M22, Toen ik mijn reactie geschreven had overwoog ik om er onder een verzoek aan jou te zetten om hier niet op te reageren. Het is namelijk zo dat hoewel jij zegt allerlei boeken gelezen te hebben en religies bestudeerd te hebben heeft dat niet geleid tot enige openheid van denken of verlichting in boeddhistische zin.
Het is in feite zo dat jij een zeer conservatief fundamentalistische levensvisie hebt. Jij weet precies wat goed is en wat fout is en voor enige empathie met TS voor de worsteling het anders zijn. Wat hij/zij misschien wil mag niet, klaar! En dan stuur je TS naar dubieuze figuren om het werk voor jou af te maken. Bah!
Jij laat in je overtuigingen steeds blijken vooral gevoelig te zijn voor complotdenkers en verwijst in je 'adviezen' alleen naar personen die het volledig eens zijn met hoe jij er over denkt.

Jij bent totaal niet de juiste persoon om TS adviezen te geven omdat het jou aan enige deskundigheid ontbreekt op dit gebied en jij niet in staat bent te ontsnappen aan de gevangenis van vaste overtuigingen waarin jij jezelf hebt opgesloten.

TS moet een gesprek hebben met een deskundige die in staat is om het belang van hem/haar te laten prevaleren en een onbevooroordeeld advies te geven op basis van de persoon die om hulp en advies komt.
Jij bent op geen enkel punt deskundig als het om deze materie gaat met je flauwekulvergelijkingen over Opels en Porsches.
Als je mijn reactie leest dan kan je zien dat ik alle aspecten benoemd heb, maar dan op een genuanceerde manier. De vraag is of je het gelezen hebt, want waarom zou je de meningen van anderen lezen als je het toch beter weet?
TS is een jong mens met gevoel, emoties en dromen. Daar moet je met begrip en tact mee omgaan. Als je iemand advies geeft dan moet dat vanuit een houding van vriendschap en liefde gaan.

Jij komt hier niet om te helpen maar om te gebieden en te verbieden. Om TS terug te jagen in het hok waar TS volgens jou thuis hoort. Dat doe jij iedere keer in dat soort gevallen en ik vraag mij af hoeveel mensen jij op die manier veel pijn gedaan hebt!

Geestelijke problemen kan je nooit oplossen door je lichaam te laten verminken. Dan wordt het alleen maar erger. Zoek eens naar Jocelyn Wildenstein om het resultaat te zien: vroeger was die beeldmooi, nu lijkt ze een monster na talloze ingrepen plastische chirurgie.

Maar volgens mijn Oosterse, Boeddhistische levensvisie zijn wij mensen geen lichamen. Nee, we zijn een niet-materieel bewustzijn, en we hebben een lichaam. Net zoals we een auto hebben (of kunnen hebben), maar we zijn geen auto.

Veel mensen zijn zo laagbewust dat ze zich identificeren met hun lichaam, ze denken dat dat alles is wat er bestaat. De rest, dus de spirituele aspecten, kunnen ze niet eens waarnemen. Fabrikanten van cosmetica, en corrupte politieke partijen die het volk willen onderdrukken, proberen dat laagbewuste natuurlijk zo te houden: dan kunnen ze de mensen veel beter manipuleren. Laat je daar niet aan vangen.

Dus je bent sowieso geen vrouw of man. Je bent een bewustzijn/geest/spirit/ziel, of hoe je het ook wil noemen. En je loopt rond met een lichaam, en je identificeert je daar misschien mee. Maar het lichaam is slechts een stuk gereedschap en een speeltuig, net zoals een auto of fiets. Dus je moet eerst aan je bewustzijn werken, je levensinzicht verhogen, tot je dat beseft.

Als je met een Opel rijdt, kan je daar zoveel aan prutsen als je wilt, maar het zal nooit een Porsche worden. Je kan niet jezelf en de anderen wijsmaken dat je nu met een Porsche rijdt; en nog minder dat je een Porsche bent. Dus je moet aan die foute identificatie werken, aan je gebrek aan levensinzicht. Niet aan je lichaam.

En ja, misschien had je liever een Porsche gehad dan een Opel. Dat snap ik wel. Maar je zal het voorlopig met je Opel moeten doen, tot je je een Porsche kan permitteren. Een nieuw lichaam gaan zoeken en doen opgroeien is nog een heel stuk lastiger en tijdrovender dan een nieuwe auto gaan zoeken en kopen; en je kan er niet op voorhand een proefrit mee maken. Het blijft afwachten wat het wordt. Dus je zal het nog een tijdje met je huidige lichaam moeten doen. Daarom: werk aan je levensinzicht, ga niet prutsen aan je lichaam.

Trouwens, als je van een mannenlichaam de piemel afsnijdt, wordt dat geen vrouw. Nee, het blijft een man, maar dan een zwaar verminkte. Daar wordt je niet beter van.

Zoek op internet ook eens naar de documentaire van Matt Walsh "What is a woman?" Daarin interviewt hij talloze transgenders, chirurgen, psychiaters, psychologen, en gewone mensen over transgenders. Zowel pro als contra. Maar hij is Christen, dus de Oosterse Boeddhistische visie die ik hierboven beschreef, komt daarin niet aan bod. Daarvoor moet je Oosterse filosofie gaan bestuderen. In sommige Yoga-scholen kan dat ook.

Tenminste, dat is mijn visie. Jij mag het anders zien, maar je vroeg onze visie, dus...

Beste X, Je wilt een vrouw zijn of juist niet meer een vrouw zijn zeg je. Dat is nogal verwarrend, maar misschien is dat vanwege je X omdat wij niet mogen weten wat jouw bij de geboorte vastgestelde geslacht is. Als er fysiek met jou niets aan de hand is dan is het simpel, je bent of een man of een vrouw.

Blijkbaar ben jij dar niet tevreden mee. Je voelt je niet helemaal thuis in in het geslacht dat bij je lichaam hoort. Er zijn mogelijkheden om je uiterlijk (meer niet) aan te passen aan jouw genderidentiteit, maar ik krijg de indruk dat je daar ook weer over twijfelt.

Als jij echt de weg van transitie zou willen gaan dan moet jij dat heel zeker weten, want het is een zware weg en je zal je leven lang er mee geconfronteerd worden dat je de natuur probeert voor de gek te houden. Allereerst die operatie die jouw beroofd van het geslacht dat je nu hebt en daarna de rest van je leven hormonen slikken om er uit te blijven zien zoals jij dat graag (?) wilt.

De vraag is, wat verwacht jij er van als jij uiterlijk gaat lijken op wie jij wilt zijn? Van binnen blijf je gewoon dezelfde persoon met al je twijfels en onzekerheden. Met je verlangens en met je angsten, dat moet jij je goed realiseren.
De ervaring leert dat de meesten die een transitie hebben ondergaan daarna gelukkiger zijn geworden. Maar dat geldt niet voor allemaal. Bij sommigen is er wel wat meer aan de hand dan dat ze het gevoel hebben in het verkeerde lichaam te zijn geboren.
Daarom is het verstandig als jij praat met een deskundige. Niet van: Ik ben man en voel mij vrouw (of andersom), ik wil een transitie, maar ik onzeker over wie of wat ik ben. Misschien wil ik een transitie, maar misschien ook niet. Mensen die daar voor opgeleid zijn kunnen in jouw ziel kijken en zien wat jouw echte probleem is.

Het belangrijkste in het leven is dat je accepteert wie en wat je bent en daar vanuit een leven opbouwt waarin jij je ambities kan waarmaken. Waarin jij betekenisvolle relaties kan aangaan en jezelf en anderen gelukkige momenten kan bezorgen. Een leven dat jou vrede met jezelf en met het bestaan kan geven.

Dat moet jouw streven zijn. En of dat nu als man of als vrouw zal zijn, dat maakt niet zo veel uit.
Je zegt dat jij je moet gedragen zoals mensen verwachten dat jij bent. Is dat de juiste weg? Wat gebeurt er als jij je gedraagt zoals jij je voelt, zoals jij wilt zijn? Jezelf accepteren voor wat je bent is ook jezelf laten zien zoals je bent. Echte vriendschappen en relaties kunnen alleen maar bestaan als jij je emotioneel helemaal blootgeeft naar de ander. Je houdt van iemand omdat hij of zij is wie die is. Een rol speel je op het toneel of in de film, niet in het echte leven.
Voor iedereen is plaats en iedereen kan een ander gelukkig maken door er te zijn. Jij ook, jij bent speciaal. Mooi toch?