Gepest door ziekte en muzieksmaak.

Hey, Ik werd gepest omdat ik een bloedstollingsziekte en de ziekte van pfeiffer heb gehad. Het begon in groep 5 toen ik niet mee kon gymen omdat ik te lage bloedplaatjes had, iets van vier bloedplaatjes terwijl je normaal tussen de 150 en 450 hebt. Ze noemden me aansteller en dat deed me echt veel pijn. Toen ik in de eerste klas kwam, werd het steeds erger. Ze begonnen me uit te schelden, in elkaar te slaan en beledigen te roepen. Ik kwam elke dag thuis met blauwe plekken. Tegen men ouders had ik elke dag een andere smoes voor mijn blauwe plekken. Ze wisten niet dat ik werd gepest en ik wou ook niet dat ze het wisten. Ik voelde me steeds slechter en begon naar Simple Plan, Good Charlotte en Avenged Sevenfold te luisteren, ik ken ze al sinds ik zes jaar was. Ik werd weer een beetje vrolijker als ik een van deze bands luisterde. Op een dag kwam ik huilend thuis en ik zag het echt niet meer zitten. Maar toen ik zelfmoord wou plegen, kwam het liedje Hold On in men hoofd en zong hem net zolang ik het mesje op de grond gooide. Ik dacht, dit kan zo niet langer en ging naar een lerares die ik altijd al aardig vond. Ik vertelde haar dat ik werd gepest, uitgescholden en in elkaar werd geslagen. Ze vertelde me dat alles goed zou komen en dat ik me ouders moest inlichten. Dat vond ik best eng, ik heb vanaf groep 5 dit geheim gehouden. Dat heb ik ook gezegd en mijn lerares zei dat we het samen konden gaan zeggen. Ik zei dat het goed was en ik belde men ouders op. Ik vertelde alles aan mijn ouders, ook dat ik zelfmoord wou plegen. Mijn ouders schrokken zich dood, dat hun dochter werd gepest en dat ze daarom zelfmoord wou plegen kwam voor hun hard aan. We besloten naar mijn mentor te gaan en die gaf het weer door aan de directeur van mijn school. Die jongens die mij heel erg hadden gepest, werden een tijdje geschorst en ik kreeg een beste vriendin. Ze was nieuw op school en kwam in mijn klas terecht. In de tweede klas waren we echte beste vriendinnen en ze steunde me als ik weer eens werd gepest. Ik mocht nog steeds niet mee gymmen maar daar kwam veranderingen in. Ik moest naar L. en daar kreeg ik een beenmergtransplantatie. Mijn broertje was de donor en ik wil hem heel erg bedanken dat hij mij kon redden van deze verschrikkelijke ziektes. Na vijf weken mocht ik weer naar huis maar kon niet naar school want ik was nog kwetsbaar voor bacteriën en ziektes. Na de mei vakantie mocht ik weer naar school maar dan met een pet op. Ik was kaal geworden door de chemo en dat vonden sommige kinderen op mijn school heel raar. Soms pakten ze in de pauze mijn pet af en gingen ermee over gooien. Een jongen liep op een dag, toen ze weer bezig waren naar ons toe en riep dat ze normaal moesten doen en mij met rust moesten laten. De meiden en een paar jongens deden wat hij zei en ik kreeg men pet terug. Die jongen en ik zijn nu beste vrienden. We kunnen heel goed praten en hebben dezelfde muzieksmaak. Van Boybands tot Justin Bieber en van alle Metal genre's tot alle Rock genre's. Heel veel kinderen vinden dat niet kunnen dat wij zo'n muzieksmaak hebben, we worden zelfs voor Emo's gezien. Ik zit nu in mijn examen jaar en als ik terug kijk naar de laatste jaren, ben ik blij dat ik nog leef. Ik heb ondanks dat ik soms nog wel eens raar word aangekeken of gepest door mijn smaak qua kleding en muzieksmaak, veel vrienden en vriendinnen gekregen. En als je wordt gepest praat erover met je ouders, zij kunnen je helpen!!!