Niet iedereen zal mijn mening delen maar ik vind dat als je zo goed mogelijk probeert te leven, en respect hebt voor anderen, dat dat voldoende is voor god. En dan maakt het niets uit of je homo bent of niet.
Ik zelf kom uit een zwartekousendorp en ik weet dus ook wel hoe heftig er gereageerd wordt op homofilie.
Wat natuurlijk volkomen onzin is, homofilie is van alle tijden, en het kan volgens de bijbel dan wel een " gods gruwel" zijn, er staan zoveel dingen in die niet mogen en die tegenwoordig volkomen geaccepteerd zijn. Het probleem met religie is dat mensen er bepaalde dingen eruitpikken die ze voor henzelf belangrijk vinden (al dan niet gedrild door hun opvoeding), en dat dan vervolgens als de enige waarheid aanhouden zonder enige ruimte voor discussie.
Ik heb de kerk verlaten juist omdat ik al zoveel hypocrisie heb gezien. De druppel voor mij was eigenlijk toen mijn zus niet opnieuw mocht trouwen in de kerk : zij was namelijk gescheiden, en het maakte voor de kerk verder niet uit dat haar eerste man haar sloeg, en alcoholist was.

Zoals meisje 18 al zegt, ik denk dat het misschien beter is om het nog even helemaal niet bekend te maken aan kortzichtige ouders, gewoon om al te veel gezeur thuis te voorkomen. Maar als je straks volwassen bent en op eigen benen staat moet je VOORAL je eigen hart volgen en het dan alsnog bekend maken . Ook al doet het je ouders verdriet.

Hej Het beste is natuurlijk om met je ouders te praten, maar ik snap dat dat heel moeilijk is. Miss is het goed dat wanneer je ouders argumenten geven, samen te kijken waar ze in de Bijbel dat op baseren. Kijk dan om wie het gaat, maar ook wat God daar dan van zegt. Iets anders wat je kunt doen en wat ook belangrijk is, is om er met God over te praten. Je zegt zelf niks over je eigen relatie met God, dan kan het christendom idd op je overkomen als allemaal strenge regeltjes. Praat er mee met God en vraag aan Hem wat het beste is wat je kunt doen.

Mocht je het ze ooit willen vertellen, zorg dat je dat sprookjesboek erbij pakt en er eens wat dingen uit gaat lezen, zoals bijvoorbeeld dat je niks mag dragen dat uit meer dan een stof is gemaakt. Maakt in ieder geval het argument van "uh het staat zo in de bijbel" kapot.

Bah, ik ben ook christelijk em homo. Ala ze echt de leer van jezus volgen dan moet homo zijn geen probleem zijn. Zolang je met liefde in je leven zit, dan is het goed. God of jezus heeft niks gezegd dat her four is over relatie met hetzelfde geslacht.

zoveelste bewijs dat de wereld beter af was geweest als er helemaal geen religie bestond.

Walgelijk hoe ouders hun eigen kind demoniseren omdat die homo is.

Een homo mag niet christelijk zijn wat een gelul , maar jij de bijbel is ook een boek met bepaalde vormen die overeenkomen met de rassenleer , net als de DSV criteria lijst van de psychiatrie , zeg maar de rassenleer van de wetenschap van de psychiatrie .
Het is ook volkomen terecht waarom mijn vader mij nooit in zulke instellingen wenst en mij thuis opvangt .

Kortom politiek en religie en psychiatrie zijn volgens mijn vader het grootste complot tegen onze samenleving.

Als je ouders er echt zo zwaar tegen zijn, en hun mening niet zullen veranderen, is het helaas voor jezelf toch het beste en veiligste om dit niet op te brengen. Je moet gewoon jezelf zijn, en je kunt anderen best vertellen dat je homo bent, en relaties aangaan, maar zo lang je bij je ouders woont kun je hen dat beter niet zeggen. Het is erg lastig, maar zulke mensen kun je nu eenmaal vaak niet veranderen, en voor je eerlijkheid gestraft worden is ook geen fijne optie.
Als je op jezelf woont kun je het ze vertellen, dan ben je al veilig voor de meeste gevolgen, maar het kan nog altijd zijn dat ze je niet accepteren..