Ik snap wat je zegt. Ik heb dit ook gehad dat mijn vader op me af kwam rennen en mij bang maakte. Ik was het zat net als jij. Ik heb aan hem gevraagd waarom hij dit deed. Hij gaf als antwoord: onmacht. Dus vraag het aan je vader en dan beseft hij dat dit niet juist is. Mijn vader doet nu weer normaal

Meisje van 19 ja dat boek ken ik het gaat btw over een meisje

Meisje van 18 mn ouders wonen gewoon samen

Ken je het boek 'Blauwe Plekken', de jongen die daar in voor komt had ook zo'n soort situatie thuis. Misschien helpt het je om erover te lezen?

Je kunt het er eens over hebben met je vader/ouders. Misschien weet je vader niet dat jij het zo vervelend vind. Als dat niet werkt raad ik je aan om er eens over te praten met een leeraar of vertrouwingspersoon op school hij of zij kan misschien bemiddelen. Ik hoop dat je er iets aan hebt

Wat enorm vervelend.. Ik heb zo'n soort situatie zelf ook jaren meegemaakt. Het is lastig, waarschijnlijk zijn de enige 2 opties: jouw vader krijgt hulp voor zijn gedrag, of, je gaat bij hem weg.
Nu weet ik natuurlijk absoluut niet waar jouw vader allemaal mee zit en last van heeft, mijn moeder had borderline, en degene met wie zij praatte heeft haar uiteindelijk aangedrongen om medicatie te nemen, toen ging het al een klein beetje beter.. maar de kutpersoonlijkheid veranderd niet, ookal onderdruk je 'm. Ik betwijfel dat jouw vader hulp zal accepteren.. En je bent ook nog zo jong, dat is lastig. Wel ben je oud genoeg om aan te mogen geven dat je niet meer bij een ouder wilt wonen. Je zou dan kunnen vragen om bijvoorbeeld bij je moeder te wonen? Ik weet niet hoe het daar mee zit? Of je kunt uit huis gehaald worden, dan ga je naar een internaat achtig iets..

Als het kan zou ik hier met een familielid, of anders een vertrouwenspersoon op school, over praten. En anders de kindertelefoon bellen of hun online chat..