, toen betekende het niet veel meer dan stoer doen en nieuwsgierigheid. af en toe een sigaret, en dat ging door tot dat ik 15 was. ik vond dat roken hielp tegen stress, school ging namelijk niet meer zo lekker en papa en mama waren niet trots op de resultaten. ik rook nu veelste veel en ze hebben me ook wel eens betrapt, vervolgens schreeuwen ze aan 1 stuk door tegen me. ik van uitgaan en feestjes enz. maar mijn ouders verbieden dat meestal of geven me een tijd mee, nooit later dan 1 uur. eerst moest ik altijd 12 uur of eerder thuis zijn, en daar was ik het niet mee eens maar ik wist/weet dat discussiëren met mijn ouders totaal geen zin heeft. heel vaak als ik ertegen in ga dan mag ik helemaal niet meer weg. als ik te laat was of ik kwam ik rook naar drank bijvoorbeeld, dan kreeg ik standaard een maand huisarrest en moest ik mijn telefoon inleveren. vorig jaar had ik daar een oplossing voor bedacht.. ik kwam elke avond (in het weekend) braaf optijd thuis, en vervolgens als mijn ouders sliepen ging ik er weer vandoor. vaak was ik dan 7 uur sochtends pas thuis. ook ben ik gaan experimenten met zwaardere middelen dan sigaretten en drank. hasj en wiet had ik ook al wel eens gebruikt, maar ik heb onderhand ook drugs zoals xtc, 4fmp en cocaïne gebruikt. mensen zullen denken dat ik het verkeerde pad opga maar ik zie het als een tijdelijke uitweg van al het gezeik thuis en op school. al moet ik zeggen dat ik op sociaal gebied ook onwijs veel gezeik heb gehad en dat was/is soms veelste veel tegelijk. mijn school prestaties leidde onder mijn gedrag. ik ben ongelukkig op school en ik ben ongelukkig thuis en het liefst ben ik er zo snel mogelijk weg. een aantrekkelijk idee voor mij was om van 4vwo naar 5havo door te stromen. mijn school is 1 van de weinige die dat toelaat, en mijn docenten hadden unaniem goedgekeurd dat ik naar 5havo mocht. ik was onwijs blij dat ik niet hoefde te blijven zitten. ik heb namelijk het gevoel dat vwo ten eerste niks voor mij is en dat ik het hoe dan ook niet ga halen. heb me ook nooit thuis gevoeld in de klas. ook leek 5havo een hele goede uitweg omdat ik volgend jaar dan examen had gedaan, en vervolgens op kamers kon gaan en dus niet meer thuis hoefde te wonen. helaas hebben mijn ouders deze keuze van mij ontnomen, waardoor ik moet blijven zitten in 4vwo. ik ben hier heel erg boos om, puur omdat ik het niet kan begrijpen. mijn vader heeft havo gedaan, mijn moeder heeft mavo gedaan, mijn oudere broer heeft havo gedaan (terwijl hij makkelijk vwo kon) en mijn zusje doet nu ook havo. toch kunnen ze niet met het idee leven dat ik geen vwo doe. hun argument is dat ik geen flikker doe. sommige periodes is dat ook zeker het geval geweest want ik zag niks meer zitten en zulke periodes heb ik nog steeds heel vaak. ik heb onwijs veel ruzie thuis en het lijkt alsof ik de gene ben die alles fout doe. het is overduidelijk dat ze teleurgesteld in me zijn. het idee dat ik nog minstens 3 jaar op een niveau zit wat totaal niet bij me past (ookal vinden mijn ouders van wel), en ook nog is minstens 3 jaar thuis moet wonen, aangezien op mezelf wonen geld kost en ik kan moeilijk een goedbetaalde baan hebben terwijl ik vwo probeer te redden. de komende jaren zien er in mijn ogen uit als een zwart gat van onzekerheid. ik wil gwn zo snel mogelijk uit huis maar ik wil niet wegrennen zonder diploma. ik heb het gevoel dat ik geen eigen keuzes mag maken zolang ik thuis woon.. ik ben ten einde raad en ik weet niet meer wat ik moet doen.