Hm, ik ben een beetje sceptisch over wat jongen 22 zegt over de overgang. Ik heb meerdere vrouwen gekend die in de overgang zaten en ja, die heeft effect op je humeur, maar zeker die scheldpartijen van TS' moeder klinken wel erg heftig... Hormoonschommelingen nemen ook weer niet de hele macht over je persoonlijkheid over. Het zou goed kunnen dat er iets anders - iets psychisch - met haar aan de hand is. Eigenlijk zou ze daar eens met een arts over moeten praten, maar ik weet niet of ze daartoe bereid is...

Ik sluit me aan bij het advies van meisje 19 om eens een Buurtteam of zo om hulp te vragen. Dit lijkt me een erg moeilijke thuissituatie, TS, en misschien voel je je er zelfs wel wat onveilig is. Daar mag je absoluut hulp bij zoeken.

Ik heb precies hetzelfde! Bij mij werd het zo verschrikkelijk dat ik nu uit huis woon. Degene die het had over in de overgang zitten heeft zeer waarschijnlijk gelijk. Ik heb ervoor gekozen om op mezelf te gaan wonen, omdat ik het te stressvol vond thuis. Je kan altijd een Buurtteam inschakelen om een gesprek te hebben met je moeder waar een meer ervaren persoon bij is.

Beste J22, bedankt voor je reactie. Hier had ik nog totaal niet aan gedacht, misschien heb je wel gelijk. Je hebt mij een ander inzicht gegeven en ik zal me erin verdiepen. Bedankt!

Beste meid, Het is wel duidelijk, jouw moeder zit in de overgang en dan krijg je dat soort dingen. Voor jullie is dat niet leuk, maar voor je moeder ook niet.
Het is allemaal een gevolg van hormonale veranderingen in het lichaam. Er hoeft van binnen maar iets verkeerd te gaan en je bent een ander mens. Je kan dat duidelijk zien bij bijvoorbeeld honden. Normaal is mijn hondje een mannenhaatster, maar als ze loops is dan wordt het een slet en duwt ze haar kruis bij elke reu onder zijn neus, zo van: "Hier moet je zijn!".

Zoek eens wat op over overgangsklachten. Er is wat aan te doen zodat het voor jullie en je moeder allemaal wat gemakkelijker wordt. Praat er met haar over als ze in een goede bui is.

Je hoeft je niet echt zorgen te maken, je moeder houdt nog steeds van jullie, ze kan er niets aan doen dat ze af en toe lelijk doet. Over een paar jaar heeft ze een nieuwe hormonale balans gevonden en komt ze in de oma-fase. Dan wordt ze heel lief, vooral voor kleine kinderen en ook voor jullie.

Sterkte en veel begrip gewenst. Vertel het ook tegen je broertje, dan voelt hij zich misschien ook beter.